Uncategorized

Welcome to the Weekend #4

17/10/2014

English text below:

Hoera, het is weer weekend! Ik hoop dat jullie een mooie week hebben gehad, gevuld met herfstige stormen maar ook met zon. Ook deze week heb ik weer het hele wereld wijde web afgespeurd naar goede artikelen, citaten, teksten en pins. Die deel ik vandaag met jullie:-)

Hooray, it’s the weekend again! I hope you’ve had a lovely weekend, filled with autumn storms but sunshine too. This week too I searched the world wide web for good articles, quotes, texts and pins. Today, I share them with you all:-)

Het eerste artikel dat me heeft geraakt deze week is van Ann Voskamp van A Holy Experience. Ze ziet de bomen verkleuren en denkt aan het beroemde psalmvers: ‘Laat alles wat adem heeft God eren.’ Als ze thuiskomt is bij haar jongste dochtertje de eerste tand eruit. En haar dochtertje ziet dat als een zegen. Dat doet haar denken aan Job, die natuurlijk een veel, veel groter verlies leed, maar toch zei: ‘De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen, geprezen zij de naam van de Here.’ Hierdoor brengt ze de twee gedachten bij elkaar: Laat alles wat adem heeft God eren, zelfs bij verlies. Zelfs als alles moeilijk is. Een heel mooi stuk om te lezen, en een van de reden waarom ik de categorie ‘Monday Thankfulness’ heb ingesteld op mijn blog. Laat alles wat adem heeft God eren! Lees het artikel hier.

“When thanksgiving is your default — the enemy gets his defeat.”

“You defeat your dark when thanksgiving is your default.”

The first article that really hit me this week is by Ann Voskamp of a Holy Experience. She sees the leaves turning yellow and thinks of the famous verse from the Psalms: ‘Let everything that has breath praise the Lord.’ When she gets home, her youngest daughter lost her first tooth. And her daughter percieves that as a blessing. That reminds her of Job, who of course lost so, so much more but still said: The Lord has given, the Lord has taken, blessed be the name of the Lord.’By this, she brings the two thoughts together: Let everything that has breath praise the Lord, even in loss. Even when everything is hard. A very beautiful piece to read, and one of the reasons why I feature ‘Monday Thankfulness’ on my blog. Let everything that has breath praise the Lord! Read the article here.

De Bijbel staat vol met mooie namen van God- dit vind ik toch wel een van de mooiste!

The Bible is filled with the beautiful names of God. This one I find to be one of the most beautiful.

Laura Bogges schreef een boek over hoe haar huwelijk bijna stukliep op depressie en angst en schrijft daar op aholyexperience.com een klein stukje over. Heel mooi!

“The thing I know most about seasons — is that God made them to change.”

Laura Bogges wrote a book about how her marriage almost ended because of depression and anxiety and writes about it on aholyexperience.com a little. Very beautiful!

Als je al een tijdje meeleest, weet je dat mijn leven niet op rolletjes loopt. Ik heb niet, zoals zoveel leeftijdsgenoten, een partner, een huis, een auto, een baan, een kind. Ik heb zelfs vrijwel geen sociaal leven (wel vrienden, maar geen durf om met ze af te spreken) en heb heel veel moeite met uit huis komen. Dan is het heel verleidelijk om de ‘je bent niet goed genoeg’ leugen te geloven. En daar schrijft Jennifer Camp, Pre-approved writer of the week op Jennifer Dukes Lee’s site over. Lees het artikel hier.

When you’ve been reading along with me for a while, you know my life doesn’t exactly go as planned. I don’t have, like so many of my peers do, a home, a job, a partner, a car, a child. I hardly have a social life ( I have friends, but too much anxiety to meet up with them) and a lot of trouble getting out of the house. Than it’s very appealing to believe the ‘I’m not enough’ lie. And that’s what pre-approved writer of the week on Jennifer Dukes Lee’s site, Jennifer Camp, wrote about. Read the article here.

Zoals zoveel mensen heb ik de neiging om dingen te willen doen voor God, zodat Hij van me houdt. Dit was een goede herinnering dat het daar totaal niet om draait. Het gaat om genade, en om Hem volgen, Hem gehoorzamen. Een goede reminder om je dag mee te beginnen.

As so many people do, I have the tendancy to want to do things for God so that He would love me. This was a good reminder that that’s not at all what faith is about. It’s about grace, following Him and being faithful to Him. A good reminder to start your day with.

Een van de allermooiste liederen is, naar mijn bescheiden mening, ‘Come Thou Fount of Every Blessing’. Hier uitgevoerd door Chris Rice. De tekst van dit oude lied is prachtig, en ik hou ook van de rustige, pure melodie. Afgelopen week heb ik de bovenstaande ketting besteld met een zin uit het lied: ‘Tune my heart to sing Thy grace.’ Iets om altijd te onthouden en bij me te dragen.

One of the most beautiful songs is, in my humble opinion, ‘Come Thou Fount of Every Blessing’. Here it is performed by Chris Rice. I love the lyrics of this old song and also the peaceful, pure melody. Last week I ordered the necklace above with a sentence from the song on it: ‘Tune my heart to sing Thy grace.’ Something to always remember and keep with me.

Lauren van Elle & Co heeft niet alleen gebedsformulieren gemaakt die je gebedsleven wat makkelijker kunnen maken, maar ze deelt ook hoe ze voor zichzelf bidt. Het kan moeilijk zijn voor jezelf te bidden, omdat het egoistisch aanvoelt en er al zoveel mis is in de wereld om je heen waar je voor kunt bidden. Maar Lauren legt uit hoe belangrijk het toch is en op welke manier ze dan bidt.

Lauren of Elle & Co has not only made prayer sheets that make your prayer life a little easier, she also shares what she prays over yourself. It can be difficult to pray for yourself, because it seems selfish and there is so much wrong in this world that you can pray for. But she explaines how important it is and what’s her ‘go to’ prayer.

Mooi om te bedenken. Mooi om te weten. Mooi om ook, in je diepste twijfelmomenten, niet te vergeten.

Beautiful to think of. Beautiful to know. Beautiful to, also in your deepest moments of doubt, remember.

Pin van de week / Pin of the week:

Ik hoop dat je weer hebt genoten van de plaatjes, artikelen en inzichten. Tot volgende week!

I hope you’ve again enjoyed the pictures, articles and insights. See you next week!

In the Morning

08/10/2014

English text below:

De moeilijkste momenten van mijn dag zijn de nacht en de ochtend. Als ik naar bed ga neem ik altijd een uur de tijd om het leesplan van SheReadsTruth te volgen, aantekeningen te maken, nog meer uit mijn Bijbel te lezen en te bidden. Vaak zing ik daarna nog een tijd met mijn MP3- speler mee, afhankelijk van mijn bui en situatie lofprijsliederen of gebeden om hulp. Daarna probeer ik te gaan slapen. En daar wordt het moeilijk. Ik begin te vergelijken, te denken, te piekeren en er gaan weinig avonden voorbij waarbij de tranen niet over mijn wangen rollen. Ik zie dan ten volle de hopeloosheid die bezit van me neemt, ik voel de duisternis letterlijk over me vallen. Er zijn ook nachten dat ik God nog eens en nog eens bid om vrede, en dat ik rustig kan gaan slapen. Maar gaan slapen is niet iets waar ik naar uitkijk. Mijn gedachten staan nooit stil en ook in mijn slaap neemt mijn onderbewuste het tegen me op. Ik kan me geen enkele positieve droom herinneren, en word vaak erg moe en verdrietig wakker.

De ochtenden zijn ook erg lastig. Ik word vaak vroeg wakker en liefdevol begroet door mijn kat. Hoewel dat een goed begin van een dag zou moeten zijn, kan ik vaak de moed niet vinden om uit bed te komen. Weer een dag. Weer een dag vol moeilijke dingen, berichten van ziekte om me heen, een twitter-tijdlijn vol IS-geweld, de krant vol met onrecht, de wetenschap dat de wereld niet is zoals ie hoort te zijn. Er hoort geen geweld, geen ziekte, geen verdriet, geen onrecht thuis in deze wereld. En dan is er nog mijn hart. Mijn hart, dat bang is dat dit weer een dag wordt waarop ik alleen maar in mijn hoekje op de bank zit en pieker. Mijn hart, dat bang is dat ik mijn ouders teveel belast, dat ik mijn vrienden teveel op afstand houd, dat ik te streng ben naar mijn broertje…. Mijn hart, dat uiteindelijk voelt dat het allemaal nutteloos is, donker is, hopeloos is. Ik zie zó tegen de dagen op. Het liefst zou ik heel de dag door slapen. En niet meer wakker worden.

Maar ik weet dat niet alleen God in mijn hart huist. Er waren ook veel leugens rond. Leugens van niet genoeg, niet geliefd, geen hoop, geen vooruitgang, geen plaats op deze wereld. Door mijn dag met God te beginnen, Hem te vragen mij weer te veroveren, Zijn liefdeslied voor me te zingen, kan ik opstaan. Weet ik dat mijn gevoel verkeerd is. Weet ik dat Hij écht wel een plan met me heeft. Weet ik dat dit een seizoen van wachten is, ook al duurt het al drie jaar. Door eerst om Zijn liefde te vragen, kan ik de waarde van het leven zien. Mijn lieve, lieve ouders, mijn geweldige familie, mijn goede vrienden, de kleine dingen zoals de natuur die verkleurt en de dieren die me gezelschap houden. Hoe vaker ik God vraag mij na te jagen, mij te veroveren, mijn muren te laten afbrokkelen, hoe minder actief de leugens in mijn hart en hoofd zijn. Ik kan wat zachter naar mezelf kijken. God zij dank.

In de liedjes hieronder wordt gezongen over Gods liefde, die in de morgen weer duidelijk wordt, na een lange nacht of moeilijke periode. Luister er eens naar!

In the Morning by Heidi Wilson

The hardest moments of my day are the night and the morning. When I go to bed, I always take an hour to follow the reading plan by SheReadsTruth , take notes, read some more from my Bible and to pray. Often afterwards I sing along to my MP3-player for a while, depending on my mood and situation songs of praise or prayers for help. Then I try to get some sleep. And that’s where it becomes hard. I start comparing, thinking, going over things again and again and few nights go by where the tears don’t roll down my cheeks. I then see in it’s fulness the hopelessness that envelopes me. I literally feel the darkness feel over me. There are also nights that I pray God again and again for peace and I can go to sleep easily. But getting to sleep is not something I look forward to. My thoughts never stop and also in my sleep mij unconscious takes it up against me. I can’t remember a single positive dream, and often wake up very tired and sad.

The mornings are hard too. I often wake up early and am lovingly greeted by my cat. While that should be a good beginning of the day, I often can’t find the courage to get out of bed. Another day. Another day full of hard stuff, messages of disease around me, a twitter timeline filled with IS-violence, a newspaper filled with injustice, the knowning that the world isn’t what it’s supposed to be. There shouldn’t be violence, sickness, hurt or injustice in this world. And then there is my heart. My heart, that’s afraid that this will be another day in which I will only sit in my corner of the couch with my tumbling thoughts. My heart, that’s afraid I’m putting to much pressure on my parents, that I keep my friends on too big a distance, that I’m too strict towards my little brother. My hearts, that, in the end, feels like it’s all useless, dark, hopeless. I dread the days só much. I’d love to sleep all day long, and not wake up anymore.

But I know that not only the Lord lives in my heart. There are also lying a lots of lies around. Lies of not enough, not loved, no hope, no progress, no place in this world. By starting my day with God, by asking Him to conquer my heart again, to sing His lovesong for me, I can get up. By that I know my feelings are wrong, that He really dóes have a plan for me, that this is just a season of waiting, even though it has lasted for three years now. By asking for His love first, I can see the value of life again. My sweet, sweet parents, my amazing family, my good friends, the little things like nature changing colours, and the animals that keep me company. The more often I ask God to chase me, to conquer me, to take my walls down, the less active the lies in my heart and head are. I can look at myself with a little softness. Thank God.

In the songs posted in this post the two women sing about Gods love that becomes clear again in the morning after a long night or a hard time. Please take a listen!

Morning Song by Steffany Gretzinger

Night turns to morning
You have been waiting
Whispering to me
Gently I’m waking

It’s the dawn of a new day
You’ve painted for me
Colors exploding
Telling our story

I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up

Night turns to morning
You have been waiting
Whispering to me
Gently I’m waking

It’s the dawn of a new day
You’ve painted for me
Colors exploding
Telling our story

I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up

I can feel the rising of the sun
Mercy sings me the promise of Your love
And I’m reminded how far we’ve come
You’re the One that my heart is beating for

I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up

Welcome to the Weekend #2

03/10/2014

English text below:

Om je weekend maar eens positief te beginnen, een mooie, uit het hart geschreven comment op een foto op Instagram. Het heeft me beslist aan het denken gezet.

To start your weekend on a positive note, a beautiful, written from the heart comment on a picture on Instagram. It sure did make me think!

En hier moest ik gewoon om lachen:-)

And this just made me laugh:-)

De laatste tijd kom ik veel blogs tegen waarin wordt gezegd dat het goed is te doen wat je kunt, waar je bent, en hoe je bent. Dat je niet perse naar een derdewereldland hoeft om God te dienen, maar dat je Hem ook kunt volgen, dienen en je rol die Hij je geeft kunt vervullen op ogenschijnlijk kleine manieren. Shauna Niequist (schrijfster) schreef een bemoedigende blogpost over de kleine dingen waar je toch trots op mag zijn, omdat je ze in Jezus’ naam doet.

Lately I’ve been coming across lots of blogs in which is said that it’s good to do what you can, where you are and how you are. That you don’t necessarily need to go to a third-world country to serve God, but that you can also follow Him, serve Him and fill in the role He has given you in seemingly small ways. Shauna Niequist (writer) wrote an encouraging blogpost about the small things you can be proud of, because you do them in Jesus’ name.

Ann Voskamp, een van mijn favoriete schrijfsters, schreef ook een blog over de kleine dingen die een groot verschil maken. Je weet nooit waarmee je een stempel op de wereld om je heen zet. Klik op de afbeelding hierboven om bij de blogpost te komen.

Ann Voskamp, one of my favorite authors, also wrote a blog about the small things that make a huge difference. You never know what makes a mark on the world around you. Click on the picture above to find the blogpost.

Jennifer Dukes Lee schreef een soort geloofsbelijdenis, waarin ik me heel erg herkende. Als je klikt op de foto hierboven, ga je vanzelf naar het artikel.

Jennifer Dukes Lee wrote a creed of faith of sorts, in which I saw so much of myself. When you click on the picture above, you’ll go right to the article.

Deze week begon er een nieuw leesplan van #shereadstruth. Een perfect moment om mee te lezen via de website of de app. Dit keer gaat het over de twee brieven van Petrus. Ik ben heel benieuwd! De leesplannen van #shereadstruth zijn inhoudelijk altijd heel goed en praktisch. Ze geven je nieuwe inzichten en praktische oplossingen en uitdagingen terwijl je diep in Gods woord duikt. Op instagram is er een levendige community die samen leest en deelt. Zoek maar eens op de hashtag #shereadstruth!

This week a new readingplan by #shereadstruth has begun. A perfect moment to read along via the website or the app. This time it’s about the two letters by Peter. I’m exited! The reading plans by SheReadsTruth are always very good and practical. They give you new insights and challenges while diving deep in God’s word. On Instagram there is a lively community that reads and shares together. Search for the hashtag #shereadstruth!

En de pin van de week:

And the pin of the week:

En uiteindelijk nog een artikel van Ann Voskamp, die momenteel samen met haar dochters in Rwanda is en daar de vreselijke verhalen hoort over de genocide, over de armoede, over de honger. Maar ook over de hoop, het delen, de liefde van God. Dit artikel is geschreven voor de Amerikaanse kerk, maar ik denk dat wij als westerlingen het allemaal ter harte mogen en móeten nemen. Wat zijn wij voor Christenen als we onze broers en zussen zomaar van de honger om laten komen omdat we zelf in luxe willen leven? Leven we dan Jezus na? Ik ben absoluut niet perfect en let vaak totaal niet op mijn uitgaven. Maar dit artikel roept me op om te geven. Niet om er zelf beter van te worden, maar om Gods wereldwijde kerk, Gods geliefde kinderen, er beter van te laten worden. Lees de blogpost op aholyexperience.com

And finally, another article by Ann Voskamp, who is currently in Rwanda with her daughters and hears the terrible stories of genocide, poverty and hunger. But also about hope, sharing and the love of God. This article is written for the American church, but I think we westeners can and háve to take it all to heart too. What kind of Christians are we when we let our brothers and sisters just die because we want to live in luxury? Do we live like Jesus then? I’m absolutely not perfect and often have a total lack of control over my spending. But this article calls for me to give. Not to become better by it, but to let Gods worldwide church, Gods precious children, be better by it. Read the blogpost on aholyexperience.com.

Trust without Borders

01/10/2014

Oceans (where feet may fail) by Hillsong on Grooveshark

You call me out upon the waters
The great unknown where feet may fail
And there I find You in the mystery
In oceans deep
My faith will stand

And I will call upon Your name
And keep my eyes above the waves
When oceans rise
My soul will rest in Your embrace
For I am Yours and You are mine

Your grace abounds in deepest waters
Your sovereign hand
Will be my guide
Where feet may fail and fear surrounds me
You’ve never failed and You won’t start now

So I will call upon Your name
And keep my eyes above the waves
When oceans rise
My soul will rest in Your embrace
For I am Yours and You are mine

Spirit lead me where my trust is without borders
Let me walk upon the waters
Wherever You would call me
Take me deeper than my feet could ever wander
And my faith will be made stronger
In the presence of my Savior

I will call upon Your name
Keep my eyes above the waves
My soul will rest in Your embrace
I am Yours and You are mine

English text below

Ik weet dat ik dit lied al vaak heb gedeeld. Vorige week schreef Annie F. Downs het artikel ; ‘Stop Singing Oceans’ (de titel van dit lied). In dat artikel schreef ze dat het een gevaarlijk lied is om te zingen. Vooral als je kijkt naar het refrein:

In dit refrein vraag je God of Hij je verder wil leiden dan je eigen grenzen. Of Hij je zó’n vast vertrouwen wil geven dat je zal gaan waar Hij je zendt, naar plaatsen die dieper zijn dan waar je zelf zou kunnen gaan. Het zou kunnen dat God je vertrouwen wil testen en je vraagt om over je grenzen te gaan. De grenzen van je financiën, je sociale leven, van je land, van je religie, van je ras en vooral: van je ego.

Vorig jaar heb ik bewust dit lied als gebed naar God gezongen. Dat Hij me zou leiden, tot het punt waar mijn vertrouwen zonder grenzen zou zijn. En jongens, dat heb ik geweten. In de weken die volgden, kwamen veel van mijn oude, weggestopte zonden naar boven. Dingen die ik verkeerd had gedaan en zo diep weggestopt had dat ik er niet eens meer van wist. Ik werd overspoeld door een enorm schuldgevoel, omdat ik anderen iets aan had gedaan zonder het ooit op te biechten of om vergeving te vragen. De manieren waarop ik tegen een vriendin had gezondigd heb ik, na een tijd enorm zenuwachtig te zijn geweest, opgebiecht. Ze reageerde gekwetst, maar vergaf me meteen. Maar er was nog iets, iets wat ik verkeerd had gedaan jaren geleden wat bijna letterlijk in mijn binnenste rotte. Ik voelde me zó nep, zó oneerlijk. Na weken worstelen met God of ik het wel op moest biechten en er een ander mee moest kwetsen terwijl er nu niets meer aan gedaan kon worden, heb ik het toch opgebiecht. De reactie die ik daarop kreeg was goed en bemoedigend. En ik vraag me af: waarom was ik zo bang? Het was overduidelijk God die me hiertoe riep, want ik had echt al járen niet aan deze zonden gedacht. Ik had ze zorgvuldig weggestopt. Maar kennelijk vond Hij het tijd om met het geven van deze gevoelens op mijn gebed te reageren. Ik moest heel wat grenzen over. Me over mijn trots heenzetten, mijn vriendin teleurstellen, iemand tegen wie ik enorm opkeek een lagere dunk van me laten krijgen, mezelf vergeven en me laten vergeven. Het is niet makkelijk om om vergeving te vragen. Maar, nogmaals, waarom was ik zo bang? Door het zingen van dat lied, heb ik me helemaal overgegeven aan de wil van God. Ik heb Hem bewust gevraagd me over mijn grenzen te leiden. En dat deed Hij. Ik kon het verwachten. En Hij gaf nog bijzonder begrijpende reacties ook. En wat me achteraf van mezelf tegenvalt, is dat het zo lang duurde voordat ik écht vertrouwde. Voordat ik écht ging opbiechten wat in me rotte. Terwijl ik heel goed weet dat God vóór me is, niet tegen me. Hij is niet uit op mijn val, op mijn nederlaag. Hij wil me opbouwen, me oprichten, de dingen uit mijn verleden opruimen. En dat is wat ik heb geleerd van ‘Oceans’. Dat God áltijd, altijd te vertrouwen is. Zelfs als Hij je vraagt over de grenzen van je ego te stappen.

I know I’ve shared this song often. Last week Annie F. Downs wrote the article: ‘Stop Singing Oceans’. (the title of this song). In that article she wrote it’s a dangerous song to sing. Especially when you look at the chorus:

Spirit lead me where my trust is without borders
Let me walk upon the waters
Wherever You would call me
Take me deeper than my feet could ever wander
And my faith will be made stronger
In the presence of my Savior

In this chorus you ask God if He will lead you beyond your boundaries, your borders. If He will give súch a strong trust in Him that you will go wherever He sends you, to places that are deeper than any place you could ever go yourself. It could be that God wants to trust your faith and asks you to step over your boundaries. The boundaries of your finances, the boundaries of your social life, the boundaries of your country, your religion, your race and especially: your ego.

Last year I consciously sang this song as a prayer to God. That He would lead me, to the point where my trust would be without borders. And boy, did He answer. In the weeks that followed, a lot of my old, hidden away sins came to the surface. Things I had done wrong and put away so deep I didn’t even know about them anymore. I was just engulfed with a huge sense of guilt, because I did something to others without ever coming clean or ask for forgiveness. The ways I sinned against my friend I have, after being nervous for a few weeks, told her. She reacted hurt, but forgave me immediately. But there was something else, something I had done wrong years ago that was almost literally rotting away inside of me. I felt like súch a fake, só unfair. After weeks of struggling with God if I had to come clean and hurt someone else while nothing could be done about it now that all that time had passed, I came clean. The reaction I got was good and encouraging. And I wonder: why was I so afraid? It was obviously God who called me to this, because I hadn’t been thinking about these sins for years. I carefully tugged them away. But appearantly He found it necessary to answer my prayer by giving me these feelings. I had to cross quite some borders. Get over my pride, dissapoint my friend, give someone to who I really looked up a lower opinion about me, forgive myself and let myself be forgiven. It’s not easy to ask for forgiveness. But, again, why was I so afraid. By singing that song, I completely surrendered to the will of God. I consciously asked Him to lead me across my borders. And He did. I could expect it. And He blessed me with especially understanding reactions too! And what, in hindsight, feels like failure, is that it took só long before I really trusted. Before I really came clean to what was rotting inside of me. Because I know that God is fór me, not against me. He’s not out for my fall, my humiliation. He wants to built me up, clean up the things from my past. And that is what I learned from ‘Oceans’. That God is always, álways to be trusted. Even when He asks you to step over the borders of your ego.

Welcome to the Weekend

26/09/2014

English text below:

Deze week is voor mijn doen druk geweest. Ik ben gezegend met geweldig lieve reacties op deze post, met wat extra geld wat ik echt heel goed kan gebruiken en wat opties voor de toekomst om over na te denken. Ik heb wat lieve kaarten van liefhebbende vriendinnen gehad, wat me altijd al wat vrolijker maakt, en een bezoekje van mijn oma en J en M die me ook aan het lachen hebben gebracht. Natuurlijk was de rest van de tijd gevuld met slapen (heel veel!), het knuffelen van mijn kleine neefje en het doorstruinen van het internet. Dus ik heb weer heel wat ontdekkingen gedaan, hier zijn ze:

This week has been a busy one for me. I’ve been blessed with amazing comments on this post, with some extra money I could really, really use, and some options to think about for the future. I’ve had some lovely cards from loving friends, which always makes me a little happier, and a visit from my grandma and J and M that put some smiles on my face. Of course, the rest of the time was filled up with sleeping (a lot!), hugging my little nephew and strolling around the internet. So there were some discoveries made, and here they are:

Pin of the week:

This post by Jennifer Dukes Lee. It touched my heart and reminded me that I am PreApproved, no matter what I do. I highly recommend reading along with Jennifer, as she knows the Lord and the struggles of life.
A pin for the pregnant ladies in my life: maybe this is a fun idea?
These beautiful wallpapers by Lauren from Elle & Co. Lauren shares one every week from her quiet time with Jesus and also shares some words about what she’s read and learned.

I’ve also joined a new reading plan by SheReadsTruth, the Open Your Bible one. So far it’s been amazing, it has shown me so many ways to read and access the Bible. If you want to join in or catch up, you still can! Or you wait for the next study, which starts at september 30th. If you’ve got an iPhone, you can download the app and read along there, or you can wait for the Android one which comes out this month! Or do as I do, follow along via the site. Ik heb geen plannen voor het weekend, en jij? Ik ga gewoon uitrusten en wat kaarten schrijven aan de lieve vriendinnen die mij ook hebben geschreven. Mijn plan is om dit onderdeel elke week terug te laten komen, om te delen wat ik heb ontdekt op het wereld wijde web. Nog dingen in het bijzonder waarover je zou willen lezen?

I don’t have any weekend plans, how about you? I’m just going to rest and write some cards to the lovely friends who have written to me, too. I’m planning to make this a weekly thing, to share what I have discovered around the blogosphere. Any particular things you would like to read about?

Praise and Pain

22/09/2014

English text below

Het is een vreemde situatie. Een tevreden mens zijn en ondertussen ongelukkig zijn over je leven.

Bij de psycholoog moest ik wel eens een vragenlijst invullen. Een van de vragen was: ‘bent u een tevreden mens?’ Daarop vulde ik in: ‘meestal’. Er was ook een vraag die vroeg of ik tevreden was met mijn leven. Daarop vulde ik in : ‘meestal niet’. Hoe zit dat nou?

Ik denk dat het veel te maken heeft met mijn geloof. Ik geloof en weet en vertrouw erop dat ik alles krijg wat ik nodig heb van mijn hemelse Vader. En dat is ook zo. Ik heb alles wat ik nodig heb en nog veel meer. Een ontzettend begrijpende, liefhebbende familie, meelevende vrienden, eten en drinken in overvloed, een warm thuis, spulletjes om me bezig te houden, artsen en behandelaars die als het nodig is voor me klaarstaan… Op papier een heel mooi leven. Alles wat ik nodig heb krijg ik. En nog veel meer, al zou driekwart me afgepakt worden, dan nóg zou ik overladen zijn met zegeningen. En toch ben ik niet gelukkig.

Misschien heeft het iets te maken met verwachtingen, met gebroken dromen, met teleurstelling, met vergelijken. Want daar is het waar het vaak fout loopt. Ik heb er verdriet van als vriendinnen niet op die manier van me houden zoals ik van hen houd. Ik heb er verdriet van dat ik volwassen ben en nog steeds mijn ouders belast. Ik heb er verdriet van dat ik geen gezin heb, en vrienden om me heen wel. Ik heb er verdriet van dat de wereld die ooit voor me open lag, nu zo gesloten lijkt. Ik heb er verdriet van dat ik mijn plekje nog niet heb gevonden. Ik heb er vooral verdriet van dat ik God niet kan dienen met mijn passies en talenten, omdat die onderhand zo diep in me zijn verstopt dat ik ze niet meer kan vinden.

En tóch, toch weet ik dat ik een gezegend mens ben. Datgene wat ik voor lief neem, daar bidden anderen voor. En het is een heel moeilijke tegenstelling. Daarom vind ik het moeilijk God om dingen te vragen die ik zo graag wil. Zoals een gezin, zoals onafhankelijkheid, zoals nieuwe dromen. Want Hij geeft me al zoveel.

Gisteravond in de preek werd ik herinnerd aan het feit dat mijn God geen karige God is. Het volk Israël was met macht en majesteit uit Egypte geleid. En ze waren nog niet lang op weg voor ze begonnen te mopperen. Ze vonden dat ze het niet goed hadden. En dat terwijl ze nota bene waren bevrijd uit de slavernij! In plaats van God danken voor Zijn grote daden, keerden ze zich tegen Hem door te zeuren om nóg meer. En het wonderbaarlijke is, dat God het ze nog gaf ook. Elke dag hemels brood, meer dan genoeg voor iedereen, en ’s avonds vlees. Deze preek heeft me de ogen geopend. God wil niet dat ik ongelukkig ben. Hij wil me overvloed geven. Misschien niet op de manieren die ik verwacht ( de Israëlieten verwachtten vast ook geen manna) maar op Zijn eigen, majestueuze manier. Ik hoop dat Hij mijn hart weer opent voor dromen en ambities. Dat Hij me de durf geeft om mijn hart voor anderen open te stellen en lief te hebben. Dat Hij me gaat gebruiken, het maakt niet uit of ik nou een hand of een minuscuul celletje mag zijn in het lichaam van Christus, als Hij me maar gebruikt. En me daar de durf voor geeft. Dat Hij me geeft dat ik weer oprecht van dingen kan genieten. Dat als ik lach, het een échte lach zal zijn. Ik hoop dat hij de duisternis verjaagt, en ik de rest van mijn leven in het licht mag wandelen. Dat is wat ik hoop. Ik wil niet zeuren. Ik wil niet ondankbaar lijken. Maar ik wéet gewoon dat God geen leven creëert om het te laten doodbloeden. Ik wéet dat ieder mens is gemaakt voor victorie, klein of groot. Victorie in de hemelse Maker. Dáar hoop ik op.

It’s a strange situation. To be a content person and in the meanwhile being totally unhappy about your life.

At the psychologist I sometimes had to fill in a list of questions. One of the questions was: ‘Are you a content person?’ I filled in: ‘most of the time.’There was another question that asked if I was content with my life. I filled in: ‘most of the time I’m not’. What’s that about?

I think it has a lot to do with my faith. I believe and know and trust that God will provide everything I need. And He does. I have all I need and so much more. A very understanding, loving family, friends that care, food and drinks in abundance, a warm home, things to keep me busy, doctors and other specialists when I need them… On paper it’s a beautiful life. Everything I need, I get. And so much more. If three quarters of it would be taken away from me, I stíll would be bending under the blessings. And yet, I’m not happy.

Maybe it has something to do with expectations, with broken dreams, with dissapointment, with comparison. Because that’s where so many things go wrong. I hurt when friends don’t love me the way I love them. I hurt when I think that I still impose on my parents while being an adult. I hurt because I don’t have a family, like my friends do. I hurt, because the world that once lais at my feet, now seems so closed off. I hurt because I haven’t found my place. And I especially hurt because I can’t serve God with my passions and talents, because by now they’ve been hidden so deep inside of me that I can’t find them anymore.

And yet, I stíll know I’m a blessed person. The things I take for granted, another person prays for. And it’s a difficult problem. That’s why I find it hard to ask God for things I so much crave. Like a family, like independance, like new dreams. Because He already gives me so much.

Last night’s sermon reminded me of the fact that my God isn’t sparse in what He gives. The people of Israel were led free from Egypt with great power and victory. And they weren’t on their way long before they started getting grumpy. They thought they were worse off. And that while they were just freed from a lifetime of slavery! Instead of thanking God for His great deeds, they turned against Him by whining for even more. And guess what: God gave it to them too! Heavenly bread every day, more than enough for everybody, and meat at night. This sermon has opened my eyes. God doesn’t want me to be unhappy. He want to give to me in abundance. Maybe not in the ways I expect ( I guess the Israelites didin’t expect manna either), but in His own, majestic way. I hope he opens my heart again for dreams and ambitions. That he gives me the courage to open my heart to others and to truly love. That He will use me, it doesn’t matter if I get to be a hand or a miniscule little cel in the body of Christ, if He only uses me. And gives me the bravery for it. That He gives me the strength to, once again, truly enjoy things. That when I smile, it will be a real one again. I hope He chases away the darkness, so that I can walk the rest of my life in the light. That’s what I hope. I don’t want to whine. I don’t want to seem ungratefull. But I just knów God doesn’t create a life just to let it bleed to death. I knów that each and every person is made for victory, small or big. Victory in the heavenly Creater. Thát’s what I hope for.

Watching, Listening, Reading…

18/03/2014

Reading:

Writing:
About Jonah with #SheReadstruth. The program starts today, so join in
at shereadstruth.com!

Listening to:

Studying:

Cuddling with:

Life

28/01/2014


En niet zomaar leven, maar ten volle. 
Een compleet leven in Hem!

And not just life, but life to it´s fullest. 
A complete life in Him!

He’ll come

13/12/2013

Chains be broken
Lives be healed
Eyes be opened
Christ is revealed

I have decided
I have resolved
To wait upon You, Lord

My rock and redeemer
Shield and reward
I'll wait upon You, Lord

As surely as the sun will rise
You'll come to us
Certain as the dawn appears

You'll come
Let Your glory fall as You respond to us
Spirit rain
Flood into our thirsty hearts again
You'll come, You'll come

We are not shaken
We are not moved
We wait upon You, Lord

Mighty deliverer
Triumph and truth
We wait upon You, Lord

As surely as the sun will rise
You'll come to us
Certain as Your word endures

You'll come
Let Your glory fall as You respond to us
Spirit rain
Flood into our thirsty hearts again
You'll come, You'll come

Chains be broken
Lives be healed
Eyes be opened
Christ is revealed

Follow

01/12/2013

Hoi allemaal,

wat vinden jullie van de nieuwe site? Bedankt voor alle feedback tot nu toe, 
ik waardeer het erg. Je kunt je in  schrijven voor posts via email aan de rechterkant, 
en natuurlijk kun je me ook volgen op Facebook, Twitter,  Instagram en Pinterest. 
Bedankt dat jullie mee zijn verhuisd! Ik waardeer het erg! 

Hi guys!

How do you like the new site? Thanks for the feedback up until now, I really appreciate it. 
You can subscribe forposts by email on the right hand side, and of course you can also 
follow me on Facebook, Twitter, Instagram and  Pinterest. Thanks for making the move with me! 
I really appreciate it!

Previous Entries