Muziek — Pagina 2

Monday Thankfulness #10

08/12/2014

English text below:

En het is alweer maandag. Ik heb een drukke week achter de rug, en een heerlijk rustig weekend. Ik hoop dat jullie allemaal zin hebben in de nieuwe week die voor ons ligt en dat de Hollanders (voor zover ze het vieren) hebben genoten van Sinterklaas.

And it’s Monday again. I’ve had a very busy week, and a lovely quiet weekend. I hope you’re all looking forward to the new week that’s lying ahead of us and that the Dutchies (as far as they celebrated) enjoyed Sinterklaas.

Ik ben super super dankbaar voor het nieuws wat ik nu eindelijk mag verspreiden: mijn broer en schoonzusje verwachten een tweeling! Het was wel even schrikken toen we het hoorden, want we hadden allemaal op één baby’tje gerekend. Maar wat is het toch mooi, een nieuwe zwangerschap, nieuw leven en dat zelfs dubbelop! Mijn broer en schoonzusje zullen aardig wat hulp nodig hebben natuurlijk, met drie kleine kinderen. Maar we staan allemaal voor hen klaar en hopen dat alles goed mag gaan! We danken God voor dit wonder en bidden hem om wijsheid met betrekking tot de ruimte in huis, de reactie van kleine Albert, de financiën en de extra drukte. Hieronder zie je een echo waar allebei de kindjes duidelijk te zien zijn. Hopelijk kan ik ze in april of mei ‘in het echt’ ontmoeten!

I am super super grateful for the news I can finally share: my brother and sister in law are expecting twins! It was a bit of a shock when we heard, because we all thought there would be just one baby. But how beautiful it is, a new pregnancy, new life and that even doubled! My brother and sister in law are of course going to need quite a lot of help with three little children. But we are there for them and hope everything will go well. We thank God for this miracle and pray to Him for wisdom concerning the space in the house, the reaction of little Albert, the finances and the extra busyness. Above you can see the ultrasound picture where both little babies are clearly to be seen. Hopefully I can meet them ‘for real’ in April or May.

Ik ben dankbaar voor een drukke week. Ja, gek he? Maar in deze week heb ik de laatste kadootjes voor deze maand gekocht, veel opgetrokken met mijn schoonzusje en neefje (die ook nog kadootjes nodig hadden), de verjaardag van mijn broer gevierd, Sinterklaaskleinigheidjes bij mijn vriendinnen bezorgd, de wekelijkse boodschappen gedaan, op Albert gepast, warempel drie keer gepost op Child of Light en mijn financiën geregeld. Heel erg productief voor mijn doen, en ik zie het dan ook als iets heel goeds!

I’m grateful for a busy week. Yes, weird right?! But this week I’ve purchased the last presents for this month, spent a lot of time with my sister in law and my nephew (who needed some presents too), celebrated my brother’s birthday, delivered little Sinterklaas presents at my girfriends houses, got the weekly groceries, babysat Albert, posted on Child of Light three times (well, hooray!) and taken care of my finances. Very productive for me, so I look at it as something very good!

Ik ben dankbaar dat ik vandaag mag beginnen met nieuwe therapie, bij een christelijke psycholoog. Er is mij meerdere keren verteld dat mijn ziekte chronisch is, en dat ik er maar mee moet leren leven. Dat hoop ik met deze nieuwe behandeling te gaan leren. En ook hoop ik dat ik geholpen kan worden met mijn vragen rondom mijn angststoornis en mijn geloof: Hoe kan ik God dienen als ik het huis bijna niet uit durf? Dat soort vragen. Zoals je misschien wel begrijpt zie ik er als een berg tegenop, maar hoop ik ook dat het goed voor me zal zijn. Zou je, als je het kunt en erin gelooft, voor me kunnen bidden?

I’m grateful that today I can make a start with a new therapy, with a christian psychologist. I have been told multiple times that my illness is chronical and that I just have to learn to live with it. I hope to start learning with this new treatment. I also hope I can get help with questions regarding my anxiety disorder and my faith: How can I serve God if I’m almost incapable to leave the house? That kind of questions. As you may understand I feel sick thinking about starting, but I also hope it will be good for me. Would you, if you can and believe in it, pray for me?

Ik ben dankbaar voor een chat die ik had met de vriendin die ik noemde in dit bericht. Ik was bang dat ik haar erg gekwetst had doordat ik het gevoel had te moeten kiezen tussen haar en een andere vriendin. Gelukkig zei ze dat ze dat niet zo had gevoeld, dat ze me erg heeft gewaardeerd als vriendin en dat ze me nog steeds mist. Ook zei ze dat ze blij is dat we nog contact hebben en dat ze altijd uitkijkt naar mijn posts. Ik vond die reactie zó lief, ik ben er echt dankbaar voor en het bevestigt maar weer wat een mooi persoon ze is!

I am grateful for a chat I had with the friend I mentioned in this post. I was afraid I hurt her very much because I had the feeling I needed to choose between her and another friend. Luckily she said she hadn’t felt it that way, that she has always appreciated me as a friend, and that she still misses me. She also said she’s happy we’re still having contact and that she always looks forward to my posts. I thought that reaction was só sweet, I’m really grateful for it and it only confirms what a beautiful person she is!

Ik ben (nog steeds ja!) erg dankbaar voor mijn kleine neefje. Het is zo’n schatje en je ziet hem met de dag groeien. Sinds anderhalve week kan hij helemaal zelf lopen en struint hij overal zelf naartoe. Ook heeft hij een nieuwe hobby: het leeggooien van zijn bakken met speelgoed en er dan in gaan zitten:-) De foto is niet al te best, maar dit geeft het idee aardig weer:

I am (still, yes:-)) very grateful for my little nephew. It’s such a sweetheart and you can see him grow every day. Since one and a half week he can walk all by his own and he walks where ever he wants. He also has a new hobby: emptying his boxes with toys and then sit in them:-) The picture isn’t too good, but this shows you the idea.

Ik ben dankbaar voor de koudere dagen. Het is zo heerlijk knus om ’s avonds in mijn bed te kruipen met een warme pyjama aan, drie dekens over me heen met een kat er boven op als kers op de taart en dan nog even een leuke serie of film te kijken. Het is gewoon heel knus, en ik ben dankbaar voor alle bescherming tegen de kou die ik heb. Ik bid voor de mensen die dat niet hebben. Vooral de Yezidi’s die bedreigt worden door IS hebben het nu heel moeilijk, omdat ze geen middelen hebben om zichzelf warm te houden. Misschien een goed idee om via een hulporganisatie een bijdrage te geven?

I’m grateful for the colder days. It’s so nice and cosy to get into bed at night wearing warm pajamas, three blankets covering me and a cat on top as the cherry on the pie and to watch a nice episode of a series or a movie. It’s just really cozy, and I’m grateful for all the protection against the cold I’ve got. I pray for the people who don’t have it. Especially the Yezidi’s, that are treathened by IS have a really tough time right now. They have no means to keep themselves warm. Maybe it’s a good idea to donate something to them trough a charity?

Ik ben dankbaar voor een nieuwe (nou ja, eigenlijk een oude) cd die ik deze week heb gekocht: My mothers hymn book van Johnny Cash. De cd staat vol met mooie hymns, en een klein beetje wetende wat voor leven deze man heeft geleid ontroert het mij ontzettend om hem deze liederen te horen zingen. Mijn favoriet (sowieso een favoriete hymne) is ‘I’ll Fly Away’. Hieronder kun je ‘m luisteren.

I’ll Fly Away by Johnny Cash on Grooveshark

I’m grateful for the new (well, actually it’s old) album I bought this week: my mothers hymn book by Johnny Cash. The cd is filled with beautiful hymns, and knowing a little bit about this man’s life, it really touches me to hear him sing these songs. My favorite (a favorite hymn of mine anyway) is ‘I’ll Fly Away’. Above you can listen to it.

Ik ben dankbaar voor een zeer gulle oom en tante die ons allerlei kadobonnen hebben gegeven. Zó ontzettend lief! Ik weet hoe erg ik bof met mijn familie- ik zou bij ieder van hen terecht kunnen als er iets aan de hand was, dat weet ik zeker. Ze denken aan ons, leven mee en andersom gaat het net zo.

I’m grateful for my very generous aunt and uncle who have given us a stack of gift vouchers. Só incredibly sweet! I know how lucky I am to have my family- I would be welcome at anyone of them when something was wrong, I’m sure of it. They think about us, live trough everything with us, just as we do with them.

Vandaag een korter rijtje dan normaal. Niet omdat ik minder heb om dankbaar voor te zijn- absoluut niet! Maar meer omdat ik erg moe ben en graag naar bed wil:-) Ik schrijf de Monday Thankfulness posts altijd op zondag, vandaar. Als je gewend was mijn posts in je email te krijgen, schrijf je dan opnieuw in aan de rechterkant van de blog om ze weer vanzelf te krijgen. Zoals ik gisteren al schreef, is er iets fout gegaan bij het updaten van mijn blog. Ik zou het leuk vinden als je lekker meeleest!

Today the list of hearts is a little shorter than normal. Not because I have less to be thankful for- absolutely not! It’s more because I’m very tired and want to go to bed:-) I always write the Monday Thankfulness posts on Sundays, and it’s getting late now. If you were used to getting my posts in your inbox, please subscribe again on the right side of the blog to get them automatically again. As I wrote yesterday, something has gone wrong when I updated my blog. I would love for you to keep reading along!

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Monday Thankfulness #9

01/12/2014

English text below:

Maandag! Voor mij een gewone dag, voor velen van jullie het begin van een drukke week. Ik ben gisteren teruggekomen van twee daagjes en een nachtje weg met mijn beste vriendinnen, en dat was voor mij héél druk. Maar het was fijn, en gezellig, en… Nou, je leest het wel als ik aan het schrijven sla over waar ik dankbaar voor ben:

Monday! To me it’s a normal day, for many of you it’s the start of a busy week. I came back yesterday from two days and a night away with my best friends, and that was véry busy for me. But it was nice, and fun, and… Well, you’ll read it when I start writing down the things I’m thankful for:

Ik ben vandaag (nou ja, ik schrijf dit op zondag maar ik bedoel maandag) érg dankbaar voor mijn grote broer. Hij is jarig en hij verdient echt een feestje. In de laatste tien jaar is hij van een teruggetrokken, stille jongen veranderd in een sociale man en vader. Als ik zie hoe hij voor zijn gezin zorgt en daarbij al zijn eigen vrije tijd inzet, ben ik echt trots op hem. En dan maakt hij óok nog tijd om hier veel langs te komen en mee te helpen… Gefeliciteerd, grote broer!

Mijn broer en ik toen we nog klein waren / My brother and me when we were little

I am véry grateful today (well, I write this on Sunday but I mean Monday) for my big brother. It’s his birthday and he really deserves a party. In the last ten years I’ve seen him change from a quiet, withdrawn boy to a social husband and father. When I see how he takes care of his family and gives up all of his free time, I’m really very proud of him. And then he also makes the time to come by us often and help along… Congrats, big brother!

Ik ben dankbaar voor de lieve kaartjes die ik kreeg van mijn beste vriendinnen. Éen met bemoedigende teksten (de linkse op het plaatje) en éen met gewoon een ik-denk-aan-je-tekst, waar ik heel blij van werd. Ik zag namelijk erg op tegen het weekend, en dat wist zij. Daarom liet ze me weten dat ik waardevol ben voor haar. Ik ben dankbaar voor zulke vriendinnen!

I’m grateful for the sweet cards I got from my best friends. One with encouraging (left on the picture) and one with just an I’m-thinking-about-you-text, which made me very happy. I was dreading the weekend, and she knew. That’s why she let me know I’m of value to her. I’m grateful for such amazing friends!

Ik ben dankbaar dat mijn nichtje een mooie taart in elkaar heeft geknutseld voor de dertigste verjaardag van één van mijn beste vriendinnen. Het was een grote hit- iedereen vond ‘m mooi en hij was nog lekker ook.

I’m grateful my cousin made a beautiful cake for the thirtieth birthday of one of my best friends. It was a big hit: everyone loved it and it tasted very very good!

Ik ben natuurlijk vooral dankbaar voor de jarige Jet, Annemarie. Als een vriendin is ze ontzettend trouw en loyaal. Ik ken haar al een jaar of 14 en al die tijd is ze ontzettend lief voor me geweest. We delen heel veel en ik weet dat ik altijd bij haar terecht kan. Ze is getalenteerd: ze is sportief, sociaal, enorm goed in en gepassioneerd voor haar werk als verpleegkundige, ze is een enorme doorzetter want ze is na een ongeluk zes jaar gelden nog steeds hard aan het werk er weer bovenop te komen en aan het knokken om haar baan te behouden. En het mooiste is dat ze mijn zus is in God. Ik weet nog dat ik ooit een halve nacht heb liggen huilen van bewondering en dankbaarheid toen ze had verteld dat dat ongeluk een gave van God is geweest – het heeft haar dichter bij Hem gebracht, haar stilgezet bij de belangrijke dingen en haar haar echte vrienden leren kennen. Ik vond dat zó dapper, en dat is wat haar typeert: dapperheid.

Hier is ze een foto aan het maken van haar taart, anoniem:-) / here she is making a picture of her cake, anonymously:-)

I’m of course especially very grateful for the birthday girl, Annemarie. As a friend she’s super loyal and faithful. I’ve known her for about fourteen years and all these years she has been very sweet to me. We share a lot and I know I can always count on her. She is talented: she’s an athlete, social, very good at and passionate for her job as a nurse, she is so good at pushing trough because after an accident six years ago she is still working hard at her recovery and fighting to keep her job. And the best thing is that she is my sister in God. I remember that once, quite some time ago, I was up crying half a night out of admiration and gratitude when she told me that that accident had been a gift from God – it has brought her closer to God, stopped her at the important things in life and let her know her true friends. I found that só brave, and that’s her in one word: brave!

Ik ben dankbaar voor een lief kadootje wat ik van een andere vriendin kreeg. Precies wat ik leuk vind: postpapier! Dankjewel, J!

I’m grateful for a sweet present I got from another friend. Exactly what I like: a snailmail package. Thank you, J!

Ik ben dankbaar voor de band Rend Collective, die ik heb leren kennen door mijn zusje Jannemieke. Ik heb meteen via iTunes een aantal cd’s gekocht, en ik hou echt van hun muziek. Hieronder een bekend lied in een echte ‘Rend Collective’ uitvoering:

You Are My Vision by Rend Collective on Grooveshark

I’m grateful for the band Rend Collective, which I got to know trough my little sister, Jannemieke. I’ve immediately purchased some albums trough iTunes, and I really love their music. Above is a well known song in a real ‘Rend Collective’ way.

Ik ben dankbaar voor de preken in mijn kerk afgelopen zondag. In de ochtenddienst werden er vijf baby’s en kleine kinderen gedoopt. Ik vind het altijd zo prachtig dat God kleine kinderen, die nog van niets weten, wil opnemen in Zijn liefde. Net zoals Joodse kinderen werden en worden besneden en daarmee deel worden van God’s volk, worden de kleine kinderen uit onder andere mijn gemeente deel van zijn volk door de doop. ’s Avonds hadden we een themadienst, waarin de Tussenclub en de basiscathechese (de jeugd van elf tot een jaar of vijftien) meedeed met onder andere het lezen van de geloofsbelijdenis en het lezen uit de Bijbel. Het ging over de duivel. Nu ben ik er niet zo’n voorstander van om veel aandacht aan de duivel te besteden (ik heb teveel met hem te maken (gehad) om hem die eer te willen geven) maar het was goed dat iedereen er weer eens goed aan werd herinnerd dat hij écht is, wat zijn tactieken zijn en, bovenal, dat hij nu al verslagen is door onze grote God. Ik zal binnenkort een keer een artikel schrijven over mijn ervaringen met de duivel, als dat iemand interesseert?

I’m grateful for the services in my church last Sunday. In the morning service five babies and little children were baptised. I always find it so majestic that God wants to take on little children, who don’t even have knowledge of Him, in His love. Just like Jewish children were and are being circumcised and thereby become a part of the people of God, the little children from my church, amongst others, become part of God’s people trough baptism. At night we had a theme service, in which the Tussenclub (in-between-club) and the Basiscathechese (the youth from eleven to about fifteen years old) participated by reading the creed and scripture. It was about the devil. I’m not such a fan of giving attention to the devil (I’ve had and still have too much to do with him to want to give him that honour) but it was good that everyone was well reminded once again that he ís real, what his tactics are and, above all, that he is already beaten by our great God. I will write an article about my dealings with the devil, if someone is interested?

Ik ben dankbaar dat het Advent is. Waarom kun je lezen onder het plaatje dat ik op Instagram plaatste:

I’m grateful that it’s Advent. Why that is you can read underneath the picture above I posted on Instagram.

Ik ben dankbaar voor het berichtje dat Annemarie postte op Facebook na ons uitje. Ze zegt, en ze zei het ook al tijdens ons etentje, dat dit uitje niet op een betere tijd had kunnen komen. Een kadootje van God, zou ik zeggen!

I’m grateful for this message Annemarie posted on Facebook after our trip. She says, and already said it when we went out for dinner, that this trip couldn’t have come at a better time. A special present from God, in my opinion! She writes: I have such super sweet friends. Had a super surprise weekend because of my 30th birthday! Enjoyed the entire weekend, and because of it forgot about all the work-misery for a while! It couldn’t have been planned better.

Ik ben dankbaar dat ik, ondanks alle angst, heb genoten van het weekend. Ik was héél zenuwachtig, maar toch voel ik me redelijk op mijn gemak bij de mensen van wie ik hou en die ik al zo lang ken. Soms vond ik het moeilijk als er veel werd gepraat over werk, over kinderen, over dingen die ik mis… Maar toch viel het mee en heb ik me -warempel:-)- vermaakt. Ik dank God en een aantal bidders dat alles zo goed is gegaan en dat ik het tóch maar heb gedaan. Een hele stap!

I’m grateful that I, in spite of all my fears, enjoyed the weekend. I was véry nervous, but still I feel reasonably at ease with the people I love and have known for so long. Sometimes I had a hard time when there was a lot of talk about work, about children, about things I miss… But still it wasn’t at all as bad as I had thought and – who would have thought it:-)- I enjoyed myself. I thank God and some praying people that everything went so well and that it díd do it. It was a big step!

Ik ben dankbaar voor de conversaties die we als vriendinnen hebben. Voor de voorbereiding van ons uitje hebben we maar liefst 63 (!) mails uitgewisseld! Daar moest ik wel om lachen. Hier het bewijs:

I’m grateful for the conversations we have as friends. While preparing for our trip we have mailed back and forth 63 (!) times! That made me laugh. Above is the evidence.

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Monday Thankfulness #7

17/11/2014

English text below:

En het is alweer maandag! Is jullie weekend ook zo ontzettend hard gegaan? Nu ik dit type is het nog zondagavond. Het is fris buiten, dus kachel brandt en het is donker en de gordijnen zijn dicht en mijn oma is een dagje hier. Ik merk dat ik het deze week moeilijk vind om ‘originele’ dingen te vinden waar ik dankbaar voor ben. Ik heb het gevoel dat ik in herhaling val en alleen de ‘grote’ dingen benoem: Familie, vrienden… Ik hoop toch dat jullie het niet zat worden en begrijpen dat mijn wereld betrekkelijk klein is. Als ik meer mee zou maken, had ik ook meer goede voorbeelden om mijn dankbaarheid te uiten:-) Nu de dingen waar ik deze week dankbaar voor was:

And it’s Monday again! Did your weekend also fly by? Now that I type this it’s stil Sunday evening. It’s chilly outside, so the fireplace is crackling and it’s dark and the curtains are closed and my grandmother is here for the day. I find it very hard this week to come up with ‘original’ things I’m grateful for. I feel like I’m constantly repeating myself and just name the ‘big’ things: Friends, family… I still hope you won’t get tired of it and that you understand my world is quite small. If I would experience more, I would have more good examples to express my gratitude:) Now for the things I was thankful for this week:

Ik ben deze week vooral dankbaar voor de preken in mijn kerk. Zondagochtend sprak onze eigen dominee over Nehemia, over hoe de bevolking was verdeeld in rijkdom en armoede. Nehemia zag dat en wist dat het niet was wat God wilde. God geeft in de Bijbel talloze malen door dat Hij wil dat de armen, wezen en weduwen worden geholpen. In Nehemia’s tijd werd dat niet nageleefd. Sommige gezinnen hadden alles en sommigen waren gedwongen hun dochters als slaaf te verkopen. Nehemia greep in en gaf door dat dat niet was wat God wilde. Slaven werden vrijgekocht, mensen die in de problemen waren gekomen door leningen werden terugbetaald en land werd teruggegeven. De dominee legde de link naar onze verantwoording hierin. Hoe gaan wij om met onze rijkdom? Ook in onze samenleving is alles heel scheefgetrokken. Zeker als je ’t wereldwijd bekijkt. Het heeft me aan het denken gezet over hoe ik mijn geld uitgeef en hoe ik kan helpen om íets te doen.

I’m especially grateful for the sermons in my church this week. Sunday morning our own pastor spoke about Nehemiah, about how the people were divided being very rich and very poor. Nehemiah saw it and knew that it wasn’t was what God wanted. God points out in the Bible countless times that He wants the poor, orphins and widows to be helped. In Nehemiah’s days, this command wasn’t lived after. Some families had everything and some were forced to sell their daughters as slaves. Nehemiah stood up for the poor and reminded the people this wasn’t what God wanted. Slaves were bought back, people that had gotten into trouble by taking out loans were paid back and land was returned. The pastor linked this to our responsibility in this. In our society, things are also going wrong. Especially when you look at it globally. It really made me think about how I spend my money and how I can help do sómething.

In de avonddienst kwam er een predikant die altijd, tot hij dominee werd, bij ons gemeentelid is geweest. Hij preekte over de eeuwigheid, en over hoe God dat ook nu al aan ons heeft gegeven. We denken vaak dat de eeuwigheid pas begint als we overlijden, maar Jezus zegt dat het begint als we in Hem geloven. Ons leven wordt anders. De predikant werkt sinds een aantal jaar in de grote stad, en had iemand meegenomen die graag haar getuigenis wilde afleggen. Ze vertelde een prachtig verhaal over moeilijke familieomstandigheden, een jeugd zonder God en hoe ze zomaar opeens in de kerk belandde. En hoe ze veranderde toen ze God zocht, én vond. Ze werd gedoopt en deed belijdenis, en zelfs haar ernstig verslaafde en doodzieke dochter, waarvoor ze jaren had gebeden, kwam op haar doodsbed nog tot Jezus. Het was prachtig.

In the evening service a pastor spoke who was a member of our church until he became a pastor. He spoke about eternity and about how God has already given it to us. We often think that eternity begins when we pass away, but Jesus says that it starts when we believe in Him. Our lives become different. The pastor works in the big city since a few years and brought someone who wanted to testify. She told a beautiful story about hard family circumstances, a youth without God and how she just, out of the blue, ended up in this pastor’s church. She told about how she changed when she sought God, and found Him. She was baptised and gave evidence of her faith, and even her severely addicted and fatally ill daughter, for whom she had been praying for years, came to Jesus on her death bed. It was beautiful.

Iets heel anders, maar ik ben dankbaar voor de bloemen in huis. Ze maken me altijd vrolijk als ik ernaar kijk. De bovenste bloemen staan op het moment in de huiskamer, de onderste in mijn kleine huisje.

Something very different, but I’m grateful for the flowers in the house. They always cheer me up when I look at them. The flowers on the top are in the living room, the bottom flowers are in my little home.

Ik ben dankbaar voor een ontzettend lieve kaart die ik van een van m’n beste vriendinnen kreeg. Hij stond vol bemoedigende woorden. Ze schreef dat ze zelf niet goed wist waarom, maar dat ze het gevoel had dat ze de tekst die je hieronder ziet naar mij moest schrijven. Ik weet precies waarom. Het was God die haar een duwtje gaf, en door haar heeft Hij mij bemoedigd. Onder de Engelse tekst kun je een link naar het lied vinden.

I’m grateful for a super sweet card I got from one of my best friends. It was filled with encouraging words. She wrote she didn’t really know why, but that she had the feeling she had to write the text above to me. I know exactly why. It was God who nudged her, and trough her He has encouraged me. Below is a link to the song.

Not Forgotten by Delirious on Grooveshark

Ik ben dankbaar voor de dieren om me heen, nog steeds. Zoals ik vorige week vertelde, heb ik voor Mafkees de poes een heel zacht mandje gekocht. Aangezien dat met veel gesnor werd ontvangen, heb ik er ook eentje gekocht voor onze andere poes, Nellie. Hieronder ligt ze er heerlijk in opgekruld. I’m grateful for the animals around me, still. As I said last week, I bought Mafkees the cat a very soft basket. Since that was met with loud purring, I decided to buy one for our other cat, Nellie, too. Above she’s lying in it, all curled up.

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Welcome to the Weekend #8

15/11/2014

English text below:

En het is weer weekend! Terwijl ik dit type heb ik een prachtig uitzicht op een boom die donkerrode, gele, groene en oranje blaadjes heeft. Prachtig! Deze week heb ik mijn neefje veel gezien (zoals je op de filmpjes in de Monday Thankfulness van deze week kunt zien, de filmpjes werken inmiddels weer gewoon) en ben ik lekker een paar keer met hem en mijn schoonzusje naar wat winkels geweest. Mijn broer had namelijk een paar dagen vrijgenomen om te helpen met de kelder, en Ida en Albert kwamen steeds gezellig mee. Ik kreeg ook lieve post, heb met een aangetrouwd nichtje afgesproken om te gaan snailmailen, ging naar het theekransje van mijn lieve tante die 50 werd (en erg blij was met mijn kadootje) en schreef over het belang van het kennen van elkaars liefdestaal. Dit weekend wordt een van mijn beste vriendinnen 30 jaar, een hele mijlpaal. Het gaat gelukkig, na een aantal moeilijke jaren, steeds beter met haar en ik ben zo trots op haar! Hoewel ik het niet zie zitten om naar haar (altijd drukke) verjaardag te gaan, wens ik haar zo via mijn blog vast het beste nieuwe jaar ooit! Ik heb, door het bezighouden van mijn neefje, heel wat meer kinderspelletjes gespeeld dan dat ik op internet heb gesurft, maar toch heb ik nog aardig wat gevonden om met jullie te delen. Lees ze!

And it’s the weekend again! While I type this I have an amazing view of a tree that has dark red, yellow, green and orange leaves. Beautiful! This week I saw my nephew a whole lot (as you can see in the movies in this week’s Monday Thankfulness, and they work again now) and I have been on little outings with him and my sister in law a few times. Because my brother had taken a few days off work to help with the basement, he took Ida and Albert with him. I also got sweet mail, agreed to snailmail with a cousin-in-law, went to a tea party for my sweet aunt who turned 50 (and who was very happy with my little present) and wrote about the importance of knowing each other’s love language. This weekend one of my best friends turns 30, a milestone! Luckily, after quite some hard years, it keeps going better with her and I couldn’t be prouder! Although I’m not going to her (always very crowded) birthday because of my anxiety, I wish her the most amazing new year ever trough my little blog! I have played a lot more children’s games on my tablet than I browsed the internet trying to keep my nephew busy, but I’ve still found quite a few things I want to share with you. Enjoy reading!

Ann Voskamp schreef in dit artikel deze woorden, en ze raakten me. Ze deden me denken aan één van mijn favoriete liedjes, ‘Captivated’ door Vicky Beeching, waarin zij zingt over het ‘gevangen’ zijn in God’s blik, totaal onder de indruk van Hem zijn. Dat is hoe ik mijn leven wil leven. Hieronder het liedje:

Captivated by Vicky Beeching on Grooveshark

Ann Voskamp wrote in this article the above words, and they touched me. They made me think of one of my facorite songs, ‘Captivated’ by Vicky Beeching, in which she sings about being ‘captured’ by God’s gaze, being totally in awe of Him. That’s how I want to live my life. Above is the song:

Deze week sloeg de dichter Tyler Knott Gregson de spijker op zijn kop, wat mij betreft. Op Instagram postte hij verschillende haiku’s en gedichtjes die zó tot me spreken. En hoewel ik weet dat deze gedichten bijna allemaal aan zijn vriendin zijn gericht, kan ik al deze woorden naar mijn grote God uitspreken. Dat is waarom ze me aanspreken: hij verwoordt met menselijke woorden en gedachten mijn gevoelens naar God toe.

This week the poet Tyler Knott Gregson hit the nail on the head, when it comes to me. On Instagram he posted several haiku’s and poems that speak to me so loudly. And even though I know that these poems are almost all written for his girlfriend, I can pronounce these words to my great God. And that’s why they speak to me: he translates with human words and thoughts my feelings towards God:

Katherine Henson schreef een stukje over waarde. Over hoe we zoeken naar waarde in een wereld die ons dat niet te bieden heeft. Haar stukje sluit goed aan bij mijn artikel over de love languages, de liefdestalen, van donderdag. Laat iedereen in zijn waarde. Ontdek elkaar. Weet waar de ander blij van wordt. Veroordeel niet.

‘Love people this way. Not with control or judgement, but with freedom and understanding. Allow them to dance their own dance, and ask to join in.’

Katherine Henson wrote a little piece about worth. About how we search for it in a world that can’t offer it. Her piece totally connects with the piece about love languages I wrote Thursday. Let everyone have their own value. Discover each other. Know what makes the other person happy. Don’t judge.

Lauren van Elle&Co heeft een overzicht gemaakt van de lockscreens die zij heeft gemaakt van de zaligsprekingen. Heel mooi om met anderen te delen of te gebruiken als achtergrond op je telefoon!

Lauren of Elle&Co has made a round up of the lockscreens she made of the beautitudes. Lovely to share with others or tu use as the background on your phone!

Om je eens een voorbeeld te geven van de #shereadstruth leesplannen waar ik het altijd over heb, hier een voorbeeld. Het gaat over de achtergrond van dit lied, over Bijbelteksten die erbij aansluiten en er is een overdenking bij geschreven. Ik hoop dat jullie het plan deze week ook hebben gevolgd. Maandag begint het Thanksgiving-plan, waar ik erg naar uitkijk. Klik op het plaatje voor de overdenking.

To give you an example of the #shereadstruth plans I always talk about, here’s an example. It is about the background of this song, about Scripture that go with it and a reading plan is written with it. I hope you’ve followed the plan this week too. Monday the Thanksgiving-plan starts, and I’m looking forward to it. Click on the picture for the reading plan.

Jennifer schreef deze week ‘When You Wonder If You’re Loveable’. Ik heb dat gevoel heel vaak: ben ik wel ‘liefhebbaar’? Misschien wel niet, volgens de standaard van deze wereld. Maar God hield al van me toen ik nog niet eens bestond. En dat stelt me gerust. Klik op het plaatje om naar het artikel te gaan.

Jennifer wrote this week ‘When You Wonder If You’re Loveable’. I have that feeling a lot: am I loveable? Maybe I am not, according to standards of the world. But God even loved me when I didn’t even exist. And that comforts me. Click on the picture to go to the article.

Ze schreef ook over God’s goedkeuring. Heel mooi, even lezen door op het plaatje te klikken!

She also wrote about Gods approval. Very beautifully, read it by clicking the picture!

Precies de goede woorden om te lezen/ exactly the right words to read

Pin van de week / Pin of the week:

Mooi om uit te printen en ergens in huis op te hangen / Beautiful to print out and hang somewhere in the home

En gewoon, omdat ik me ontzettend kan verwonderen over de details van Gods schepping: poezenpootjes! Zo schattig! / And just because I can amaze myself about the details of Gods creation: cat’s paws. So cute!

Een heel fijn weekend gewenst, en lees ze! / I wish you a lovely weekend, and enjoy reading!

Monday Thankfulness #6

10/11/2014

English text below:

Ik ben dankbaar voor het harde werk dat mijn moeder, buurman, broer en zusje hebben gedaan. Dankzij hen is heel de kelder leeg, gepoetst, is er een vochtwerende laag aangebracht, is de vloer geëgaliseerd en zijn er spullen ingeslagen om er een plekje voor mijn broertje te creëren. Mijn broertje is namelijk heel gevoelig voor geluiden (vooral voor die van mijn schreeuwende kleine neefje, die vaak bij ons is) maar wil niet boven op zijn kamer alleen zijn. Dus krijgt hij een hoekje in de (dan geisoleerde en mooi afgewerkte) kelder zodat hij de deur open kan houden en er toch een beetje bij is, terwijl hij veel minder last heeft van geluiden.

I’m grateful for the hard work my mom, neighbor, brother and sister have done. Thanks to them the basement is empty, cleaned, painted with a moisture-repellant, the floor levelled and stock purchased to make it a nice place for my little brother. My brother is very sensitive to noise (especially the noise of my little nephew, who is with us a lot) but doesn’t want to go upstairs and sit alone in his room. So he gets a corner in the (then isolated and nicely finished) basement so that he can leave the door open and still is a little with us, while he has much less trouble with sounds.

Ik ben dankbaar voor de natuur. Voor de fleurige bomen, de heldere luchten, de mistige ochtenden, de herfstige buien… Ik ben ook vooral dankbaar voor de dieren om me heen. Vooral voor Mafkees te poes, die me ’s nachts gezelschap houdt. De laatste tijd sliep ze steeds op mijn kleding die ik alvast klaar had gelegd op mijn bank. Dat was niet zo fijn (combinatie zwarte broek+ zwart/witte kat= witte broek) dus heb ik gisteren (ik schrijf dit op zondag) een superzacht kattenbedje voor haar gekocht. En ze vind het heerlijk. Ik werd vannacht een paar keer wakker omdat ze zo hard lag te snorren van genot.

I’m grateful for nature. For the colourful trees, the clear skies, the misty mornings, the fall storms… I’m also especially thankful for the animals that surround me, escpecially for Maskees the cat, who keeps me company at night. Lately she has been sleeping on my clothes I had already put out at my couch for the next day. That wasn’t so nice (combination black pants+ black/white cat= white pants) so yesterday (I write this on Sunday) I bought her a super soft cat bed. And she loves it. I woke up a couple times tonight because she was purring with pleasure so hard.

Ik ben dankbaar voor zaterdag. Iedereen was druk met de kelder bezig, en Ida (mijn schoonzusje) en ik hebben heel de dag met mijn neefje gespeeld. ’s Middags zijn we naar de Intratuin geweest (waar ik het kattenbedje en een schattige ministoel voor m’n neefje heb gekocht) en daar staat altijd een kleine draaimolen. En toen gebeurde dit: (vergeet vooral je geluid niet aan te zetten om te horen hoeveel lol hij had).

I’m grateful for Saturday. Everyone was busy with the basement and Ida (my sister in law) and I have played with my little nephew all day long. In the afternoon we went to a garden center (where I bought the cat bed and a super cute little chair for my nephew) and there’s a tiny merry-go-round there. Above you can see what happened: (don’t forget to turn on your sound to hear how much fun he was having).

Ik ben sowieso erg dankbaar voor mijn kleine neefje. Hij brengt zoveel plezier in mijn leven! Ik kan niet heel lang alleen op hem passen, want ik word nog steeds erg snel moe. Maar ik vind het leuk om kadootjes voor hem te kopen, filmpjes met hem te kijken, foto’s op mijn telefoon te kijken (voor de duizendste keer) en hem te helpen leren lopen. Hij wordt al zo groot, en heeft al echt een gevoel voor humor. Pas stootten we onze hoofden per ongeluk tegen elkaar toen ik iets voor hem wilde pakken, en hij kon niet ophouden met lachen toen ik ‘boem!’ zei. Hier is ie op de schommel bij ons in huis:

I’m grateful anyway for my little nephew. He brings so much joy to my life! I can’t watch him alone for a very long time, because I still get tired very quickly. But I love buying him little gifts, watching movies with him, look trough the photo’s on my phone (for the 1000th time) and to help him learn to walk. He’s becoming so big, and is developing quite the sense of humour. A little while back we accidentally bumped our heads together when I wanted to grab something for him, and he couldn’t stop laughing when I said ‘boom’. Above he’s on the swing in our home:

For the Dutchies: Ik heb deze week de nieuwe cd van Matthijn Buwalda gekocht, ‘Straks, als ik geen pijn meer doe’. Ik vind ‘m prachtig. Ik heb ‘m via Itunes gekocht (=goedkoper) maar je kunt ‘m ook kopen via Matthijns eigen site. Hier is het titelnummer, waarvan ik heimwee krijg naar Huis, God’s huis.

I bought this cd by Matthijn Buwalda this week, and I’m grateful for it. It’s called ‘Later, when I don’t hurt anymore’ and is filled with beautiful ( Dutch) songs. The song above is the title song and it kind of makes me homesick for God’s home.

Ik ben dankbaar voor de kerkdiensten waar ik iedere zondag naar luister. Deze week vooral voor de preek van zondagavond. De nieuwe dominee preekte over zonde en schuld, maar vooral ook over het feit dat we ermee naar God mogen gaan en dat Hij ons dan, als we Hem maar vertrouwen, alles vergeeft. God is licht, in Hem is geen duisternis. Daarom kan Hij zonde niet verdragen. En daarom heeft Zijn zoon Jezus betaald voor al onze zonden. Zodat wij, in Jezus’ naam, in dat licht mogen komen en rein mogen zijn. Zo mooi!

I’m grateful for the church services I get to listen to every Sunday. This week I’m especially grateful for the service of Sunday evening. The new pastor spoke about sin and guilt, but especially about us being able to go with God with it and that He will forgive us, if we just trust Him. God is light, in Him there is no darkness. That’s why He can’t bear to see, hear or embrace sin. And that’s why His son Jesus paid for all our sins. So that we, in Jesus’ name, can come into that light and may be clean. So good!

Ik ben dankbaar voor de #shereadstruth studie die ik de afgelopen weken heb gevolgd. Het ging over gastvrijheid, en over hoe wij dat meestal zien tegenover hoe God dat ziet. Het was een enorm leerzame studie en heeft me nog meer aangemoedigd mijn hart voor mensen die het nodig hebben te openen. Hieronder zie je een soort ‘overzichtje’ (héél miniem, hoor) van wat ik heb geleerd. Vandaag begint een nieuwe studie van maar vijf dagen over ‘hymns’, dus oude geloofsliederen. Een perfecte studie om #shereadstruth een keer uit te proberen! Download de app voor de iphone of android of ga naar de website, en doe mee!

I’m grateful for the #shereadstruth study I got to follow the last few weeks. It was about hospitality and about how we usually percieve it and how God percieves it. It has teached me many lessons and convinced me even more to open my heart to people who need it. Above is a little bit (very brief) of what I’ve learned. Today a new plan of only five days about ‘hymns’ starts. A perfect study to try #shereadstruth out! Download the app for iphone or android or go to the website and join in!

Ik ben dankbaar voor een uitje eind deze maand. Een van mijn beste vriendinnen wordt dan 30, en dat moet natuurlijk groots gevierd worden. Dus gaan we lekker een nachtje weg. Wat we gaan doen kan ik nog niet verklappen, omdat ze misschien meeleest. Maar het is fijn om allerlei leuke dingen met mijn vriendinnen voor haar te plannen en het zal goed voor me zijn weer eens even uit huis te zijn.

I’m grateful for a little trip at the end of this month. One of my best friends turns 30, and of course that has to be celebrated! So we get away for the night. I can’t tell you what we’re going to do, as she might be reading along. But it’s nice to plan all kinds of fun stuff for her with my friends and it will be good for me to be out of the house again.

Waar ben jij dankbaar voor? / what are you grateful for?

A New Song

29/10/2014

English text below:

Zoals ik in deze post ook al schreef, leef ik zo’n beetje op liedjes. Mijn hart kan dagen vol zijn van een nieuw lied, een nieuwe cd (op het moment ben ik helemaal weg van Steffany Gretzinger en haar nieuwe cd The Undoing). Hier een lied van die cd:

Morning Song by Steffany Gretzinger

Nieuwe liederen zijn goed. God nodigt ons uit om een nieuw lied te zingen, een lied tot eer van Hem. Ik ben dan ook erg dankbaar voor de ruime keuze aan nieuwe liederen die elke dag verschijnen en waar ik mijn gevoelens in kwijt kan. In die uitnodiging om een nieuw lied te zingen, nodigt God ons ook uit om creatief te zijn met onze stem, instrumenten en gevoelens. Want het doel van liederen is niet enkel Hem grootmaken, maar ook van mens-zijn. Gewoon je gevoelens eruit zingen, je zwakheid durven laten horen, je vragen naar God uitspreken.

Maar wat ik eigenlijk net zo prachtig vind, zijn de oude liederen. Ik ga momenteel al een paar jaar niet meer naar de kerk (maar luister elke zondag twee diensten van mijn kerk mee op de kerkradio) maar de Psalmen raken mij nog steeds. Niet alleen als ik ze lees in de Bijbel, maar ook de berijming (dus de Psalmen die je kunt zingen) vind ik prachtig. In onze kerk zingen we uit de berijming van 1773, dus al behoorlijk oud. Toch ben ik zo met die berijming opgegroeid, dat hij niet veel geheimen meer voor me heeft. De rare samentrekkingen, oude woorden en uitleg van bepaalde verzen vind ik heel gewoon, maar ik kan me voorstellen dat voor ‘nieuwkomers’ de berijmde psalmen behoorlijk wennen zijn. Gelukkig zijn er ook veel nieuwere berijmingen en zijn er projecten als the Psalm Project en Psalmen voor nu. Ik zal eens een voorbeeld geven van zo’n oude berijmde psalm die ik prachtig vind en vaak in mijn hoofd heb zingen: Psalm 27 vers 7:

Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.

Natuurlijk klinkt dit voor een buitenstaander heel vreemd. Maar als je weet dat het woord ‘schaar’ hier staat voor ‘schare’, dus een groep mensen, wordt alweer een hoop duidelijk.

Er schuilt iets van troost in die oude Psalmen. De gedachte dat ze al enkele eeuwen zoveel voor mensen hebben betekend en dat nog steeds doen, ondanks de oude vertaling. Is onze kerk toe aan een nieuwe vertaling? Misschien wel. Het was al een hele stap dat een paar jaar terug in ingevoerd werd dat er ook liederen worden gezongen. En ik weet dat deze vertaling, vooral voor de oudere generatie, helemaal vertrouwd is. Misschien is het over een paar jaar zover. In de tussentijd geniet ik van de scheve woorden, de verdwenen uitdrukkingen en de rare samentrekkingen die zo bekend voor me zijn en zo belangrijk in mijn geloofsbeleving.

Waar ik tegenwoordig ook graag naar luister, zijn de oude hymnes, vooral Engels en Amerikaans. Come Thou Fount is mijn favoriet, en sowieso mijn lievelingslied. Je vindt ‘m hieronder:

Come Thou Fount by Chris Rice

Veel van de oude hymnes zijn ook in het Nederlands vertaald, maar deze voor zover ik weet niet. Ik weet dat ze in Engelse en Amerikaanse kerken veelvuldig worden gezongen, en de psalmen weer niet. Bij ons is het juist andersom. Hoe dan ook, ik kan je aanraden de Psalmen eens berijmd te lezen of een kerk binnen te stappen en al die geschiedenis te beleven: een geschiedenis vol vragen en klachten naar God, maar ook vooral een geschiedenis tot Zijn eer.

Like I wrote in this post already, I kind of live on songs. My heart can be filled for days by a new song, a new cd (at the moment I totally love Steffany Gretzinger and her new cd The Undoing). Here is a link to a song of that cd.

Morning Song by Steffany Gretzinger

New songs are good. God invites us to sing a new song, a song in Hin honour. I’m truly grateful for the big choice in new songs that comes out daily in which I can express my feelings. In the invitation to sing a new song, God also invites us to be creative with our voice, instruments and feelings. Because the goal of songs is not just to give Him praise, but also being human. Justr singing out your feelings, daring to let your weakness be heard, expressing your questions towards God.

But what I actually find equally as beautiful, are the ancient songs. At the moment I haven’t really been to church for a few years (but I listen to our churches’ services every sunday) but the Psalms still touch me. Not only do I read them in the Bible, but also the rhymed versions (so the Psalms you can sing) I truly love. In our church we sing from the rhyming of 1773, so that’s pretty old. Still I grew up with this rhyming so much, that it doesn’t have many secrets for me. The weird astringements, old words and explanations of certain verses are totally normal to me, but I can imagine that for most ‘newcomers’ the rhymed Psalms take some getting used to. Luckily there are much newer rhymes and there are projects like ‘The Psalm Project’ and ‘Psalmen voor nu'(Psalms for now). I will give you an example of such an old rhymed Psalm that I love and that sings around in my head a lot: Psalm 27 verse 7 (in my own translation from Dutch):

When I hadn’t believed that in this life my

soul would enjoy Gods favour and help,

My God, where would my hope, my courage have gone?

I would have perished in all my sadness and grief.

Wait for the Lord, devouted crowd, keep courage:

He is faithful, the source of all good;

so His strength showers on you in weaknes;

wait then, yes wait, depend upon the Lord.

(of course this all rhymes in Dutch and I have made it a little more modern because I didn’t know the old English words:-)) In Dutch, for someone from outside the church this would sound very strange. For instance, the word ‘schaar’ is used, which is short for ‘schare’ which means ‘crowd’. But the word ‘Schaar’ also means scissors. So in old Dutch, you’re actually singing: ‘devouted scissors, keep courage’. Which is weird. But when you know the astrigements, all becomes clear.

There’s a big comfort in those old Psalms. The thought that they have meant so much for people troughout the ages and still do, despite the old translation. Is our church ready for a new one? Maybe. It was a big step for us that, a few years back, we began singing other songs than the Psalms. And I know that this translation, especially for the older generation, is something they’re so trusted with. Maybe we’ll be ready in a few years. In the meanwhile I enjoy the weird words, the lost expressions and the weird astringements that are so familiar to me and so important in the living of my faith.

What I love to listen to these days too, are the old hymns, especially the English and American ones. ‘Come Thou Fount’ is my favorite hymn and my favorite song anyways. You can find it under here:

Come Thou Fount by Chris Rice

A lot of these old hymns are also translated to Dutch, but I believe this one isn’t. I know they are being sung a lot in American and English churches, and the Psalms aren’t. With us, it’s the other way around. However, I can really recommend to read the rhymed Psalms or to get into a church and enjoy all that history: a history filled with questions and complaints towards God, but also a history for His honour.

Monday Thankfulness #3

20/10/2014

English text below:

Ik ben dankbaar dat ik, samen met mijn zusje (haar leuke site kun je hier bekijken), op visite ben geweest bij mijn nichtje. Ze woont inmiddels al een tijdje op kamers, maar we hadden haar nieuwe stekje nog nooit gezien. We hebben er heerlijk gegeten, zijn nog even naar wat winkels geweest (Paperchase!) en zijn weer goed van elkaar op de hoogte.

Dit is wat ik haar kado deed (zonder het plantje) / This is what I gifted her (without the plant)

I’m thankful for going, together with my little sister (her lovely site you can find here), to visit my cousin. She has been living in a ‘dorm’ for a while now, but we had never seen her new place. We had lovely dinner (and lunch!) over there, went to some shops (Paperchase!) and know what’s going on in each other’s lives more.

Ik ben dankbaar dat mijn lieve tante me meenam naar Ikea. Zij had er iets nodig en ik heb het af en toe nodig om het huis eens uit te gaan. Niet alleen kwamen we terug met een eettafel en vier stoelen (nou ja, ze werden door Ikea bezorgd) maar ik werd ook nog eens getrakteerd op een heerlijke maaltijd.

I’m grateful that my sweet aunt took me to Ikea. She needed something there and I sometimes need to get out of the house. Not only did we come back with a dining room table and four chairs (well, actually they got delivered by Ikea), I also got treated on a lovely meal.

Ik ben dankbaar voor de preek van zondagochtend. Een predikant die een aantal jaar geleden onze vaste predikant was, kwam weer eens preken, dit keer over Amos. Er werden pittige vragen gesteld. Vragen waar ik iets mee kan, die me aan het denken zetten. Ben ik wel een echte Christen? Wat merken mensen om me heen ervan dat ik Jezus volg? In Amos verwijt God Zijn volk hun zonden, hun afdwalen. Hij vraagt hen, na een opsomming: Is het niet zo? Het herinnert me aan mijn eigen afdwalen, maar ook aan Gods grote genade.

I’m grateful for the sermon of Sunday morning. A pastor that was our ‘permanent’ pastor a few years back, came back to visit and spoke about Amos. Some tough questions were asked. Questions that make me think, that I can use. Am I a real Christian? What do people around me notice of me following Jesus? In Amos God points out to His people their sins, their wandering from Him. He ask them, after a listing of all they’ve done wrong: Isn’t it so? It reminds me of my own wandering heart, but also of Gods great mercy.

Ik vond op Instagram deze mooie quote van de dichter Tyler Knott Gregson. En hoewel hij verwijst naar een mens, geeft dit mijn gevoel naar God weer.

Though weary of feet / and exhausted by this soul / I’ll follow You still

On Instagram I found this lovely quote by the poet Tyler Knott Gregson. And although he’s writing about a human, this examplifies my feelings towards God.

Ik ben dankbaar voor mijn lieve, oude oma. Hoewel ze soms wat in de war is, baby’s onbeschaamd ‘lekker knijn’ noemt en uren achtereen kan praten, hou ik heel veel van haar en ben ik blij dat ze er, met haar 82 jaar, nog is.

I’m grateful for my sweet, old grandma. Even though she’s sometimes a little confused, calls babies names like ‘scrumptious bunny’ and can talk ours on end, I love her very much and am happy that she, being 82 years old, still is with us.

Waar ben jij dankbaar voor?

What are you grateful for?

Keep Singing

15/10/2014

Ik heb eigenlijk altijd wel een lied in mijn hoofd. Vaak een liedje van Elly en Rikkert, als er een woord of Bijbeltekst valt waar zo’n liedje perfect op aansluit. Heel mijn jeugd heb ik vreselijk veel naar deze liedjes geluisterd, en daardoor ken ik nu heel wat Bijbelteksten- en verhalen uit mijn hoofd. Maar ook vaak een nummer uit de Opwekkingsbundel, of van een van mijn favoriete artiesten. Wat al deze liederen gemeenschappelijk hebben? Ze gaan over God, ze zingen Hem lof of ze stellen Hem vragen. Ze bepalen me bij Zijn waarheden of zingen over menselijke pijnpunten en Zijn hand in de oplossing daarvan. De liederen die heel de dag in mijn hart en hoofd rondzweven vertellen me dat ik, bewust en onbewust, met God bezig ben. Soms betrap ik mezelf op een gedachte, een flits, een zin uit een lied, en weet dan dat God ook die woorden hoort, zelfs al ben ik me er niet van bewust.

Wat ik ook heb gemerkt is dat, wanneer ik teveel aan mijn hoofd heb gehad, ik meer aandacht aan de tv heb besteed dan aan mijn Vader, ik teveel in menselijke (onmogelijke) termen denk, ik me teveel heb ingelaten met muziek die God niet eert, die liederen tot zwijgen worden gebracht. Hiermee wil ik ab-so-luut niet zeggen dat ‘wereldse’ muziek niet kan. Ik hou ook van een stevige Adele-ballade op z’n tijd, en ‘Fix You’ van Coldplay vind ik nog steeds een van de mooiste songteksten ooit. Maar mijn probleem is dat, wanneer ik naar zulke muziek luister, ik me ga richten op de artiest er achter. Wat is er met hem/haar aan de hand dat hij/zij zingt wat ik hoor? Wat is zijn/haar levensverhaal? Wat is zijn/haar drijfveer, wat is het allerbelangrijkst voor deze persoon? Ik kan dat moeilijk loslaten. En al snel heb ik heel Wikipedia afgezocht naar een spoortje zingeving, in de hoop dat deze persoon gelukkiger is dan zijn/haar songtekst doet blijken. En dat moet ik niet doen. Sommige mensen zingen vanuit zichzelf, voor hun grote liefde, voor het geld of voor de aandacht. Meer niet. En dat is oke. Maar ik zoek God in muziek. En zodra ik weer zo op zoek ben, weet ik dat het al niet meer om God draait in mijn hoofd.

Ik weet dan ook dat, wanneer ik een schijnbaar onschuldig liedje dat ik eens op de radio hoorde in mijn hoofd heb, er iets niet klopt in mijn verhouding met God. Dat ik me teveel heb gefocust op mensen om me heen en dingen die niet Hem, maar anderen of mezelf eer brengen. Nogmaals: dit geldt voor mij. Ik weet dat er hele horden mensen zijn die lekker mee kunnen zingen met een liedje van de radio en tegelijk een sterk geloof in God hebben. Maar voor mij geldt dat niet. Muziek is voor mij zo verbonden met God, dat het soms een stukje van Hem wordt voor mij. En als je dan bepaalde liedjes in dat licht ziet, merk ik dat ik God zoek in iets wat niet van Hem is of voor Hem is gemaakt.

Muziek is voor iedereen heel persoonlijk, en ik wil hier echt niemand mee beschuldigen! Maar ik denk vaak in songteksten. Ik haal mijn inspiratie uit teksten die God eer brengen of Hem vragen stellen. En ik wil dat mijn geest vervuld is met Hem. Ik merk dat ik weg ben gelopen als de liedjes in mijn hoofd veranderen van goddelijk naar menselijk. Dat is mijn meetstaaf: welke muziek draait er in mijn hoofd, in mijn hart?

Soms is het ook zo dat er geen enkel lied in mijn hart rondzingt. Dat mijn woorden op zijn, en mijn hart leeg. Dat ik mezelf op heb gegeven en daarmee ook God een beetje. Dat ik moedeloos ben, en geen reden kan vinden om te zingen. Als dat het geval is ben ik meestal moedeloos, hopeloos, moe. Moe van mezelf en het wachten op God. Maar dan realiseer ik me dat het helemaal niet om mij gaat in mijn leven. Ik ben niet het belangrijkst, ik ben gemaakt om God de eer te geven. En dus heb ik altijd – al-tijd – een reden om te zingen. Om Hem te eren, om aan mijn doel te beantwoorden.

Misschien ken je het wel, het prachtige lied ‘Desert Song’ van Hillsong. (Luister Hier op Grooveshark). Dit is het refrein:

‘All of my life, in every season – You are still God – I have a reason to sing, I have a reason to worship.’

Ik heb twee prachtige prints van dit refrein, die kun je hier kopen als je hier ook wel eens aan herinnerd moet worden.

Ik wil jullie nogmaals zeggen dat dit hele verhaal (misschien wel alleen) voor mij geldt. Dat ik God in alles zoek, en dus ook in muziek. Dat ik voel dat ik gemaakt ben om Hem te loven, en mijn liefde voor Hem niet kwijt kan in ‘gewone’ muziek. Dat niet-christelijke muziek voor mij als een soort vergif kan dienen, omdat het mij helemaal overneemt en mijn aandacht afleidt van God. Als dat voor jou anders is, begrijp en respecteer ik dat. Ik hoop dat jullie ook mijn verhaal begrijpen en respecteren.

I almost always have some kind of song in my head. Often it’s a song by Elly & Rikkert (two singers who have made hundreds of christian children’s songs), when a word comes up or a biblical quote that reminds me of one of their songs. All trough my youth I have listened to these songs a lot, and that’s why I now know a lot of Biblical passages or stories by heart. But also songs from the Opwekkingsbundel (revival songbook, which gets supplemented each year), or songs of my favorite artists. What all these songs have in common? They are about God, they sing His praises or ask Him questions. They remind me of His truths or sing about human pains and His hand in the solution of it. The songs that float around in my heart and head all day tell me that I, consciously and uncosciously, think about God. Sometimes I catch myself on a thought, a little piece of lightning, a sentence from a song, and know that God also hears those words, even though I’m not fully aware of them.

What I’ve also noticed is that, when I’ve been too busy, spent more time on the TV than on my Father, I think to much in human (impossible) terms, I’ve gone too deep in music that doesn’t honour God, those songs are silenced. Saying this, I AB-SO-LU-TE-LY don’t want to say that ‘worldly music is ‘not done’. I love a firm Adele-ballad every once in a while and ‘Fix You’ by Coldplay is one of my favorite lyrics ever. But my problem is that, when I listen to such music, I start focussing on the person behind it. What’s going on with them that they sing what I’m hearing? What is their lives story? What is their reason to live, what is the most important fort his person? It’s hard for me to let that go. And soon I’ve searched the whole of Wikipedia for a piece of meaning, in hopes that this person is happier than their songtext seems to imply. And I shouldn’t. Some people sing from themselves, fort heir great love, for money or attention. Nothing more. And that’s okay. But I look for God in music. And as soon as I get looking like that again, I know it isn’t about God anymore in my head.

I then know that, when I have a seemably innocent song I heard on the radio in my head, there’s something not right in my relation with God. That I focused too much on people around me and on things that don’t bring Him, but other people and myself honour. Again: this goed for me. I know there are so many people who can just sing along to a song from the radio and also have strong faith in God. But it doesn’t work that way for me. For me music is so wrapped up in God, that sometimes it becomes a piece of Him for me. And when you hear some songs in that light, I notice I search God in something that isn’t His or made for Him.

Music is very personal for everybody, and a really don’t want to accuse anybody by writing this. But I often think in lyrics. I get my inspiration from lyrics that bring glory to God or ask Him questions. And I want my mind to be filled with Him. I notice I’ve ran away from Him when the songs go from Godly to humanly. That’s my measuring stick: what song is singing in my head, in my heart?

Sometimes not a single song sings around in my heart. Sometimes my words are goone, and my heart is empty. Sometimes I have given up on myself and a little on God too. Sometimes I’m without courage, and can’t find a reason to sing. When that’s the case I usually feel hopeless and tired. Tired of myself and waiting for God. But then I realise it’s not at all about me in my life. I’m not the most important, I’ve been created to give honour to God. So I have always – al-ways- a reason to sing. To honour Him, to answer to my purpose.

Maybe you know it, the beautiful ‘Desert Song’ by Hillsong. (Listen to it here on Grooveshark). This is the chorus:

‘All of my life, in every season – You are still God – I have a reason to sing, I have a reason to worship.’

I’ve got two beautiful prints of this chorus, you can buy them here if you need some reminding sometimes too.

I want to tell you once again that this whole story (maybe only) applies to me. That I search for God in everything, so in music too. That I feel I’m made to praise Him, and can’t express my love for Him in ‘ordinary’ music. That non-christian music can be toxic to me, because it takes control of me and leads my attention away from God. If and when that’s different for you, I completely understand and respect it. I hope you understand and respect my story too.

In the Morning

08/10/2014

English text below:

De moeilijkste momenten van mijn dag zijn de nacht en de ochtend. Als ik naar bed ga neem ik altijd een uur de tijd om het leesplan van SheReadsTruth te volgen, aantekeningen te maken, nog meer uit mijn Bijbel te lezen en te bidden. Vaak zing ik daarna nog een tijd met mijn MP3- speler mee, afhankelijk van mijn bui en situatie lofprijsliederen of gebeden om hulp. Daarna probeer ik te gaan slapen. En daar wordt het moeilijk. Ik begin te vergelijken, te denken, te piekeren en er gaan weinig avonden voorbij waarbij de tranen niet over mijn wangen rollen. Ik zie dan ten volle de hopeloosheid die bezit van me neemt, ik voel de duisternis letterlijk over me vallen. Er zijn ook nachten dat ik God nog eens en nog eens bid om vrede, en dat ik rustig kan gaan slapen. Maar gaan slapen is niet iets waar ik naar uitkijk. Mijn gedachten staan nooit stil en ook in mijn slaap neemt mijn onderbewuste het tegen me op. Ik kan me geen enkele positieve droom herinneren, en word vaak erg moe en verdrietig wakker.

De ochtenden zijn ook erg lastig. Ik word vaak vroeg wakker en liefdevol begroet door mijn kat. Hoewel dat een goed begin van een dag zou moeten zijn, kan ik vaak de moed niet vinden om uit bed te komen. Weer een dag. Weer een dag vol moeilijke dingen, berichten van ziekte om me heen, een twitter-tijdlijn vol IS-geweld, de krant vol met onrecht, de wetenschap dat de wereld niet is zoals ie hoort te zijn. Er hoort geen geweld, geen ziekte, geen verdriet, geen onrecht thuis in deze wereld. En dan is er nog mijn hart. Mijn hart, dat bang is dat dit weer een dag wordt waarop ik alleen maar in mijn hoekje op de bank zit en pieker. Mijn hart, dat bang is dat ik mijn ouders teveel belast, dat ik mijn vrienden teveel op afstand houd, dat ik te streng ben naar mijn broertje…. Mijn hart, dat uiteindelijk voelt dat het allemaal nutteloos is, donker is, hopeloos is. Ik zie zó tegen de dagen op. Het liefst zou ik heel de dag door slapen. En niet meer wakker worden.

Maar ik weet dat niet alleen God in mijn hart huist. Er waren ook veel leugens rond. Leugens van niet genoeg, niet geliefd, geen hoop, geen vooruitgang, geen plaats op deze wereld. Door mijn dag met God te beginnen, Hem te vragen mij weer te veroveren, Zijn liefdeslied voor me te zingen, kan ik opstaan. Weet ik dat mijn gevoel verkeerd is. Weet ik dat Hij écht wel een plan met me heeft. Weet ik dat dit een seizoen van wachten is, ook al duurt het al drie jaar. Door eerst om Zijn liefde te vragen, kan ik de waarde van het leven zien. Mijn lieve, lieve ouders, mijn geweldige familie, mijn goede vrienden, de kleine dingen zoals de natuur die verkleurt en de dieren die me gezelschap houden. Hoe vaker ik God vraag mij na te jagen, mij te veroveren, mijn muren te laten afbrokkelen, hoe minder actief de leugens in mijn hart en hoofd zijn. Ik kan wat zachter naar mezelf kijken. God zij dank.

In de liedjes hieronder wordt gezongen over Gods liefde, die in de morgen weer duidelijk wordt, na een lange nacht of moeilijke periode. Luister er eens naar!

In the Morning by Heidi Wilson

The hardest moments of my day are the night and the morning. When I go to bed, I always take an hour to follow the reading plan by SheReadsTruth , take notes, read some more from my Bible and to pray. Often afterwards I sing along to my MP3-player for a while, depending on my mood and situation songs of praise or prayers for help. Then I try to get some sleep. And that’s where it becomes hard. I start comparing, thinking, going over things again and again and few nights go by where the tears don’t roll down my cheeks. I then see in it’s fulness the hopelessness that envelopes me. I literally feel the darkness feel over me. There are also nights that I pray God again and again for peace and I can go to sleep easily. But getting to sleep is not something I look forward to. My thoughts never stop and also in my sleep mij unconscious takes it up against me. I can’t remember a single positive dream, and often wake up very tired and sad.

The mornings are hard too. I often wake up early and am lovingly greeted by my cat. While that should be a good beginning of the day, I often can’t find the courage to get out of bed. Another day. Another day full of hard stuff, messages of disease around me, a twitter timeline filled with IS-violence, a newspaper filled with injustice, the knowning that the world isn’t what it’s supposed to be. There shouldn’t be violence, sickness, hurt or injustice in this world. And then there is my heart. My heart, that’s afraid that this will be another day in which I will only sit in my corner of the couch with my tumbling thoughts. My heart, that’s afraid I’m putting to much pressure on my parents, that I keep my friends on too big a distance, that I’m too strict towards my little brother. My hearts, that, in the end, feels like it’s all useless, dark, hopeless. I dread the days só much. I’d love to sleep all day long, and not wake up anymore.

But I know that not only the Lord lives in my heart. There are also lying a lots of lies around. Lies of not enough, not loved, no hope, no progress, no place in this world. By starting my day with God, by asking Him to conquer my heart again, to sing His lovesong for me, I can get up. By that I know my feelings are wrong, that He really dóes have a plan for me, that this is just a season of waiting, even though it has lasted for three years now. By asking for His love first, I can see the value of life again. My sweet, sweet parents, my amazing family, my good friends, the little things like nature changing colours, and the animals that keep me company. The more often I ask God to chase me, to conquer me, to take my walls down, the less active the lies in my heart and head are. I can look at myself with a little softness. Thank God.

In the songs posted in this post the two women sing about Gods love that becomes clear again in the morning after a long night or a hard time. Please take a listen!

Morning Song by Steffany Gretzinger

Night turns to morning
You have been waiting
Whispering to me
Gently I’m waking

It’s the dawn of a new day
You’ve painted for me
Colors exploding
Telling our story

I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up

Night turns to morning
You have been waiting
Whispering to me
Gently I’m waking

It’s the dawn of a new day
You’ve painted for me
Colors exploding
Telling our story

I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up

I can feel the rising of the sun
Mercy sings me the promise of Your love
And I’m reminded how far we’ve come
You’re the One that my heart is beating for

I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up
I’m waking up

Trust without Borders

01/10/2014

Oceans (where feet may fail) by Hillsong on Grooveshark

You call me out upon the waters
The great unknown where feet may fail
And there I find You in the mystery
In oceans deep
My faith will stand

And I will call upon Your name
And keep my eyes above the waves
When oceans rise
My soul will rest in Your embrace
For I am Yours and You are mine

Your grace abounds in deepest waters
Your sovereign hand
Will be my guide
Where feet may fail and fear surrounds me
You’ve never failed and You won’t start now

So I will call upon Your name
And keep my eyes above the waves
When oceans rise
My soul will rest in Your embrace
For I am Yours and You are mine

Spirit lead me where my trust is without borders
Let me walk upon the waters
Wherever You would call me
Take me deeper than my feet could ever wander
And my faith will be made stronger
In the presence of my Savior

I will call upon Your name
Keep my eyes above the waves
My soul will rest in Your embrace
I am Yours and You are mine

English text below

Ik weet dat ik dit lied al vaak heb gedeeld. Vorige week schreef Annie F. Downs het artikel ; ‘Stop Singing Oceans’ (de titel van dit lied). In dat artikel schreef ze dat het een gevaarlijk lied is om te zingen. Vooral als je kijkt naar het refrein:

In dit refrein vraag je God of Hij je verder wil leiden dan je eigen grenzen. Of Hij je zó’n vast vertrouwen wil geven dat je zal gaan waar Hij je zendt, naar plaatsen die dieper zijn dan waar je zelf zou kunnen gaan. Het zou kunnen dat God je vertrouwen wil testen en je vraagt om over je grenzen te gaan. De grenzen van je financiën, je sociale leven, van je land, van je religie, van je ras en vooral: van je ego.

Vorig jaar heb ik bewust dit lied als gebed naar God gezongen. Dat Hij me zou leiden, tot het punt waar mijn vertrouwen zonder grenzen zou zijn. En jongens, dat heb ik geweten. In de weken die volgden, kwamen veel van mijn oude, weggestopte zonden naar boven. Dingen die ik verkeerd had gedaan en zo diep weggestopt had dat ik er niet eens meer van wist. Ik werd overspoeld door een enorm schuldgevoel, omdat ik anderen iets aan had gedaan zonder het ooit op te biechten of om vergeving te vragen. De manieren waarop ik tegen een vriendin had gezondigd heb ik, na een tijd enorm zenuwachtig te zijn geweest, opgebiecht. Ze reageerde gekwetst, maar vergaf me meteen. Maar er was nog iets, iets wat ik verkeerd had gedaan jaren geleden wat bijna letterlijk in mijn binnenste rotte. Ik voelde me zó nep, zó oneerlijk. Na weken worstelen met God of ik het wel op moest biechten en er een ander mee moest kwetsen terwijl er nu niets meer aan gedaan kon worden, heb ik het toch opgebiecht. De reactie die ik daarop kreeg was goed en bemoedigend. En ik vraag me af: waarom was ik zo bang? Het was overduidelijk God die me hiertoe riep, want ik had echt al járen niet aan deze zonden gedacht. Ik had ze zorgvuldig weggestopt. Maar kennelijk vond Hij het tijd om met het geven van deze gevoelens op mijn gebed te reageren. Ik moest heel wat grenzen over. Me over mijn trots heenzetten, mijn vriendin teleurstellen, iemand tegen wie ik enorm opkeek een lagere dunk van me laten krijgen, mezelf vergeven en me laten vergeven. Het is niet makkelijk om om vergeving te vragen. Maar, nogmaals, waarom was ik zo bang? Door het zingen van dat lied, heb ik me helemaal overgegeven aan de wil van God. Ik heb Hem bewust gevraagd me over mijn grenzen te leiden. En dat deed Hij. Ik kon het verwachten. En Hij gaf nog bijzonder begrijpende reacties ook. En wat me achteraf van mezelf tegenvalt, is dat het zo lang duurde voordat ik écht vertrouwde. Voordat ik écht ging opbiechten wat in me rotte. Terwijl ik heel goed weet dat God vóór me is, niet tegen me. Hij is niet uit op mijn val, op mijn nederlaag. Hij wil me opbouwen, me oprichten, de dingen uit mijn verleden opruimen. En dat is wat ik heb geleerd van ‘Oceans’. Dat God áltijd, altijd te vertrouwen is. Zelfs als Hij je vraagt over de grenzen van je ego te stappen.

I know I’ve shared this song often. Last week Annie F. Downs wrote the article: ‘Stop Singing Oceans’. (the title of this song). In that article she wrote it’s a dangerous song to sing. Especially when you look at the chorus:

Spirit lead me where my trust is without borders
Let me walk upon the waters
Wherever You would call me
Take me deeper than my feet could ever wander
And my faith will be made stronger
In the presence of my Savior

In this chorus you ask God if He will lead you beyond your boundaries, your borders. If He will give súch a strong trust in Him that you will go wherever He sends you, to places that are deeper than any place you could ever go yourself. It could be that God wants to trust your faith and asks you to step over your boundaries. The boundaries of your finances, the boundaries of your social life, the boundaries of your country, your religion, your race and especially: your ego.

Last year I consciously sang this song as a prayer to God. That He would lead me, to the point where my trust would be without borders. And boy, did He answer. In the weeks that followed, a lot of my old, hidden away sins came to the surface. Things I had done wrong and put away so deep I didn’t even know about them anymore. I was just engulfed with a huge sense of guilt, because I did something to others without ever coming clean or ask for forgiveness. The ways I sinned against my friend I have, after being nervous for a few weeks, told her. She reacted hurt, but forgave me immediately. But there was something else, something I had done wrong years ago that was almost literally rotting away inside of me. I felt like súch a fake, só unfair. After weeks of struggling with God if I had to come clean and hurt someone else while nothing could be done about it now that all that time had passed, I came clean. The reaction I got was good and encouraging. And I wonder: why was I so afraid? It was obviously God who called me to this, because I hadn’t been thinking about these sins for years. I carefully tugged them away. But appearantly He found it necessary to answer my prayer by giving me these feelings. I had to cross quite some borders. Get over my pride, dissapoint my friend, give someone to who I really looked up a lower opinion about me, forgive myself and let myself be forgiven. It’s not easy to ask for forgiveness. But, again, why was I so afraid. By singing that song, I completely surrendered to the will of God. I consciously asked Him to lead me across my borders. And He did. I could expect it. And He blessed me with especially understanding reactions too! And what, in hindsight, feels like failure, is that it took só long before I really trusted. Before I really came clean to what was rotting inside of me. Because I know that God is fór me, not against me. He’s not out for my fall, my humiliation. He wants to built me up, clean up the things from my past. And that is what I learned from ‘Oceans’. That God is always, álways to be trusted. Even when He asks you to step over the borders of your ego.