Monday Thankfulness

Monday Thankfulness #19

18/03/2015

English text below:

De voorjaarsvakantie is hier in de regio weer voorbij… Ik heb eigenlijk altijd ‘vakantie’ (onvrijwillig, maar toch), dus voor mij was deze week niet zo anders dan andere weken. Ik hoop dat degenen onder jullie die ook lekker vrij hadden, hebben genoten van jullie vrienden, familie, de natuur en de zeeeeeeën van tijd:-) Sterkte (of veel plezier) als je weer aan het huishouden, werk en/of studie moet. Ik heb het deze week erg druk gehad en ben weer erg gezegend, maar heb niet veel foto’s gemaakt. Wel heb ik nog een paar screenshots gemaakt van Twitter, Instagram en Facebook om te delen.

Dit is wat ik op 28 februari schreef. Inmiddels is het 18 maart en ben ik tussendoor ziek geweest en helaas had ik mijn laptop aangestoken, dus die is tussendoor ook naar de dokter geweest. Inmiddels ben ik jarig geweest en heb ik zondag mijn verjaardag gevierd, dus nog meer dankbaarheid en foto’s! Sorry dat ik twee hele dagen te laat ben, ik denk dat dat niet zo’n probleem is, toch? Lees en kijk lekker mee:

In our region of the country, the spring vacation is over… I really always have ‘vacation’ (unvoluntarily, but still), so for me this week wasn’t as different as any other week. I hope that the ones amongst you who were at home too have enjoyed your friends, family, nature and the hours and hours of free time:-) Good luch (or fun) when you have to get back to your household, work and/or studies. I have been really busy this week and have been very blessed again, but I didn’t take too many photo’s. I did however take some screenshots of Twitter, Instagram and Facebook to share with you.

This is what I wrote on the 28th of February. Now it’s the 18th of March and in the meanwhile I have been sick and unfortunately I’ve passed it on to my laptop, so it’s been to the doctor too. Last week was my birthday and Sunday I had a little celebration, so all the more gratefulness and pictures! I’m sorry for being two whole days too late, but that’s okay, right? Read and watch along:

Het is maart! Inmiddels al de achttiende, dus ik ben er een beetje laat mee, maar dit is de maand waarin de lente begint en daarom ben ik er altijd heel blij mee als maart zich aandient!

It’s March! It’s the eightteenth already, so I’m a little late celebrating it, but this is the month in which Spring begins and that’s why I’m always very happy when March arrives.

Ik ben dankbaar dat ik vorige week woensdag weer een jaar ouder mocht worden. Ik zag er best wel tegenop omdat ik griezelig dicht bij de dertig terecht ben gekomen en daar, voor mijn gevoel, eigenlijk niets voor te laten zien heb. Geen werk, geen huis, geen man en gezin, geen werk in de kerk, geen auto… Niets van wat heel veel van mijn leeftijdsgenoten al lang en breed hebben. Ik zag er dus behoorlijk tegenop om ouder te worden. De laatste vier jaar heb ik voor mijn gevoel totaal stil gestaan. Ik heb hard gewerkt om vooruit te komen, maar zie zelf eigenlijk geen enkele vooruitgang en voel me ook niet beter. Gelukkig heeft lieve vriendin J ook op m’n verjaardagskaartje en persoonlijk weer gezegd dat ze een groot verschil ziet in mijn gedrag. Verder kreeg ik héél veel kaarten met bloemen en bosjes bloemen en de wens dat ik mocht gaan groeien en bloeien en dat heel het jaar als lente, vol nieuw leven, voor me mocht zijn. En dat vind ik zó mooi! Als zoveel mensen tegelijk aan bloei en nieuw leven denken bij mijn verjaardag, dan kan dat maar één reden hebben: God is nog niet klaar met me. God zij dank!

I’m thankful that I got to get another year older last Wednesday. I really dreaded my birthday because I’m getting scaringly close to thirty and I feel like I have nothing to show for it. No job, no house, no husband and family, no church work, no car… Nothing of what people my age have had for years now. So I really dreaded getting older. The last four years I felt like I have been standing completely still. I’ve worked hard to get ahead, but I don’t really see any progress and I also don’t feel better. Thankfully sweet friend J said, again, on my birthday card and in person that she sees a big difference in my behaviour. Also, I got a LOT of cards with flowers on them and actual flowers with the wish that I could grow and blossom and that the entire year could be like Spring, filled with new life, for me. And that’s SO beautiful to me! When so many people at the same time think of blossoming and new life for my birthday, it can only have one reason: God isn’t finished with me yet. Thank God!

Ik ben dankbaar voor alle prachtige, attente en liefdevolle kadootjes die ik heb gehad voor mijn verjaardag. Ik heb echt gemerkt dat iedereen goed heeft nagedacht over wat ze me wilden geven en heb zó ontzettend veel kadootjes gekregen! Ik voel me echt erg geliefd! Een paar kleine kadootjes staan niet op de foto’s: chocolaatjes, een fles douchegel en twee vulpennen – maar dat is niet omdat ik ze niet waardeer of mooi vind, maar omdat ik ze eventjes kwijt was- oeps! Nou, hier komt de hele lading foto’s:

Kadootje van lieve, lieve vriendin J, die (traditiegetrouw, net als met Valentijn) een paar daagjes eerder een kadootje kwam brengen. Ze had allerlei prachtige craftspullen voor me gekocht, een leuke uil, narcisjes in vaasjes, natuurlijk het superschattige mandje waar alles inzit en een schattig krijtbordje, dat nu naast de deur van mijn huisje hangt om me er iedere dag aan te herinneren dat ik geliefd ben! / Present from sweet, sweet friend J, who (according to her new tradition, just like she did with Valentine’s) brought by a present a few days earlier. She bought me all kinds of beautiful craft supplies, a fun owl, daffodils in little vases, the super cute basket with all the presents in it of course and a cute schoolboard painted sign, that hangs next to the door of my little home now to remind myself every day that I’m loved!

The sign says, in her handwriting: I’m happy with you!

Dit is een deel van de kaarten die ik heb gekregen. De kaart met het varkentje rechtsonder kreeg ik op de dag van mijn verjaardag (woensdag, maar vanwege een sterfgeval in de familie vierde ik mijn verjaardag op zondag) en er stond erg leuk nieuws in! R, mijn vriendin die tegenwoordig in Duitsland woont, kwam speciaal voor mijn verjaardag een weekendje naar huis! De andere kaart met het varkentje vind ik ook heel schattig; volgens mijn zusje en zwager is-ie er voor me om me op te vrolijken als ik verdrietig ben:-) Oh, en de kaart met het ‘ouderwetse meisje’ is mijn favoriet. Er staat boven: de beste tien jaren in het leven van een vrouw zijn tussen de 29 en 59. Hihi, superleuk, bedankt N! / This is part of the pile of cards I recieved. The card with the pig on it on the bottom right I got on my actual birthday (on Wednesday, but because of a tragic death in the family I celebrated my birthday on Sunday) and it contained some great news! R, my friend who lives in Germany now, was coming to the Netherlands for the weekend especially for my birthday! The other card with the little pig I find adorable too: according to my little sis and brother in law it’s there for me to cheer me up when I’m sad:-) Oh, and the card with the ‘vintage girl’ is my favorite. Above the picture, it says: the ten best years in a woman’s life are between 29 and 59. Haha, super fun, thanks N!

Vriendin J gaf me ook de prachtige sjaal die ik in mijn haar draag in deze foto. Je kunt er niet zoveel van zien, maar ik vind ‘m echt mooi en ze heeft er echt een naar mijn smaak gevonden! En ja, dat is mijn ik-vier-mijn-verjaardag-hoofd:-) / Friend J also gifted me the beautiful scarf I have in my hair in this picture. You can’t see a lot of it, but I really love it and she did a great job finding one to my taste! And yes, that’s my I’m-celebrating-my-birthday-head:-)

Dit is het kado wat ik kreeg van mijn neefje Albert: een prachtig schilderij! Zo lief, en ik ben er trots op, want het is het eerste kunstwerk dat ik van ‘m gekregen heb! Het hangt te schitteren aan de muur. / This is the present I got from my little nephew Albert: a beautiful painting! So sweet, and I’m very proud of it, because it’s the first work of art I ever recieved from him! It’s shining away on the wall. The writing says: For auntie Margriet.

Nu we het toch over Albertje hebben: wat wordt hij toch groot! En zie die schattige tandjes! Hier was hij voor z’n pappa en mamma aan het ‘koken’, en als pappa een hapje (lucht dus) vies vond, kwam Albert hem gauw een kusje geven. Ach, het is zo’n schatje! / Now we’re talking about Albert anyway: he’s getting so big! Check out his cute little teeth! Here he was ‘cooking’ for mama and papa, and when papa didn’t like a bite (of air), Albert came running to give him a comforting kiss. Ah, he’s so adorable!

Dit is een prachtige bos bloemen die op mijn verjaardag met vaas en al bij me bezorg werden. Ze waren van mijn vader (die overigens gewoon hier woont maar die dag naar een begrafenis was), en er zat een ontzettend lief kaartje bij; natuurlijk met felicitaties, maar ook met de mededeling dat ik één van zijn twee favoriete dochters was. Nu heeft hij er maar twee, maar ik vind het echt heel erg lief. Omdat mijn zusje altijd een hele vlaag energie, vrolijkheid en bedrijvigheid meeneemt als ze bij ons komt, zie ik altijd dat mijn vader daar vrolijk van wordt en echt helemaal dol op haar is. Ik weet wel dat hij nóóit zou zeggen dat hij een favoriet heeft, maar dacht toch altijd dat ze dat toch wel was, gewoon omdat ze hem weet op te vrolijken door er alleen maar te zijn. Ik heb niet zo’n energieke aanwezigheid en echt vrolijk kun je me ook niet noemen, dus ik voel me altijd nogal schuldig als ik mezelf vergelijk met mijn zusje. Mijn vader kreeg daar lucht van en zodoende kreeg ik dit ontzéttend lieve verjaardagskado! / This is a beautiful bunch of flowers that were delivered for me on my birthday, vase and all. They were from my dad (who by the way lives here too but was at a funeral that day), and a super sweet card was attached to it; of course with congratulations, but also with the stating that I am one of his two favorite daughters. Well, he only has two, but I really really love it. Because my little sister always brings along a whole swoop of energy, happiness and business when she comes here, I always see that that makes my father happy and that he really, really adores her. I know that he would néver say that he has a favorite, but always thought she was that anyway, just because she knows how to cheer him up by just being there. I don’t have such an energetic presence and you can’t really call me cheerful, so I always feel kind of guilty when I compare myself to my sister. My father found out and got me this super precious birthday gift!

En dit zijn de kadootjes van mijn ouders samen; een mooie lijst met een print van een typemachine erin (zó leuk!), een soort huisvormig metalen bakje om planten, bloemen of andere leuke dingen in uit te stallen, wat leuke knutselspullen en de bloemen. Ook heb ik nog geld gekregen. Ik ben erg blij met deze superleuke kado’s! / And these are the presents of my parents together; a beautiful frame with a print of a typewriter in it (só fun!), a kind of house shaped metal thing to display plants, flowers or other lovely things, some nice crafting stuff and the flowers. I also got some money. I’m very happy with these super fun presents!

Een close-up van het frame en de print / A close up of the frame and print

Dit kadokistje kreeg ik van mijn zusje en zwager. Het zit helemaal vol met allerlei leuke dingen, zoals maskertjes, pennen, een notitieblok, kaarsjes met een kuiken en een konijn erop, enveloppen… Ik vind het hélemaal leuk, en echt super dat ze alles speciaal voor mij hebben uitgezocht. Grappig trouwens: er zaten ook oorbellen in, die ik toevallig de dag ervoor zelf al gekocht had! Goed mijn smaak ingeschat! / This crate filled with presents I got from my sister and brother in law. It’s filled with all kinds of fun things, like facial masks, pens, a notebook, candles with a chick and a rabbit on them, envelopes… I love áll of it and think it’s really great they spent their time searching for things especially for me. What’s funny by the way: there were some earrings in there, that I happened to have bought for myself the day before too. A good assesment of my taste!

Zaterdag, de dag voor ik mijn verjaardag vierde, ben ik ein-de-lijk op kraamvisite geweest bij kleine F van niet-meer-zwangere vriendin J. Het is een prachtig kindje, zó mooi! Donker haar, de neus van z’n pappa, verder het evenbeeld van z’n grote broer, echt een plaatje! Ik was op slag verliefd (op een niet enge maar ikhougewoonvanbaby’s-manier). Ook zij(vriendin J) kwam zondag met een tasje vol kadootjes aanzetten: deze prachtige bloemen, het groei-het-zelf-set links en twee pakjes washi tape. Ik vind het super! Dankjewel lieve J! / Saturday, the day before I celebrated my birthday, I FINALLY went to see little F of not-pregnant-anymore friend J. It’s a lovely little boy, só beautiful! Dark hair, his father’s nose and the spitting image of his big brother, really ready to frame:-) I fell instantly in love (in a non-creepy but Ijustlovebabies-way). She too (friend J) came to visit on Sunday with a bag filled with these beautiful flowers, the grow-it-yourself-set on the left and two stacks of washi tape. Love it! Thanks sweet J!

Twee van mijn lieve tantes en mijn buren hebben allebei leuke knutselspullen voor me meegebracht. Ik vind het leuk om mijn post te versieren en om scrapbooks (versierde fotoboeken) te maken, dus ik ben heel blij met deze kadootjes! / Two of my sweet aunts and my neighbors gifted me all kinds of fun craft supplies. I love adorning my mail and to make scrapbooks, so I’m very happy with these presents!

Twee andere lieve tantes kwamen ook allebei met superleuke kadootjes aanzetten. Ik schaam me diep, maar ik weet niet meer zo goed of deze kadootjes nu van één tante (en oom) waren, of van twee. Ik weet in ieder geval dat ik het poëzieboek van tante L heb gekregen en de (niet op de foto gezette) vulpennen van tante J. De schriften onder het boekje zijn ontzettend leuk: De ene heeft een blauwe en de andere een rode indeling en je kunt bovenaan de pagina de datum invullen, dus zijn ze heel geschikt als dagboek of voor een brief. Ik heb nog geen tijd gehad voor de dichtbundel, maar ik ben erg benieuwd! Dank lieve tantes! / Two other sweet aunts also came round to bring some superfun presents. I’m very ashamed, but I don’t really remember if these presents came from one aunt (and uncle) or from two. What I do know is that the poetry book is from aunt L and the (not pictured) pens from aunt J. De cahiers under the poetry book are so much fun; one has a blue layout, the other a red one and you can fill in the date on the top of the page. So they’re very suitable as a diary or a letter. I haven’t had time to read the poetry, but I can’t wait to read it! Thanks dear aunts!

En als laatste maar zeker niet als minste; de tas vol kado’s van vriendin R! Het was natuurlijk al een enorm kado dat ze zomaar naar Nederland kwam om mijn verjaardag mee te vieren (en lekker heel de dag bleef, net zoals vroeger) maar toen had ze ook nog eens zoveel leuks bij zich! Twee lieve glaasjes met narcissen, wax en een stempel voor brieven (hoi! hoi!), fleurige pennen, boekenleggers, een heel leuk fotolijstje, een cd van Psalmen voor Nu (aanrader!), bruistabletten voor in bad en zakdoekjes met ‘God bless you’ erop (dat zegt men in Amerika en Engeland als je niest). / And last but certainly not least: the bag filled with presents from friend R! Of course it was already a huge gift that she just came to Holland to celebrate along (and stayed the entire day, just like she always used to), but then she brought so much fun stuff too! Two sweet glass vases with daffodils, wax and a stamp for letters (hooray!), colourful pens, bookmarks, a very cute photo frame, a cd of ‘Psalmen voor Nu’ (Psalms for Now), bubble tablets for in the bath and ‘God bless you’ handkerchiefs. We don’t say that to one another in Holland after we sneeze, we say something like ‘good health’, so this is a fun gift for someone who speaks Dutch.

En een paar dingen waarvan ik totaal vergeten was ze in de foto hierboven te stoppen; lieve kleine kaarsen en dit prachtige boekje met plakbriefjes. Ik denk dat ik de voorkant in ga lijsten en de plakbriefjes ga ik natuurlijk zoveel gebruiken als mijn hartje begeert! / And a few things I totally forgot to put in the picture above: sweet little candles and this beautiful little sticky note book! I think I’m going to frame the front and of course use the sticky notes to my heart’s desire!

I’m thankful for all the wonderful, attentive and loving presents I recieved for my birthday. I really noticed that everyone really thought about what they wanted to get me and have gotten SO many presents! I feel really loved. A few little presents aren’t in the pictures: chocolates, a bottle of shower gel and two fountain pens – but that’s not because I don’t appreciate them or like them, but because I misplaced them for a while – oopsie! Well, above is the entire bunch of pictures!

Ik ben dankbaar dat mijn dominee voor me bad in de kerk. Ik heb zelf die dienst niet gehoord, we hebben ’s ochtends namelijk twee diensten en omdat er al redelijk vroeg visite zou komen, hebben we naar de eerste dienst geluisterd. Maar ik geloof zeker dat je een gebed niet hoeft te horen om het te voelen. Ik ben zó dankbaar dat er aan me gedacht wordt, en dat een hele gemeente op zo’n moment voor me bidt! Dat is best overweldigend om over na te denken. Maar ik weet ook dat ik dat gebed hard nodig heb, en dat God werkt als Hij erom gebeden wordt. Soms ben ik te hopeloos, te moe, kan ik de woorden niet vinden of weet ik niet waar ik moet beginnen met bidden. Het is heel goed en bijzonder om dan te weten dat er mensen zijn die dat voor jou doen, die voor je pleiten bij God. In de Bijbel staat dat ook Jezus zelf onafgebroken voor ons pleit bij de Vader. Mooier kan niet.

I’m thankful that my pastor prayed for me in church. I haven’t heard the prayer (and the service) myself, we have two services in the morning and because visitors would come fairly early in the morning, we listened to the first service. But I’m sure you don’t have to hear a prayer to feel it. I am só grateful that I’m being thought of, and that, at that moment, an entire congregation is praying for me! It’s quite overwhelming to think about. But I also know that I really need tose prayers, and that God works when He’s asked to do so in prayer. Sometimes I’m too hopeless, too tired, can’t find the words or don’t know where to start praying. It’s very good and very special to know that there are people doing it for you, who plead for you with God. The Bible says that even Jesus Himself pleades for us with the Father, without ever stopping. There is nothing more beautiful.

Ik ben (zoals altijd) dankbaar voor de schoonheid van de natuur. In huis, waar ik altijd zoveel mogelijk hoop-bloemetjes binnenhaal, maar ook buiten, waar het nu steeds iets warmer wordt en de zon steeds meer gaat schijnen. Ik heb in de auto heel hard ‘Halleluja!’ geroepen toen ik de eerste bloesembomen zag en eerlijk waar gehuild toen ik de eerste twee lammetjes (waarvan er één pasgeboren, nog helemaal vies en wiebelig op z’n pootjes was) zag. Alles wordt nieuw: zó’n belofte van trouw en liefde van mijn Vader!

I am (like always) very grateful for the beauty of nature. In the home, where I always try to put as many hope-flowers as I can, but also outside, where it’s getting warmer and the sun starts to shine more and more. I’ve cried out ‘Hallelujah!’ in the car when I saw the first trees in bloom, and – honestly- I cried when I saw the first two lambs (one of them was just born, still all dirty and wobbly on it’s little legs). Everything will be new: Súch a promise of faithfulness and love from my Father!

Er is zóveel om dankbaar voor te zijn, en ik heb de laatste tijd zoveel gekregen, dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Daarom stop ik nu maar met mijn ‘lijstje van dankbaarheden’ en deel ik nog even wat dingetjes die ik op internet tegenkwam.

There is só much to be thankful for, and I have been given so much lately, that I just can’t see the forest because of the trees (or is that just a Dutch expression?). So now I’ll stop my thankfulness-list and share some things I found on the internet.

In the hardest days of my life I’ve come to know, that I know nothing and God everything. That’s how the hardest days of my life became the most precious ones…

Oh, daar ben ik ook écht dankbaar voor! / Oh, I’m réally grateful for that too!

Prachtige waarheid / beautiful truth!

Ik heb de neiging om dit van boven naar beneden te lezen, maar de prachtige waarheid is net zo groot als wanneer je het van beneden naar boven leest. / I’ve got the tendency to read this from above to below, but the beautiful truth is just as great when you read it from below to above.

Iets om te onthouden rondom mijn verjaardag, als ik me soms waardeloos voel… / Something to remember around my birthday, when sometimes I feel worthless…

Mijn ochtenduitzicht / My morning view

Mooi he, die laatste paar plaatjes? Ze zijn ook mooi om uit te printen. Een heel fijne week verder!

Beautiful, right, those last few pictures? They are also beautiful to print. Have a lovely week!

Monday Thankfulness #18

23/02/2015

English text below:

Maandag, start-van-een-drukke-week-dag. Voor mij niet zozeer, maar voor de meesten van jullie waarschijnlijk wel. Ik hoop dat jullie een goede week hebben! Lees en kijk gerust mee wat ik allemaal gedaan heb en waar ik dankbaar voor ben van de afgelopen week:

Monday, start-of-a-busy-week-day. For me, not so much, but for most of you it probably is. I hope you’ll have a good week! Read and watch along to what I’ve been up to and thankful for in the past week:

Ik ben bovenal dankbaar voor een toevoeging aan mijn ‘hart-familie’ (en eigenlijk ook aan mijn bloed-familie) want mijn ‘zwangere vriendin J’ is niet zwanger meer! Aan het begin van de week werd er een prachtig jongetje geboren, F. Aangezien J’s man mijn achterneef is, heb ik er dus niet alleen hart-familie bij, maar ook een achter-achterneefje! Alles is gelukkig goed met moeder en zoon (en vader en grote broer) en F is een stevige, gezonde Hollandse jongen. Helaas heb ik ‘m nog niet in het echt gezien omdat ik behoorlijk verkouden ben en ik het echt erg zou vinden om zo’n kleintje aan te steken, maar gelukkig stuurt z’n lieve moeder me regelmatig foto’s en updates! Ik had van de week een hele blogpost aan ‘m geweid, maar die is op de één of andere manier verdwenen, zo jammer! Dus nu laat ik het maar bij een zegenbede voor dit kleine wondertje:

de Here zegent jou, en hij beschermt jou.
hij schijnt zijn licht over jouw leven.
hij zal genadig zijn en heel dicht bij je zijn.
hij zal zijn leven voor je geven.

Ik hoop en bid dat F gelukkig op mag groeien tot een man van God, en ik weet zeker dat zijn ouders hem daarin voorleven. Welkom op de wereld, klein wonder!

Above all I’m grateful for an extension to my ‘heart family’ (and actually also to my blood-family), because ‘my pregnant friend J’ isn’t pregnant anymore! At the beginning of the week, a beautiful baby boy was born, F. Since J’s husband is my second cousin, I didn’t only gain heart family, but also a third cousin! Thankfully everything is well with both mother and son (and father and big brother:-)) and F is a firm, healthy Dutch boy. Unfortunately I haven’t seen him in real life because I have a big cold and I would feel really bad to get such a little one sick, but luckily his sweet mom sends me updates and pictures regularly! Last week I wrote a whole blogpost about him, but it suddenly dissapeared. Such a shame! So for now I just want to bless him with this kid’s song (imagine it being beautiful and rhyming in Dutch):

The Lord blesses you, and He protects you

He shines His light over your life

He will be merciful and very close to you

He will give His life for you

I hope and pray that F will grow up happy to become a man of God, and I’m certain his parents are an example for him in that. Welcome to the world, little miracle!

Ik ben dankbaar voor de foto, hierboven, die mijn zusje naar me stuurde. Ze heeft de bloemen die ik haar had gegeven gedroogd en nu staan ze mooi te zijn in de keuken. Ik weet niet wat het is met mij en bloemen, maar ik kan gewoon helemaal vertederd zijn of hoop krijgen van bloemen. Op het moment staan er gemengde voorjaarsbloemen naast mijn bed, en ranonkels, witte druifjes, blauwe druifjes en gerbera’s in de woonkamer. Helaas zijn de lieve krokusjes die ik van andere vriendin J kreeg dood:( Maar goed, nog genoeg andere hoop-op-voorjaar-bloemen!

I’m grateful for the picture above that my little sister sent me. She dried the flowers I gave her and now they’re standing in the kitchen being pretty. I don’t know what it is with me and flowers, but I can get all mushy or hopeful when I see them. At the moment there are mixed spring flowers next to my bed, and ranunculus, grape hyacinth, white hyacinth and gerbera’s in the living room. Unfortunately the sweet crocusus other friend J gave me have died:( But still, enough other hope-for-spring flowers!

Ik ben dankbaar voor de hartjespasta die ik van J kreeg- deze week heb ik de hele zak (met nog een zak strikjespasta, anders hadden we niet genoeg) verorberd samen met ons gezin. Het was heerlijk, en zag er vooral ook erg leuk uit. En ik heb bij élke hap gedacht aan de lieve vriendin die hiermee haar liefde betoonde:-)

I’m grateful for the heart shaped pasta J got me – this week I’ve eaten the whole bag (combined with a bag of bow tie pasta, otherwise we didn’t have enough) together with our family. It was delicious, and looked awesome! And with every bite I thought of my sweet friend who showed her love for me by getting me this:-)

Ik ben dankbaar voor onze dominees. De preek van zondagochtend was prachtig, en die van ’s avonds ook. Daarnaast kreeg ik weer een mailtje van onze ‘wijkdominee’ (onze gemeente is heel groot, dus is ie verdeeld in drie wijken met ieder een eigen predikant, maar ik luister naar alle drie de predikanten graag) waarin hij een uitgeschreven preek had meegestuurd. Hij vertelde me dat ik die preek misschien niet gehoord had, en dat hij erin had verteld hoe Jezus zelf ook een paniekaanval kreeg. Ik ben er nog niet aan toegekomen de preek te lezen of de dominee te bedanken, maar ik vind het heel fijn en lief dat hij zo meeleeft en laat merken dat er aan me wordt gedacht. Bedankt, dominee! Het is bijzonder hoe God’s Geest door u werkt, ik had net even een bemoediging nodig!

I’m grateful for our pastors. The sermon of Sunday morning was beautiful, and so was the one in the evening. I also got an email again from the pastor of our district (our church is very big, so it’s divided in three districts which each have their own pastor, but I love to listen to all three pastors) in which he sent along a sermon he had written. He told me I might not have heard that sermon and that he’d told in it how Jesus Himself also had a panick attack. I haven’t had the time to read the sermon or thank my pastor, but I think it’s really nice and sweet that he cares and lets me know people think about me. Thanks, pastor! It’s amazing how God’s Spirit works trough you, I just needed some encouragement!

Ik ben dankbaar voor alle dieren om me heen. Hieronder hondje Frits en kat Nellie, die iedere avond het ‘ziekenbed’ in de huiskamer innemen. Het bed staat er nu al een hele tijd, eerst voor mijn oma die hier een tijd logeerde, toen voor mijn broertje die longontsteking had, toen voor mijn schoonzusje die migraine en griep had en toen weer voor mijn broertje die maar bleef hoesten en erg moe was. Vandaag hebben we het maar weer opgeklapt – gelukkig is iedereen een stuk beter en eventueel kan iedereen ook op de bank terecht voor verpleging:-) Ik vind het zo leuk dat de hond en kat zulke dikke vrienden zijn – iedere ochtend als Frits uit de slaapkamer van mijn ouders komt, komt Nellie hem kopjes geven. Ook spelen ze samen en ze hebben nooit ruzie. Gewoon fijn om om je heen te hebben, zulke knuffels.

I’m grateful for the animals surrounding me. Above are little dog Frits and cat Nellie, who take their places on the ‘sickbed’ in our living room every night. The bed has been standing there for quite some time now; first for my grandma who stayed here for a while, then for my little brother who had pneumonia, then for my sister in law who had migraine and the flu and then again for my little brother who kept coughing and getting tired. Today we folded it back up – luckily everyone’s a lot better now and if needed anyone is welcome to get nursed from the couch:-) I love it so much that the dog and cat are such good friends – every morning when Frits comes from my parent’s bedroom, Nellie comes to give him those little head buds that cats do. They also play together and they never fight. Just nice to have around you, such sweet cuddly things.

Ik ben dankbaar voor de periodes met zon tussen de winterse buien door. Het is nu steeds heel grijs, dan gaat het regenen, hagelen of zelfs sneeuwen en even later schijnt de zon weer. Van mij mag de lente nu wel komen, maar plaatjes als deze (uitzicht vanuit mijn slaapkamer) zijn toch ook wel mooi:

I’m grateful for the little times filled with sunshine in between the wintery weather. It keeps getting really grey, then it starts raining, hailing or even snowing, and a minute later the sun comes out again. For me, it’s time to get spring going, but pictures like this (the view from my bedroom) are, I admit, pretty too!

Ik ben dankbaar voor, en trots op (verrassing!) mijn neefje! Hij is zo’n slimmerik. Hij is nu 20 maanden (dus anderhalf en twee maanden) en is echt snel met sommige dingen. Gisteren heeft ie voor het eerst keurig op de wc een grote en kleine boodschap gedaan, je kunt met ‘m praten (hij praat nog niet terug (kan alleen ‘koken’, ‘kiekeboe’, ‘mama’ en ‘papa’ zeggen) maar maakt heel goed duidelijk of hij je begrijpt en wat hij wil) en doet alles na. Zo wilde hij heel graag steeds met pappa computeren aan het grote bureau. Goede oplossing: een klein bureau met bijpassende stoel en een ‘echte’ laptop, net als pappa. Ook komt hij graag in de keuken, maar omdat dat een beetje gevaarlijk is, heeft hij nu zijn eigen mini-keuken, compleet met knopje waar je op kunt drukken zodat je een afzuiger-geluid hoort. Zo leuk, dat nadoen!

I’m thankful for, and proud of (surprise!) my little nephew! He’s so smart. He’s 20 months old now (so a year and a half plus two months) and picks up some things super fast. Yesterday he went on the toilet for the first time ever and did a number one and two, you can talk with him (he doesn’t talk back yet (he can only say ‘cooking’, ‘peekaboo’, ‘mama’ and ‘papa’) but he makes perfectly clear if he understands you and what he wants) and mimics everything. He wanted to work with daddy on the computer behind the big desk all the time. Good solution: a small desk with matching chair and a ‘real’ laptop, just like daddy. He also likes to get into the kitchen, but because that’s kind of dangerous, he now has his own tiny kitchen, complete with a button you can press so you hear an exhaustion sound. So much fun, the mimicking!

Ik ben dankbaar voor de dingen die me aan het lachen maken. Zoals deze review op amazon over een apparaatje dat bananen in stukjes hakt (iedereen heeft echt zijn best gedaan op die reviews!), deze vreselijk flauwe woordspeling en dingen (of mensen en dieren) om me heen, zoals deze vrienden die kont-aan-kont liggen te ronken:

I’m grateful for the things that make me laugh. Like this review on Amazon about a tool that chops banana’s into pieces (everyone really did good on those reviews), this terribly lame word joke and things (or people and animals) surrounding me, like these friends, snoring butt to butt.

Niet zoveel deze week, maar natuurlijk ben ik voor nog veel meer dankbaar. Ik ben alleen een beetje in tijdnood gekomen omdat het scherm van mijn laptop kapot was (en nu weer gemaakt is, maar alweer kuren begint te vertonen) dus enkel een paar dingetjes. Ik hoop jullie hier woensdag weer te zien, fijne week!

Not that much this week, but of course I’m grateful for a lot more. I’m just a little pressed for time because the screen of my laptop was broken (and got fixed again, but is already having symptons again) so only a few things this week. I hope to see you back here on Wednesday, have a nice week!

Monday Thankfulness #17

16/02/2015

English text below:

Mensen, dit weekend is voorbij gevlógen! Bij mij in ieder geval wel. Zaterdag heb ik kadootjes rondgebracht en wat gegeven aan mijn ouders en broertje, zelf ook hele mooie kadootjes (en lieve bedankjes!) gekregen en laat in de middag ben ik met mijn broer, schoonzus en neefje naar IKEA geweest. We hebben daar met z’n vieren lekker gegeten en het was erg gezellig. En nu (zondag) begint de nieuwe week alweer, en dus is het dan tijd voor Monday Thankfulness. Ik heb zo, zo veel om dankbaar voor te zijn! Lees en kijk lekker mee:

People, this weekend has flówn by. At least, my weekend did. On Saturday I delivered presents and gifted my parents and little brother something, got a lot of pretty gifts (and sweet thank you’s!) myself and late in the afternoon I went with my brother, sister in law and nephew to IKEA. We had a nice dinner there and I had a lot of fun. And now (SUnday) the new week has started again, so it’time for Monday Thankfulness. I have so so much to be thankful for! Read and look along:

Ik ben dankbaar voor mijn zusje. Ik zal niet vertellen waarom, want dat is persoonlijk, maar ik ben de afgelopen week zó dankbaar voor haar geweest. Ik heb God iedere dag, keer op keer, gedankt dat Hij zo goed voor haar zorgt. Dat Hij haar in Zijn hand houdt en haar kracht is. Ze was de afgelopen week samen met de familie van mijn zwager op wintersport, en toen ze thuiskwamen stonden er een mooi boeket bloemen, een kaartje en twee prints in lijstjes voor hen klaar. Op de ene print stond: Zij is gekleed in kracht en waardigheid en lacht zonder angst voor de toekomst. (uit Spreuken 31) Ik ben zó dankbaar dat ze inderdaad mag lachen, zonder angst voor de toekomst!

I’m thankful for my little sister. I won’t tell why because it’s personal, but the past week I have been só grateful for her! I’ve thanked God every day, time and again, that He takes such good care of her. That He holds her in His hand and is her strength. She went skiing the past week with my brother in law’s family, and when they got home there were a nice bouquet of flowers, a card and two prints in frames for them. The text on one of the prints said: She is clothed in strength and dignity, and she laughs without fear of the future (from Proverbs 31). I’m só grateful that indeed she can smile, without fear of the future!

Ik ben dankbaar dat ik zulke ontzettend lieve, zorgzame en meelevende vriendinnen heb! Daarom was ik al ruim een maand geleden bezig met het uitzoeken van kadootjes voor Valentijnsdag. (Hoewel ik vrijwel niets van St. Valentijn weet en ik het allemaal nogal commercieel vind, vind ik het heerlijk om kado’s te geven en mensen van wie ik hou dat ook te laten merken, dus ik doe gewoon lekker mee:-)) Zaterdag heb ik die kadootjes bezorgd. Helaas kon ik het maar aan één van mijn vriendinnen persoonlijk overhandigen, de rest was niet thuis. Maar ik kreeg allemaal lieve en enthousiaste reacties en daar ben ik dan weer blij mee. Zo zag het kadootje eruit (alleen heb ik later nog van die grote snoephartjes met teksten erop toegevoegd, die zijn óók zo leuk!):

I’m thankful I have such amazingly sweet, caring and emphatic girlfriends! That’s why I was busy picking out presents for Valentines day over a month ago (Even though I know almost nothing about St. Valentine and I think the commercializing goes too far, I love giving gifts and showing the people I love that I care, so I always join in:-)). Saturday I delivered these presents. Unfortunately I could only give it to one friend personally, the rest weren’t at home. But I got all kinds of sweet and exited reactions, and that made me happy. Above is what the present looked like (only later I added those big candy hearts with texts on them, they are cute too):

Ik ben dankbaar voor mijn lieve schoonzusje. Afgelopen dinsdag vierde ze haar verjaardag. Hopelijk is dit haar laatste verjaardag met maar één kindje en heeft ze er op haar volgende verjaardag drie! Ik weet nog goed dat ik haar voor het eerst ontmoette: ze was erg verlegen en noemde me zelfs ‘u’ (terwijl ze bijna tien jaar ouder is:-)) Nu, bijna tien jaar later, zijn we echte vriendinnen en hou ik heel veel van haar!

I’m thankful for my sweet sister in law. Last Tuesday she celebrated her birthday! Hopefully this will be her last birthday with only one kid and she will have three on her next one! I remember when I first met her – she was very shy and even called me ‘u’ (a form of ‘you’ you use in Dutch for people that are older, are your superior or you don’t know at all). Now, almost ten years later, we are real friends, and I really love her!

Het eerste ‘Valentijns’kadootje dat ik kreeg, kreeg ik twee dagen voor Valentijn van lieve vriendin J. Omdat ze niet van het hele commerciële gebeuren houdt, was ze (heel rebels:-)) vroeg met kadootjes. Ik kreeg een heel lief briefje, een zak pasta in de vorm van hartjes (ja, pasta, dat is de weg naar mijn hart) en verse krokusjes. Die bloemetjes gaven me zoveel hoop op het voorjaar, op een nieuw begin, op nieuw leven… Dank je lieve J!

Zo zagen de krokusjes eruit toen ik ze kreeg (de pasta ziet er nog steeds zo uit:-)) / This is how the crocuses looked like when I got them (the pasta pretty much looks the same still:-))

De volgende ochtend werd ik wakker en zagen de krokusjes er zo uit / the next morning I woke up and the cocuses looked like this

En nu zien ze er zo uit! Prachtig! / And now they look like this. Beautiful!

The first ‘Valentines’ present I got, I got two days before Valentine’s from sweet friend J. Because she doesn’t like the whole commercial business, she was (very rebellious:-)) early with her presents. I recieved a very sweet note, a bag of pasta in the shape of hearts ( yes, pasta, that’s the way to my heart) and fresh crocuses. Those flowers gave me so much hope for Spring, for new beginnings, for new life… Thank you sweet J!

Ik ben dankbaar voor mijn derde afspraak bij de nieuwe psychologenpraktijk. Mijn vaste behandelaar (de ‘baas’ van het bedrijf) heeft het zo druk dat we maar eens per maand een afspraak konden maken, en dat vond hij veel te weinig. Daarom stelde hij voor dat ik tussen de afspraken met hem door met een andere psycholoog uit zijn praktijk zou praten. Ik was vréselijk zenuwachtig om de nieuwe psycholoog te ontmoeten en was erg bang dat het totaal niet zou klikken. Gelukkig was het een ontzettend aardige, enthousiaste man die me goed begreep en waarbij ik me op mijn gemak voelde. Ik ben zó opgelucht, ik heb echt het idee dat God deze mensen gaat gebruiken om mijn leven weer op de rails te krijgen. En toen we thuis aankwamen, zag ik in de tuin sneeuwklokjes staan… Zoals jullie (misschien, ghehe) wel weten, geven lentebloemen me echt hoop. Het was net een teken, een teken dat ik inderdaad hoop mag hebben.

I’m thankful for my third appointment at the new Psychologists practice. My regular psychologist (the ‘boss’ of the practice) is so busy that he could only see me once a month, and he thought that was way too little. That’s why he suggested that, in between sessions with him, I would have sessions with another psychologist in his practice. I was terribly nervous to meet the new psychologist and was very afraid we wouldn’t get along at all. Luckily he was a very kind, enthousiastic man who understood me very well and who made me eel at ease. I’m só relieved, I really have the feeling that God is going to use these people to get my life back on track. And when we got back home, I saw snowdrops in the garden… As you (might, ghehe) know, Spring flowers really give me hope. It was like a sign, a sign that indeed I am allowed to have hope.

Ik ben dankbaar voor mijn tante, die deze week ook jarig was. Ruim een maand geleden was het vijf jaar geleden dat haar man overleed, en ik heb er echt bewondering voor hoe zij haar leven weer heeft opgepakt. Ook is ze er altijd voor ons als we haar nodig hebben en is ze een grote lieverd. Gefeliciteerd, tante D!

I’m thankful for my aunt, who also celebrated her birthday last week. A little over a month ago it was five years ago that her husband died, and I really admire how she’s going on with life. She’s also always there for us when we need her en she’s a big sweetheart. Happy birthday, aunt D!

Ik ben dankbaar voor de kadootjes die ik zaterdag kreeg. Ik had eigenlijk niet echt iets verwacht, maar toch heb ik zóveel lieve dingen gekregen! Van lieve vriendin R kreeg ik een heel pakket met de post, met een prachtige lijst met een poster met de namen van God erop, een cd die ik graag wilde kopen maar waar ik geen geld voor had, een scháttig notitieboekje en een heel mooi tijdschrift. Ik ben er echt heel blij mee en voel me enorm verwend. Dank, lieve R! Van mijn moeder (ook namens mijn vader, denk ik:-)) kreeg ik een lief tasje met leuke spulletjes. Een zakdoek met veel liefde erop, een mooie, lieve kaart en een boekje met postkaarten met tekeningen erop uit het prentenboek ‘Raad eens hoeveel ik van je hou’. Dank, lieve lieve pap en mam!

Het kado van R / R’s present

Het kado van mijn ouders / my parent’s present

I’m thankful for the presents I got on Saturday. I didn’t really expect to get anything, but still got só much sweet things! From sweet friend R I got a big package trough the mail, a beautiful frame with a poster in it with God’s names on it, a cd I really wanted to buy but didn’t have the money for, a supercute notebook and a beautiful magazine. I’m really very happy and feel really spoiled. Thank you, dear R! From my mom (and I guess also from my dad:-)) I got a cute bag with nice stuff. A handkerchief with lot’s of love on it, a beautiful, sweet card and a book with postcards with drawings from the children’s book ‘Guess how much I love you’ on it. Thanks, sweet sweet mom and dad.

Ik ben dankbaar voor de mooie snailmail die ik van mijn aangetrouwde nicht kreeg. Ze heeft er echt haar best op gedaan en ik ben er heel blij mee. Dankjewel, lieve A!

De snailmail van A. Met een brief, een envelop vol kleine kadootjes en heel veel confetti, een onderzetter in de vorm van een bloem die ze zelf voor me gehaakt heeft en een miniscuul doosje met mini-lucifers uit Zweden. Superleuk! / The snailmail from A. With a letter, an envelope filled with little presents and lts of confetti, a coaster shaped like a flower that sche crocheted herself and a tiny matchbook with tiny matches from Sweden. Super fun!

I’m thankful for the lovely snailmail I got from my cousin in law A. She really worked hard on it and I’m very happy with it. Thanks, dear A!

Afgelopen vrijdag had PostNL een leuke actie: als je je post frankeerde met een dikke lippenstiftzoen, verzonden ze het gratis. Ik schreef een dikke brief aan een vriendin en gaf de brief een zoen en jawel, zaterdag werd ie keurig bij haar bezorgd! We hebben ’s avonds nog even gechat over de inhoud, en ik ben blij dat ik heb geschreven wat ik schreef en met haar reactie. Ze is een enorme lieverd!

Last Friday the Dutch mail had a fun campaigne: when you ‘stamped’ your mail with a big lipstick kiss, they sent and delivered it for free. I wrote a big letter to my friend, kissed the envelope and lo and behold: Saturday it was neatly delivered at her home! That night we chatted a little about what I wrote, and I’m happy that I wrote what I did and with her reaction. She’s such a sweetheart!

Deze week kreeg ik ook zelf post, naast het pakket van R en de snailmail van A. Ik kreeg een heel lieve kaart en een plastic kaartje met een prachtige Bijbeltekst van lieve vriendin J. (Ik zeg te vaak ‘lieve vriendin’, he? Ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden, lief zijn ze!) De tekst op de kaart was enorm bemoedigend: ze schreef dat ze vond dat ik, vergeleken met een paar jaar geleden, enorm vooruit was gegaan en dat ik er samen met God wel kom. Zó lief, bedankt J! Je weet wat het voor me betekent!

This week I also got some mail myself, besides R’s package and A’s snailmail. I recieved a very touching card and a plastic card with a beautiful piece of Scripture on it from sweet friend J. (I say ‘sweet friend’ way too much, don’t I? I don’t know how to say it differently, they just are sweet!) The text she wrote on the card was very encouraging: she wrote that she thought that I, compared to a few years ago, have made huge progress and that I will get there with God’s help. Só sweet, thanks J! You know what it means to me!

Ik ben dankbaar voor kunstwerken en wonderen, groot en klein. De tekening die mijn neefje op mijn arm maakte, de bloemen die naast mijn bed staan, de zon die weer een paar dagen heeft geschenen, een klein kindje uit de gemeente dat goed uit een grote hartoperatie is gekomen, mijn kat die heerlijk bovenop me op bed gaat liggen, hulp krijgen uit allerlei hoeken voor mijn schoonzusje nu ze door de zwangerschap weinig kan, in alle rust naar de kerkdiensten kunnen luisteren… God is goed!

I’m thankful for pieces of art and miracles, big and small. The drawing my little nephew made on my arm, the flowers standing next to my bed, the sun that made an appearance for a few days, a little boy from our church who is doing well after major heart surgery, my cat that makes itself comfortable on top of me on my bed, getting help from all kinds of ways for my sister in law who can’t do much because of her pregnancy, being able to listen to church services in peace… God is good!

Ik ben dankbaar voor de dienst van zondagochtend. Er werden twee kleine baby’s gedoopt, een neefje en nichtje van elkaar, en hun opa, onze voormalige dominee, mocht hen dopen. Zo ontroerend, en zo’n wonder dat God Zijn genade al belooft aan kinderen die nog van niets weten!

I’m thankful for Sunday moning’s service. Two little babies were baptised, two cousins of each other, and their grandpa, our former pastor, baptised them. So touching, and such a miracle that God already promises His grace and mercy to children who don’t kinow anything yet.

Ik ben dankbaar voor mijn lieve, kleine neefje. Hij is nu ruim anderhalf, en een echt karaktertje. Hij praat nog niet, op wat babygebabbel na, maar weet precies wat je bedoelt en kan zichzelf ook érg goed duidelijk maken met wijzen, ja en nee schudden en, dat ook ja, door te gillen. Maar hij is zó ontzettend schattig en grappig! Zaterdag in de IKEA zaten we helemaal achterin het restaurant en hij besloot eens een stukje te gaan wandelen. Dus daar ging hij hoor, om de paar stappen zich omdraaiend en zwaaiend ‘Daa!’ roepend. Toen we ‘m niet meer konden zien (geen zorgen, hij was dichtbij maar hij is natuurlijk nog zo klein) hoorden we ‘m nog steeds ‘Daa!’ (dag) roepen, en is m’n broer ‘m maar eens op gaan zoeken. Het is zo grappig om ‘m zo bezig te zien, heel zelfverzekerd en nergens bang voor. Hier een ijs-eet-foto, mooi he?

I’m thankful for my sweet, little nephew. He’s over one and a half years old now, and a real character. He doesn’t talk yet (exept for mama, papa and ‘Daa’, which means something like ‘byyyyy’) exept for some baby babbling, but knows exactly what you mean and makes himself véry clear with pointing, shaking his head or nodding and, that too, by screaming. But he’s só very cute and funny. Saturday at IKEA we were in the back of the restaurant and he decided to go for a walk. So there he went, turning around waving every few steps and shouting ‘Daa!’. When we couldn’t see him anymore (no worries, he was close by but he’s still very small, of course) we still heard him call ‘Daa!'(bye), and my brother went to look for him. It’s so funny watching him act like that, very confident and fearless. Above an ice cream picture, cute right?

Ik ben heel dankbaar voor de dienst van zondagavond. Een dominee die bevriend is met mijn vader kwam preken over wandelen in de Geest. Gods Geest, welteverstaan. Hij gaf goede voorbeelden (als je weet dat je moeite hebt om ’s avonds laat niet naar porno te kijken op je computer, bid dan van tevoren dat Gods Geest je leidt. En als je dan toch die behoefte gaat voelen, zet je computer dan gewoon uit. Als je, uit nieuwsgierigheid en het idee dat je altijd op de hoogte moet zijn van al het nieuws, filmpjes kijkt over bijvoorbeeld de gruweldaden van IS, raken sommige mensen min of meer afgehard, gewend aan geweld, en ook dat kan verkeerd zijn. Vraag Gods Geest dan of je er wel goed aan doet om die filmpjes te kijken, de krant te lezen…) en herinnerde me er weer aan hoe belangrijk Gods leiding in mijn leven is. Bij iedere beslissing, bij iedere zwakheid, bij elk moment van pijn. Soms vergeet ik Hem te betrekken bij dingen en worstel ik in mijn eentje door. En soms zit ik met een zonde en stop ik die weg tot de Heilige Geest me erop attent maakt. Dat gebeurde ook deze week. Ik had mijn oprechte excuses aan iemand aangeboden voor fouten die ik heb gemaakt, en nu benadrukte de dominee dat wandelen in de Geest ook inhoudt dat je elkaar (En God) je zonden belijdt. Heel mooi, die bevestiging, en gewoon helemaal een prachtige dienst. Voor de Hollanders en Vlamingen (oftewel Nederlandssprekenden:-)) onder ons: een lied van Matthijn Buwalda over het opgeven van je eigen strijd en God voor je laten strijden:

‘Staak de Strijd’ van Matthijn Buwalda. Als je dit leest via email kun je het liedje niet luisteren, daarvoor moet je dan even naar de site gaan.

I’m very thankful for the service on Sunday evening. A pastor who’s a friend of my father came to talk about walking with the Spirit. God’s Spirit, of course. He gave some good examples (when you know you struggle not to watch porn late at night behind your computer, then pray if God’s Spirit will lead you before you start up your computer. And when you still get that need, just turn of the computer. When you, because of curiosity and the idea you always have to know what’s going on in the world, watch video’s about, for example, the afwul things IS does, some people get more or less hardened, used to violence, and that can be a bad thing too. Ask God’s Spirit if it’s the right thing you’re doing – watching those video’s, reading the paper… ) and reminded me of how important God’s direction is in my life. With every decision, every weakness, every moment of pain. Sometimes I forget to involve Him in things and I wrestle along all alone. And sometimes I’m flawed by a sin and tuck it far away until the Holy Spirit points me to it. It happened this week too. I offered my sincere apologies to someone for mistakes I’ve made, and now the pastor emphasized that walking in the Spirit also means confessing your sins to others (and God). Very beautiful, this confirmation, and just a totally magnificent service! The song above is in Dutch, it’s about stopping to fight your own battles and letting God do the fighting.

Veel om dankbaar voor te zijn, en nog zoveel meer waarin ik niet eens erg heb. God zorgt goed voor mij! Een heel fijne week, en ik hoop hier woensdag weer te zijn met een stukje over… *denkt hard na* – nou ja, dat zie je dan wel. Fijne week!

Lots to be thankful for, and even so much more I don’t even notice. God is taking good care of me. Have a very nice week, and I hope to be back here on Wednesday with a piece about… *thinks very hard* – well, you’ll see then. Happy week!

Monday Thankfulness #16

09/02/2015

English text below:

Nieuwe ronde, nieuwe kansen: maandag! Vandaag mag ik weer met jullie delen waar ik dankbaar voor ben. Ook al kost het me soms moeite om iets te verzinnen (erg he, zo’n gezegend mens zijn en dan nog niet eens precies kunnen benoemen waar al die zegeningen ‘m in zitten!) ik heb weer een aardig lijstje kunnen maken. Lees lekker mee:

New round, new chances: Monday! Today I get to share with you again what I’m grateful for. Even though I sometimes have a little trouble thinking of things I’m grateful for (bad, isn’t it, being such a blessed person and than not even being able to name what all these blessings are!), I’ve been able to make a nice list. Read along:

Ik ben dankbaar voor mijn oma. Hoewel ze net een goede vriend heeft verloren en afgelopen week haar enige zus heeft moeten begraven, blijft ze positief. Ze weet dat de twee mensen die ze (voor nu) verloren heeft, veilig bij God zijn. Ze denkt veel aan hen, maar durft ook alweer de gewone dingen te doen. Ik vind het heel dapper van haar om door te gaan. Als je 82 jaar bent geworden, vallen er steeds meer vrienden en familieleden van je generatie weg. Dat lijkt me een heel eenzaam en onveilig gevoel: een deel van je basis is weg. Gelukkig waardeert mijn oma de jongere generaties ontzettend en gaat ze verder. Ik ben trots op haar.

I’m grateful for my grandma. Even though she has just lost a good friend and had to stand at the open grave of her only sister last week, she stays positive. She knows that the the two persons she has lost (for now), are safe with God. She thinks about them a lot, but isn’t afraid to go on with life. I think it’s very brave that she does. When you’ve become 82 years old, you lose so much of the friends and family members of your generation. To me that seems like a very lonely and unsafe feeling: a part of your foundation is gone. Luckily my grandma appreciates the younger generations very much and moves on. I’m proud of her.

Ik ben dankbaar voor de voorjaarsbloemen die ik elke week in huis (en in mijn kleine huisje) haal. Ze geven kleur, geur en hoop op de lente. Nu staat er een vaas naast mijn bed met narcissen, anemonen en anjers. Volop kleur! Ik had een flinke bos van al deze bloemen gekocht, heb een vaasje voor in huis gevuld, een vaasje voor in mijn huisje en twee kleine vaasjes voor twee vriendinnen. Hoop verspreiden!

I’m grateful for the Sprng flowers I get into our home (and my little house) every week. They give colour, scent and hope for Spring. Right now there’s a vase beside my bed with daffodils, anemones and carnations. Colour all over! I bought a big bunch of all these flowers, filled a vase in the house, one in my little house and two little vases for two friends. Spreading hope!

Ik ben dankbaar voor onze dominee. Vrijdagochtend vroeg stuurde hij me een mailtje. Gisteren werd er in onze kerk het Heilig Avondmaal gevierd, en hij wilde me even een hart onder de riem steken. Hij zei dat, hoewel ik er niet bij kon zijn, hij hoopte dat ik me toch verbonden zou voelen met de gemeente, mee zou kunnen vieren en de liefde van de Here Jezus heel dichtbij zou voelen. Ik vond het zo ontzettend lief dat hij aan me dacht, en was er ook echt door bemoedigd. Ik vind het vaak heel moeilijk dat ik niet naar de kerk kan (durf) en zeker dat ik het vieren van het Avondmaal mis. Deze mail bevestigde een beetje wat God me ook altijd zegt over het Avondmaal: je kunt het overal vieren, compleet alleen thuis zijn en tóch samen met een gemeenschap vieren. Dominee, bedankt!

I’m grateful for our Pastor. Early Friday morning he sent me an email. Yesterday in our church the Lord’s Supper was celebrated, and he just wanted to encourage me. He said that, even though I can’t be there, he still hoped I would feel connected to the congregation, would be able to celebrate along and would feel the love of Jesus very close. I thought it was so very sweet that he thought of me, and it really encouraged me. I often find it very hard that I can’t (daren’t) go to church, and certainly that I miss celebrating the Lord’s Supper. This mail confirmed a little what God keeps telling me about the Lord’s Table: you can celebrate it anywhere, be completely alone at home an stíll celebrate together with a congregation. Pastor, thank you!

Ik ben dankbaar voor een pakketje wat ik deze week kreeg. Ik had twee gegraveerde stenen besteld via Etsy (deze shop) en was heel blij toen ik ze zag. In de ene steen is mijn favoriete zin uit mijn favoriete lied gegraveerd (‘Tune my heart to sing Thy grace’ uit het lied ‘Come Thou fount of every blessing), in de andere is iets nog veel persoonlijkers gegraveerd. Zoals jullie misschien inmiddels wel weten, zit ik een beetje in een crisis, al behoorlijk wat jaren. Ik vind het moeilijk mijn waarde te zien, voor de mensen maar ook voor God. Wat ben ik Hem waard als ik al mijn dagen op de bank het leven aan me voorbij zie trekken? Ik vraag Hem vaak wat ik voor Hem beteken, of Hij me wil laten weten wat en wie ik ben. En al jaren zegt Hij hetzelfde: Teerbemind. Ik krijg tranen in mijn ogen nu ik dit type… Ik ben teerbemind door de Maker van hemel en aarde! Steeds weer spreekt Hij me hiermee aan. Ik heb het in een steen laten graveren om het nooit te vergeten en bij me te dragen. Het is nu al een kostbaar bezit. Hieronder een foto van één van de stenen (het licht was een beetje raar dus je kunt de tekst niet zo goed lezen, in het echt is het heel duidelijk), het lied ‘Come Thou fount’ en een lied waarin God wordt gevraagd te vertellen wie je bent, een liefdeslied voor je te zingen.

Sing me a Love Song by BarlowGirl

Come Thou Fount of Every Blessing by Chris Rice

I am thankful for a package I recieved this week. I had ordered two engraved stones trough Etsy (this shop) and I was really happy when I saw them. In one of the stones, my favorite sentence from my favorite song (‘Tune my heart to sing Thy grace’ from the song ‘Come Thou Fount of Every blessing’), in the other something much more personal is engraved. As you may know by now, I’m in a bit of a crisis, for quite some years now. I find it hard to see my worth, for the people but also for God. What am I worth to Him if I spend all my days sitting on the couch, watching life go by? I often ask Him what I mean to Him, if He wants to let me know what and who I am. And for years He’s saying the same: tenderly beloved (‘teerbemind’ in Dutch). I get all teary eyed now I type this… I am tenderly beloved by the Maker of heaven and earth! Time and time again He adresses me like this. I’ve had it ingraved in a stone to never forget it and to carry it with me. It’s already a very precious belonging. Above is a picture of one of the stones (the light was kind of weird so you can’t read the text all that well, but in real life it’s very clear), the song ‘Come Thou Fount’ and a song in which God is asked to tell you who you are, to sing you a love song.

Ik ben dankbaar dat het goed gaat met mijn zwangere vriendin en haar ongeboren kindje. Ze ziet er stralend uit, heeft een prachtige buik en echt die ‘zwangerschapsglans’ en is blij dat ze haar kindje voelt bewegen en over ruim een week uitgerekend is. Ze vertelde over iemand die rond ongeveer dezelfde tijd uitgerekend was, maar vorige week is bevallen van een voldragen maar levenloos kindje. Wat een vreselijk verdriet… Dan besef je des te meer hoe gezegend je bent met een gezond kindje, maar besef je ook dat je, ook in die laatste dagen, nog mag vragen om gezondheid voor jou en je kindje, ook tijdens de bevalling.

I’m thankful that it’s going well with my pregnant friend and her unborn little baby. She looks radiant, has a beautiful belly and that real ‘pregnancy glow’ and is so happy to feel her baby move and that she’s due in a little over a week. She told me about someone who was due around the same time, but gave birth to a fully developed but lifeless little baby. What a terrible hurt… You realise all the more how blessed you are to have a healthy baby, but you also realise that, during those last days and during the delivery, you can still ask for health for you and your baby.

Ik ben dankbaar dat, aan het begin van deze week, vriendin J en haar schattige zoontje M langskwamen. M is een maand ouder dan mijn neefje, en het is heel leuk om hen samen te zien en de verschillen op te merken. M is lief, vrolijk, rustig, gezeglijk en aanhankelijk, Albert is ook lief (duh!), maar veel pittiger, hij gaat als een orkaan door het huis, is lekker ondeugend en totáál niet rustig, behalve wanneer hij een filmpje kijkt. Heel andere karakters dus, maar allebei even schattig. Oh, kleine kinderen… Als het aan mij lag had ik er een hele horde van!

Kleine Albert. De strepen op zijn voorhoofd zijn strijdwonden: hij probeerde een koprol te maken op een roltrap zonder treden; je weet wel, zo’n band die (in dit geval) naar beneden gaat. Helaas is hij nog niet zo goed in rollen met z’n hoofd eerst, dus landde hij gewoon op zijn voorhoofd. Arm mannetje! / Little Albert. The stripes on his forehead are battle wounds: he tried to do a somersault on a escalator without steps; you know, just a band going (in this case) down. Unfortunately he’s not that good at rolling over head-first yet, so he just landed on his forehead. Poor little guy!

I’m grateful that, early this week, my friend J and het cute little boy M came to visit. M is a month older than my nephew, and it’s so much fun to see them together and notice the differences. M is sweet, happy, easy going, calm, listens well and dependent, Albert is also sweet (duh!) but so much spicier, he goes trough the house like a hurricane, is nice and naughty and not calm at áll, exept when he’s watching a movie. So, very different characters, but both equally cute. Oh, little children… When it was up to me I would have a whole pile of them!

Ik ben dankbaar dat ik deze week met mijn schoonzusje naar wat winkels ben geweest. Ze kan vrijwel niet meer lopen (door de zwangerschap van de tweeling), niet bukken en niet tillen, en komt eigenlijk het huis niet meer uit. Dus ik vroeg mijn broer haar met rolstoel en al te brengen, en toen heb ik haar lekker langs wat winkels geduwd, waar ze alvast wat ontzéttend schattige rompertjes voor de tweeling heeft gekocht (waarvan we trouwens nog steeds maar van één kindje het geslacht weten). Ze is nu ruim 25 weken zwanger, en de zwangerschap valt zwaar. Ik ben van plan haar eens vaker mee te nemen, dan zit ze niet thuis alleen maar de baby’s af te wachten.

I’m thankful that, this week, I took my sister in law to some shops. She can hardly walk anymore (because of the pregnancy with the twins), can’t reach down or lift, and really doesn’t leave the house anymore. So I asked my brother to bring her by, wheelchair in tow, and then I wheeled her nicely trough some stores, where she bought some incredibly cute little romper suits for the twins (of whom we still know only the sex of one of them by the way) in advance. She’s a little over 25 weeks pregnant right now, and the pregnancy is taking a heavy toll on her body. I plan to take her with me more, so she doesn’t have to sit at home, just waiting for the babies to come.

Ik ben dankbaar dat ik vrijdag samen met vriendin J en zoontje M naar zwangere vriendin J en zoontje T ben geweest. We hebben lekker bijgepraat, J’s buik bewonderd en genoten van heerlijke zelfgebakken boterkoek. Het grappigste moment was wel toen M iets wilde pakken van de bodem van de enorme speelgoedkist die ze in de woonkamer hebben staan, en er toen, bijna in slowmotion en heel stijlvol, in verdween. Hij lag verbijsterd te kijken en schrok natuurlijk omdat wij er enorm om moesten lachen. Arm jochie! Maar mooi was het wel:-)

I’m thankful that I went to see pregnant friend J and her little boy T together with other friend J and her boy M on Friday. We catched up, admired J’s belly and enjoyed scrumptious home baked butter biscuit. The funniest moment was when M wanted to grab something from the bottom of a huge basket filled with toys that they have standing in the living room. Very slowly, almost as in slow motion and very gracefully, he dissapeared in it. He was laying in there, astounded, and of course got a scare when we all started laughing. The poor little guy. But it sure was pretty to see:-)

Ik ben dankbaar voor mijn zusje. Vrijdag moest ze beginnen met het nemen van medicijnen, omdat ze ergens last van heeft. Ze was erg bang voor wat de pillen zouden gaan doen en voor de bijwerkingen, maar ze heeft ze toch genomen en – echt een halleluja-moment- ze doen wat ze moeten doen! Ik ben zo blij voor haar, en ik ben ook blij dat ze geen last van bijwerkingen heeft (ieder medicijn heeft wel bijwerkingen, je weet het nooit) en dus lekker op vakantie kon gaan en nu een weekje lang van besneeuwde bergen afzoeft.

Mijn lieve zusje, die vast erg blij is dat ik deze foto deel die ik heb genomen om haar te laten zien hoe een muts stond, ghehe:-) / My sweet little sister, who is probably very happy that I’m sharing this picture that I took to show her how that hat looked on her, ghehe:-)

I’m grateful for my little sister, Friday she had to start taking medications, because something is bothering her. She was very scared of what the pills would do and of the side effects, but she still took them and – really a hallelujah-moment – they do what they should! I’m so happy for her, and I’m also glad she doesn’t suffer from any side effects (every kind of medicine has it’s side effects, you never know) and could go on her holiday and swish down from snowy mountains.

Ik ben dankbaar dat nichtje en vriendin R dit weekend weer even in het land was, omdat haar moeder jarig was. We zijn zaterdagavond met wat vriendinnen een drankje wezen doen om bij te praten, en dat was heel fijn. Ik ben altijd blij om R weer te zien, mijn leven is toch wel echt verandert sinds ze naar Duitsland verhuisd is (oftewel: zij sleepte me overal mee naartoe en nu kom ik veel minder het huis uit. Maar dat is het wel waard, want ze is er erg gelukkig!). Ze gaf me ook, heel lief, nog een tasje vol kleine kadootjes. Ik heb eigenlijk nooit gezichtmaskers, want als ik ze koop geef ik ze kado aan vriendinnen of mijn zusje. En nu kreeg ik een hele horde (Duitse:-)) maskers van haar, een heerlijke scrub, nagellakjes en lippenbalsem. Heel fijn, zo’n verwenpakket. Dankjewel lieve R!

I’m grateful that cousin and friend R was in our country this weekend, because it was her mom’s birthday. We went for drinks with some friends Saturday evening to catch up, and that was very nice. I’m always really glad to see R again, my life has really changed since she moved to Germany (a.k.a she always just took me anywhere and everywhere and now I get out of the house way less. But it’s worth it, because she’s happy there! ). She also gave me, very sweet, a giftbag filled with little presents. I don’t really have facial masks at all, because when I buy them I gift them to my friends or my sister. Now I got a whole pile (of German:-)) facial masks, a super delivering scrub, two nail polishes and lip balm. Very nice, such a pampering package. Thanks sweet R!

Ik ben dankbaar voor het Heilig Avondmaal van zondagmorgen (ja gek he, een Avondmaal ’s ochtends? Ik weet niet precies waarom we het ’s ochtends vieren, maar ik denk omdat onze kerk alleen ’s ochtends kinderoppas heeft en dan dus allebei de ouders het Heilig Avondmaal mee kunnen vieren). De dominee preekte (net als de dominee vorige week) over de bruiloft in Kana, en hoe Jezus water in wijn veranderde. Daarna heeft heel de gemeente de kans gehad om, in vier rondes (jaja, grote gemeente, en we hebben ’s ochtends nog wel twee diensten, dus twee keer Avondmaal met meerdere rondes) Jezus’ offer en liefde voor ons te gedenken met brood en wijn. Zoals ik al zei heb ik thuis meegeluisterd en gevierd, en, heel onorthodox, een hapje van een wit bolletje en een slokje sinaasappelsap genomen:-) Ik denk niet dat dat een enorm probleem is, het gaat om het herdenken. Tijdens dat herdenken had ik dit lied in mijn hoofd:

I’m thankful for the Lord’s Table (which, in Dutch, we call ‘Holy Evening meal’) of Sunday morning (yes, weird right, an evening meal in the morning? I’m not exactly sure why we celebrate it in the morning, but I think it’s because we only have childcare in the morning at our church and that allows both parents to come to the ‘Holy Evening meal’). The Pastor talked (just like the Pastor of the other week did) about the wedding in Cana where Jesus turned water into wine. After that the whole congregation had the chance to remember Jesus’ sacrifice and love for us with bread and wine in four rounds (yes yes, we have a very big congregation and we even have two services in the morning, so two times of celebrating the Lord’s Table with multiple rounds). Like I said before, I listened and celebrated along at home and, very unorthodox, took a bite of a white roll and a sip of orange juice:-) I don’t think it’s a huge problem, it’s about the commemmorating. During that commemoration, this song was singing in my head:

Ik ben dankbaar voor jullie, lieve lezers. Best een aantal mensen hebben geappt, gemaild of gewoon gevraagd waarom ik niet meer postte, maar dat was dus enkel en alleen omdat ik ziek was. Ik vind het ook erg lief dat er door sommigen van jullie zo enthousiast is gereageerd dat ik weer verder ben gegaan. Het is heel fijn om gewaardeerd te worden, maar het is nog fijner dat ik jullie mag vertellen over mijn grote God die me teerbemind noemt, mijn bijna te lieve familie en mijn trouwe, begrijpende vriendinnen. Dat jullie meeleven en reageren vind ik zó fijn! Bedankt!

I’m thankful for you, sweet readers. Quite a number of people have sent me messages, mailed me or just asked me why I wasn’t posting anymore, but that was only because I was sick. I also find it very sweet that some of you have reacted swo exited when I started to post again. It’s really great to be appreciated, but it’s even better that I get to tell you about my great God that calls me tenderly beloved, my almost too sweet family and my loyal, understanding friends. That you read- and feel along and react is só good to me! Thank you!

Ik wens jullie een heel goede, fijne week en ik hoop woensdag weer een stukje te posten! / Wishing you a good, nice week and I’m hoping to post something again on Wednesday!

Monday Thankfulness #15

02/02/2015

English text below:

Eindelijk! Ik heb bijna drie weken griep gehad (van die nare, hoofdpijnerige, slijmerige, zere ruggige, hoesterige, kramp in je maag griep). Afgelopen maandag heb ik mezelf ‘beter verklaard’ en dat kwam eigenlijk wel goed uit, aangezien een heel goede vriend van mijn oma plotseling overleden was en we haar daarom een tijdje in huis hebben genomen zodat ze niet alleen hoeft te zijn. Dus nu probeer ik oma zoveel mogelijk af te leiden en nog wat verder op te knappen. Maar ondanks alles is er enorm veel om dankbaar te zijn, en heb ik na het lezen van álle blogs die ik had gemist ook nog wat mooie artikelen en plaatjes van Instagram te delen. Lees en kijk lekker mee!

Finally! I’ve had the flu for almost thee weeks (that nasty, headachy, slimy, painful back, coughing, cramps in your stomach kind). Last Monday I ‘pronoundced’ I was bettter, and actually that was at a great time because a vey good friend of my grandma’s died very suddenly and we have taken my grandma in for a while so she doesn’t have to be alone. So now I try to distract my grandma as much as possible while still getting better. But despite everything, there is a lot to be thankful for, and I’ve got some nice articles and Instagram pictures to share after reading áll the blogs I’d missed while being sick. Watch and read along!

Allereerst ben ik dankbaar voor het leven van die vriend van mijn oma, die ik eerder al noemde. Hij is heel lang onze dominee geweest, en ook na zijn pensioen is hij veel voor de gemeente blijven betekenen. Hij is vrij plotseling overleden, en eigenlijk past dat wel een beetje bij hem; hij was bescheiden, trad nooit op de voorgrond en alles draaide eigenlijk om het dienen van de gemeente en God. Mijn opa en oma hebben ruim 41 jaar naast hem gewoond (mijn opa was de koster van de kerk) en ze waren erg goede vrienden. Hoewel het een grote schok is dat hij opeens, na al die jaren, niet meer hier is, zijn er voor mijn oma en zijn familie zóveel goede herinneringen.

First off I’m grateful for the life of that friend of my grandma’s, who I mentioned before. He has been our pastor for a very long time, and even after his retirement he has continued to mean a lot to our church. He died very suddenly, and that actually suits him a little; he was humble, was never the center of attention and his whole life evolved around serving God and his congregation. Mijn grandma and grandpa have been living next to him for over 41 years (my grandpa was the sexton of the church) and they were very good friends. Although it’s a very big shock that suddenly, after all these years, he isn’t here anymore, there are só many great memories for my grandma and for his family.

Ik ben dankbaar dat ik weer beter ben geworden na de griep. Zoals het plaatje hierboven zegt: als je kunt ademen en je dankbaarheid kunt prevelen, is het nog steeds een geweldig goede dag. Ik heb dagen eigenlijk niets kunnen doen dan stilliggen, en in die dagen heb ik veel gebeden. Voor vriendinnen, voor mijn familie, voor de situatie in de wereld en ook weleens of God die nare griep weg wilde nemen. Dat deed Hij ook, alleen had het bijna drie weken geduurd. Maar ach, het is toch een gebedsverhoring:-) Waar ik vooral dankbaar voor ben, is dat ik verder gezond ben. Als je je zo beroerd voelt, kun je écht dankbaar zijn dat je niks ernstigs mankeert en meeleven met de mensen die dagelijks met pijn en uitzichtloosheid worden geconfronteerd. Ik heb God véél gedankt dat Hij me voor iets ergers dan de griep heeft gespaard!

I’m grateful that I’ve gotten back on my feet after the flu. As the picture above says: if you can breathe and murmur your thanks, it’s still a good day. I’ve spent days basically not being able to do anything but lay still, and in those days I’ve prayed a lot. For my friends, my family, the situation in the world and sometimes if God would take away that nasty flu. Well, He did, only it lasted almost three weeks. Still, I count is as an answered prayer:-) What I’m especially thankful for, is that I’m healthy. When you feel so sick, you can be réally grateful that you don’t have anything serious and have sympathy for the people that are confronted with pain and hopelessness every day. I’ve thanked God A LOT that He has spared me from something worse than the flu!

Dit gevoel krijg ik altijd als iemand doodgaat. We zijn er niet voor gemaakt. Mensen zeggen weleens: de dood hoort bij het leven. Maar dat is helemaal niet zo. We zijn gemaakt om eeuwig te leven, de dood is iets onnatuurlijks, een gevolg van de zonde. / This is the feeling I get when someone dies. We’re not made for it. People say sometimes: death is a part of life. But it isn’t at all! We are made to live forever, death is something unnatural, a consequence of sin.

Ik heb weleens verteld dat al mijn dromen vervlogen zijn, dat ze niet meer in mijn hart leven. Maar ik vraag God om nieuwe dromen, nieuwe passies, die Hij alleen in mijn hart kan leggen. / I’ve told you before that all my dreams have gone and that they don’t live in my heart anymore. But I’m asking God for new dreams, new passions, that only He can put into my heart.

Ik ben dankbaar voor de lieve berichtjes die mijn vriendin me stuurt en die me een beetje door het ziek-zijn heen hebben geholpen. Hoewel ze zelf een gezin heeft en heel veel te doen, denkt ze er altijd aan om me even op te fleuren met een berichtje of een kaartje. Lieve J, dank je wel!

I’m grateful for the sweet messages that my friend sends me and that have helped me going trough the flu-thing a bit. Even though she has a family of her own and lots to do, she always thinks of brightening my day with a message or a card. Sweet J, thank you so much!

Ik ben dankbaar voor mijn enorm lieve, geduldige en gulle ouders. Ze zorgen zo goed voor me, of ik nu ziek ben of niet. Niets is ze teveel, en ik weet dat ik ontzettend gezegend met hen ben. Overigens ook met mijn broer, schoonzus, neefje, zusje en zwager en broertje; ze zijn allemaal ontzettend lief voor me!

I’m grateful for my super sweet, patient and generous parents. They take care of me so well, if I’m sick or not. Nothing is too much for them, and I know that I’m blessed beyond measure to have them. That goes for my brother, sister in law, nephew, little sister, brother in law and little brother too: they are all incredibly sweet to me!

Meer en meer kom ik er achter dat ik mezelf mag zijn. Ik ben héél erg mezelf op deze blog, maar in het dagelijks leven vind ik het vaak heel lastig en doe ik me ‘beter’ voor dan ik ben. Maar met zo’n liefhebbende familie leer ik het meer en meer. / More and more I find out that I can be myself. I’m réally myself on this blog, but in daily life I often find it hard and present myself to be better than I am. But with such a loving family I keep learning.

Ik ben dankbaar dat het kindje van mijn vriendin alweer twee jaar is geworden! Het is alweer een tijd geleden, maar hij heeft een keer een ongeluk gehad en toen ging het even erg slecht met hem. Reden te meer om dankbaar te zijn dat hij nu een vrolijk, lief, gezond tweejarig mannetje is geworden. Gefeliciteerd J, A en natuurlijk T!

I’m grateful that the little boy of my friend became two years last week! It’s been some time now, but once he had an accident and then he was in a very bad state. All the more reason to be grateful that he’s now a happy, sweet, healthy two year old little man. Congratulations J, A and of course T!

Ik ben dankbaar voor mijn lieve vriendin A. Ze heeft, zoals ik al eerder heb gezegd, zes jaar lang gerevalideerd, geknokt en haar best gedaan om beter te worden, met als resultaat dat ze nu wel beter is en weer lekker kan sporten en werken, maar ze tóch een ontslagbrief door de deur kreeg. Gelukkig heeft ze maatregelen genomen en deze week het goede nieuws gekregen dat ze tóch weer bij haar oude baas aan het werk mag, alleen op een andere afdeling. God zij dank!

I’m grateful for my sweet friend A. She has, like I’ve said before, been rehabilitating, fighting and working hard to get better, with the result that she’s better now and can exercise and work again, but also with the result of a letting-you-go-notice on her doorstep. Luckily she took matters in her own hands and got the good news last week that she can work for her old boss anyway, only at another department. Thank God!

Klinkt als mijn (onze!) God! / Sounds like my (our!) God!

Ik kan Bethel ook echt aanbevelen, prachtige liedjes! / I can also really recommend Bethel, beautiful songs!

Dit mag ik wel eens als herinnering uitprinten. Vooral dat ‘ingepakt in genade’ beschrijft wel hoe mijn vooruitgang gaat. / This I might print out as a reminder. Especially that ‘wrapped in grace’ is something that describes my progress well.

Ik ben dankbaar voor mijn oudtante. Ze is de enige zus van mijn oma, en op het moment ligt ze op sterven. Misschien een rare tijd om dankbaar voor iemand te zijn (dat ben ik eigenlijk altijd wel geweest hoor, het is zó’n lief mens!) en ze sterft elke dag een beetje, maar op de prachtigste manier. Ze kijkt ernaar uit naar Huis te gaan, zingt hard Psalmen en liederen mee en vindt het heerlijk dat iedereen nog eens langskomt. Ik hoop dat ze niet veel hoeft te lijden en dat God, hoe moeilijk het ook voor de familie is, haar veilig Thuis brengt. – P.S. Op zondagmorgen vroeg is mijn oudtante in alle rust overleden. Twee van haar dochters en een schoonzoon waren bij haar. Nu is ze Thuis, en ik weet zeker dat ze met alle liefde is opgehaald. Ik wens de familie heel veel sterkte toe.

I’m thankful for my great aunt. She’s my grandma’s only sister, and at the moment she’s dying. Maybe it’s a weird time to be grateful for someone (though I’ve always been that, she’s súch a sweet person!) and she dies a little every day, but in the most beautiful way. She looks forward to going Home, sings along with all her might to Psalms and other songs and loves seeing everybody visit. I hope she doesn’t have to suffer and that God, no matter how hard it is on the family, takes her safely Home. – P.S. Early on Sunday morning my great aunt passed away quietly. Two of her daughters and a son in law were with her. Now she’s Home, and I know for sure she was taken with so much love. I wish the family lots of strength.

En met dit bericht over mijn oudtante wil ik deze quote even delen. Hoewel we weten dat ze naar Huis gaat, gelukkig zal zijn, is het zo moeilijk om te weten dat we haar zullen moeten missen. Er is dan geen betere Trooster dan God. / And with this message about my great aunt I want to share this quote. Although we know she will be going Home and be happy, it’s hard to know we will have to miss her. Then, there’s no better Comforter than God.

Ik ben dankbaar voor de prachtige voorjaarsbloemen in huis. De blauwe druifjes, tulpen en lelies zijn inmiddels vervangen door witte bloemetjes, hyacinten en narcissen, en ik geniet er echt van. Het herinnert me eraan dat de lente gaat komen, dat alles nieuw zal worden. Precies wat ik nodig heb tijdens deze grijze dagen vol sneeuw, hagel en regen.

I’m grateful for the beautiful spring flowers in the house. The grape hyacinth, tulips and lillies have already been replaced by little white flowers, hyacinths and daffodils, and I really enjoy them. It reminds me that Spring will come, that all will be new. Exactly what I need during these grey days filled with snow, hail and rain.

Mijn vriendinnen weten dat ik wel eens te nieuwsgierig/meelevend/vragend ben, te graag bij hen wil horen. Ik denk dat het moeilijk is om je voor te stellen als je getrouwd bent en misschien wel een gezin hebt, maar er verandert dan heel veel in een relatie tussen vriendinnen. Waar je eerst alles deelde, zijn sommige dingen nu alleen bestemd voor de oren van een echtgenoot, en is veel tijd bestemd voor het gezin. Voor mij als ‘alleenstaande’ is het wel eens moeilijk om me niet buitengesloten en totaal oninteressant te voelen. Gelukkig is er zoiets als genade. Genade om mijn rommel te vergeven, mijn misplaatste grapjes te vergeven, mijn aandringen op delen te vergeven. Ik hoop en vraag hierbij mijn vriendinnen om geduld:-) / My girlfriends know that I can be a little too nosy/emphatic/asking, want to belong to them too much. I think it’s hard to imagine when you’re married, maybe even with a family, but there changes a lot in a relationship between girlfriends then. Where you used to share everything, now certain things are only meant for a husband’s ears, and a lot of time is meant for the family. For me as a ‘single woman’ it can be hard sometimes not to feel left out and totally uninteresting. Luckily there’s something like grace. Grace to forgive my mess, my misplaced jokes, my pushing to share. I hope and hereby ask my friends for patience:-)

Ik ben dankbaar voor de zegeningen in mijn familie. Met mijn twee ongeboren neefjes/nichtjes gaat het nog steeds erg goed en gelukkig zijn er veel mensen in de familie- en vriendenkring die willen helpen nu het met mijn schoonzusje fysiek niet meer zo goed gaat door de zwangerschap. Mijn broer heeft elke dag genoeg te doen op zijn werk en een stabiele baan, wat echt mooi is met deze economie. Mijn neefje leert elke dag bij en is superlief, grappig en schattig. Mijn (superslimme) zwager heeft een promotie gekregen en op dezelfde dag kreeg mijn zusje een aanbod voor een leuke baan, en ook zijn ze bezig met de afhandeling rond het kopen van een huis. Zegeningen!

I’m grateful for the blessings in my family. My two unborn nieces/nephews are doing very well and luckily there are a lot of people in our family- and friend circle who like to help out now that the pregnancy is taking it’s toll on my sister in law’s body. My brother has more than enough to do every day at work and a stable job, which is a very good thing in this economy. My little nephew is learning new things every day and is super sweet, funny and cute. My (super smart) brother in law has gotten a promotion and on the same day my sister got an offer for a nice job, and they’re also busy closing on buying a house. Blessings!

Mijn probleem ten diepste. Ik heb zoveel gevoelens (waarvan ik niet eens zou kunnen zeggen wat ze zijn) die bepalen hoe ik leef, wat ik doe en die mijn angststoornis aanwakkeren. Maar bij mijn nieuwe therapeut (die God er ook sterk bij betrekt) gaan we ons erop focussen dat ik meer en meer leer mijn hoofd en mijn hart samen te voegen en niet óf alleen vanuit mijn verstand, óf alleen vanuit mijn gevoel leef. / My problem at it’s core. I have so many feelings (of which most of them I don’t even know what they are) that tell me how to live, what to do and that make my anxiety disorder worse. But with my new therapist (who also greatly involves God in it), I’m focussing on learning more and more to melt my heart and my head together and not just live ór from my feelings, ór from my head.

Ik ben dankbaar voor mijn lieve vriendin A, die zei dat ze me iets wilde vertellen waar ik vast boos om zou worden. Bleek dat ze vond dat ik me teveel terugtrek en dat ze vaker dingen met me wil doen! Wie kan daar nu boos om worden?! Ik vind het ontzettend lief van haar.

I’m grateful for my sweet friend A, who said that she wanted to tell me something that would make me mad for sure. It appeared she thought I draw back to much and that she wanted to spend more time with me! Who could get mad at that?! I think it’s more than sweet of her.

Ik ben dankbaar voor de preek van zondagmorgen. Het ging over Jezus’ eerste publieke wonder, het veranderen van water in wijn op een bruiloft. Ik heb het altijd een beetje een vreemd verhaal gevonden. Waarom zoiets ‘praktisch’, terwijl vrijwel alle andere wonderen die beschreven staan gaan over het genezen van zonden en ziekte? De dominee legde een heel mooie lijn tussen de vreugde waar Jezus, met het maken van nieuwe wijn op deze bruiloft, voor zorgde, en de vreugde die Hij door Zijn offer heeft hersteld in de bruiloft tussen Hem en ons, Zijn kerk. Zo had ik het nog nooit bekeken, en misschien zit er inderdaad zo’n diepe, mooie boodschap achter.

I’m grateful for the sermon of Sunday morning. It was about Jesus’ first public miracle, the turning of water into wine at a wedding. I’ve always found this kind of a weird story. Why something so ‘practical’, when almost all of His other miracles are about healing sin and disease? The pastor explained a beautiful connection between Jesus turning the water into wine and thereby restoring joy, and the joy He restored trough His sacrifice in the wedding between Him and us, His church. I’d never looked at it like that, and maybe there is indeed such a deep, beautiful message behind it.

En dan de artikelen die ik de afgelopen week mooi vond (klik op de schrijvers om bij het artikel te komen):/ And then the articles I loved this past week (click on the authors to get to the article):

Shauna schreef een mooi artikel over het positief gebruiken van je woorden. Mooi! Shauna wrote a beautiful article about the positive use of words. Beautiful!
Katherine schreef een blog over luisteren naar God, zoals Elija God pas ontmoette in de stilte. Heel mooi, en een herinnering om soms de stilte op te zoeken! / Katherine wrote a blog about listening to God, like Elijah only met God in the silence. Very beautiful, and a reminder to sometimes search for silence.
Ann schreef een prachtig artikel over of, wanneer je jezelf tegen zou komen, je jezelf zou mogen. Zou je genoeg zijn? Zou je vrienden met jezelf willen zijn? Goed om eens over na te denken. / Ann wrote a beautiful article about if, when you would meet yourseld, you would like yourself. Would you be enough? Would you want to be friends with yourself? Good to think about.
Francine schreef een review over de film ‘Unbroken’, geregisseerd door Angelina Jolie. Mooi om te lezen, en ook fijn om te horen dat het geloof dat de hoofdpersoon op de been hield, ook te zien is in de film. / Francine wrote a review about the movie ‘Unbroken’, directed by Angelina Jolie. Nice to read, and also nice to know that the faith that kept the main character going, also is shown in the movie.
Ann schreef over wat zij en Calvijn (en ik) gemeen hebben: angst. En de beste manier om die angst te overwinnen: door dankzegging en vreugde. Mooi! / Ann wrote about what she and John Calvin (and me) have in common: anxiety. And the best way to conquer that fear: thanksgiving and joy. Beautiful!

En, jullie voelen’m al aankomen: vandaag begint er een nieuwe studie van Shereadstruth! Het gaat over Esther. Je kunt meelezen op de site (shereadstruth.com) of de app voor iPhone of Andoid downloaden en daarop meelezen. Op allebei de manieren kun je ook reageren. En op Instagram is er een hele gemeenschap van vrouwen die iedere dag mooie foto’s en hun ideeën over de studie delen, je hoeft alleen maar op het vergrootglas (zoeken) te tikken en dan #shereadsruth te typen. Echt een aanrader!

And, you can feel it coming, today a new study of Shereadstruth starts! It’s about Esther. You can read along on the site (shereadstuth.com) or download the app for iPhone or Android and read along there. On both ways, you can leave comments. And on Instagram there is a whole community of women that share beautiful pictures and their ideas about the study every day, you only have to tap on the magnifying glass (search) and then type #shereadstruth. It’s really, really good!

Waar zijn jullie dankbaar voor? / What are you grateful for?

Monday Thankfulness #14

05/01/2015

English text below:

De eerste maandag van het nieuwe jaar. Een maandag waar velen van jullie vast tegenop kijken (want je moet weer naar school, aan de studie, aan het werk, je man/vrouw is niet meer thuis om van te genieten en mee te helpen in het huishouden en maandagen hebben tóch al geen beste reputatie). Maar het is ook de éerste maandag van het nieuwe jaar! Een vers, nieuw jaar waarin je vol goede moed aan de slag kunt gaan. En alles weer in een vertrouwd ritme komt en je alle drukte van de feestdagen een beetje achter je kunt laten. Afgelopen week was érg druk voor mij en ik heb dan ook veel om dankbaar voor te zijn:

The first Monday of the new year. A Monday many of you probably don’t like to see coming (because you have to go back to school, get studying, go to work, your husband/wife isn’t home anymore to enjoy and to share the household jobs with and Mondays don’t have a very good reputation as is). But it’s also the fírst Monday of the new year! A fresh, new year in which you can get to work with new courage. And everything gets back into a well known rhythm and you can leave the busyness of the holidays a little behind you. Last week was véry busy for me and I have a lot of things to be grateful for:

Ik ben dankbaar voor de goede uitkomst van de 20-weken echo van mijn schoonzusje. Allebei de kindjes lijken gezond te zijn en van één van de twee weten we zelfs het geslacht al. De ander is kennelijk iets eigenwijzer en hield zijn/haar voetjes op een strategische plaats zodat het geslacht voorlopig nog een verrassing is. Voor jullie blijft het sowieso een verrassing, het is aan de gelukkige ouders om zulke onthullingen te doen:-)

I’m grateful for the good results of the 20-weeks (halfway) ultrasound of my sister in law. Both babies seem to be healthy and of one of them we even know the gender. The other baby is appearantly a little more cheeky and held his/her feet on a strategical position so that the gender remains a surprise for now. For you guys it’s remains a surprise alltogether, as I think it’s up to the happy parents to reveal big things like that:-)

Ik ben dankbaar voor de mooie bloemen die in mijn huisje staan. Ze doen me aan de lente denken, daar kijk ik nu alweer naar uit. Van mij mag het gerust een poosje herfst zijn, met mooie gekleurde bomen en onweersbuien, en een tijdje winder met sneeuw en ijs, maar als alles grauw is en de takken kaal zijn en de sneeuw en het ijs er langer dan een week liggen, ben ik het vaak alweer zat en verlang ik naar kleur en nieuw leven. Dit bosje bloemen geeft in ieder geval vast wat hoop op het voorjaar:

I’m grateful for the pretty flowers that are in my little house. They remind me of Spring, which I’m looking forward to already. I’m okay with fall for a while, when the trees have beautiful colours and there are thunderstorms, and a little winter with snow and ice, but when everything is grey and the branches are bare, and the snow and ice are here longer than a week, I get tired of it and long for colour and new life. These flowers give me some hope for Spring.

Ik ben dankbaar voor mijn lieve familie en hun inzet op Oudjaarsdag. Mijn nichtjes, tante, zusje en zwager kwamen allemaal lunchen (en mijn broer, schoonzusje en neefje waren er al) en ik had allerlei lekkere broodjes gekocht omdat ze hard bezig waren een huis van een gezin dat wat hulp nodig had met opruimen en schoonmaken een make-over te geven. Het resultaat was prachtig! Ik ben dankbaar dat ze heel de dag bezig zijn geweest met helpen en vind het echt superlief van ze! Een heel mooie manier om het oude jaar af te sluiten!

I’m grateful for my sweet family and their work on the last day of the year. My cousins, aunt, sister and brother in law all came by to lunch (and my brother, sister in law and little nephew were here already), and I bought all kinds of tasty buns and croissants because they were hard at work to clean and tidy the home of a family that needed some help. The home has gotten a total makeover and the results are wonderful! I am so grateful they have been working hard all day helping and think it’s so sweet of them! A very beautiful way to say goodbye to the old year.

Ook al hou ik helemaal niet van Oud&Nieuw (alle emoties, gedachten, herrie, vandalisme en de miljarden die de lucht in worden geschoten), ik heb het toch naar m’n zin gehad. Mijn broer, schoonzusje, neefje en hun hond Max waren al heel de dag bij ons en bleven tot na middernacht. Een beetje met het excuus dat wij niet in een echte woonwijk wonen en Max, die heel erg bang is van vuurwerk, er dan minder last van zou hebben omdat het hier rustiger is, maar ook omdat we natuurlijk graag het oude jaar met hen afsloten en het nieuwe begonnen. Het mooiste was nog dat mijn neefje (nu anderhalf) precies om tien voor twaalf uit zichzelf wakker werd en dus het vuurwerk goed kon zien om twaalf uur. Hij vond het prachtig. Hij stak steeds zijn handjes in de lucht, kneep zijn vuistjes samen, deed ze dan weer open en zei: Baaa! (vertaling: bam!) Het was superleuk om het eens door de ogen van een klein kindje te bekijken. De rest van de avond hebben we the secret life of Walter Mitty (vreemde film, geen echte aanrader) gezien en lekker gegeten. Om kwart voor één lag ik weer lekker in bed (waar de kat, die in mijn huisje had geplast en gepoept van angst weer helemaal tevreden werd toen ik er was) en heb ik, een beetje melancholisch maar ook met een beetje hoop, God bedankt voor het nieuwe jaar.

Even though I don’t like newyears eve and newyears (all the thoughts, emotions, noise, vandalism and the billions being waisted by shooting them into the sky), I still had a good time. My brother, sister in law and their dog Max were already with us the entire day and stayed till past midnight. A little bit with the excuse that we don’t really live in a busy area and Max isn’t as afraid of the fireworks here as he is at home, but mostly because we really wanted to say goodbye to the old year with them and welcome the new one together. The best part was that my nephew woke up suddenly at ten to twelve and thereby was awake to see the fireworks at midnight. He loved it! He put his little hands in the air, made fist, then opened them and said: Baaa! (translation: bam!) It was so much fun to look at it trough the eyes of a little child. The rest of the evening we watched the secter life of Walter Mitty (weird movie, not really recommended) and ate some delicious food. At a quarter to one I was in my bed (where the cat, who peed and pooped in my little house out of fear was totally at easy and satisfied once I was with her in my bed) and I thanked God for the new year, with a little melancholy but also with a little hope.

Ik ben dankbaar voor mijn neefje Albert. Het is een lekker pittig kind, hij klimt overal op en in, is heel ondeugend, zegt graag nee en doet alles het liefst zelf, hoewel hij dat nog helemaal niet kan. Maar hij is zó grappig, lief en hij brengt zoveel leuks met zich mee:-) Zaterdag zijn mijn broer en schoonzus naar een indoor-speelplaats geweest waar hij moest gillen van de lach op het springkussen, steeds met m’n broer van de hoge glijbaan wilde en al met al uitstekend zijn energie kwijt kon. Dit is Albert toen hij even pauze nam, en het filmpje is zijn eerste kennismaking met de camera op de voorkant van mijn telefoon, zodat hij zichzelf kon zien. Vandaar de onderzoekende blikken:-) Niet letten op mijn ik-praat-tegen-een-baby-stem!

I am grateful for my little nephew Albert. It’s a lovely feisty child, he climbs in and up everything, is very naughty, loves to say no and likes to do everything himself, even though he’s way to small for that. But he’s só funny, sweet and he brings so much joy:-) Saturday my brother and sister in law took him to a giant indoor playground where he was screaming with laughter on the bouncy house, wanted to go from the big slide with my brother over and over again and all in all could really lose all that energy. Above is Albert taking a little break, and the first encounter with the front camera of my phone, so he could see himself. That’s why he’s giving us all these inquisitive looks:-) Don’t mind my I’m-talking-to-a-baby-voice!

Ik ben dankbaar voor nieuwjaarsdag. Vroeger gingen we altijd naar mijn ene opa en oma en mijn andere opa en oma, en dan nog wat ooms en tantes af om hen een gelukkig nieuwjaar toe te wensen. Helaas heb ik nu alleen nog één oma over, mijn opa’s en andere oma zijn overleden. Dus zijn we ’s middags een poosje naar haar toegeweest en hebben haar een gezegend nieuwjaar gewenst. Ze is nu 82, dus ieder jaar dat we haar nog bij ons mogen hebben is een groot geschenk. Verder zijn we lekker thuisgebleven en hebben we de hele familie van mijn moeders kant een gelukkig nieuwjaar gewenst via de app en werden we door de familie van mijn vaders kant gebeld met de beste wensen. Lekker rustig dus!

I am grateful for newyears day. We used to go each year to my one gramndma and grandpa and the the other grandma and grandpa, and also to some of my aunts and uncles. Unfortunately I now only have one grandma left, my grandpa’s and other grandma have passed away. So in the afternoon we went to her for a little while, wishing her a blessed new year. She’s 82 now, so every year she’s still with us is a big gift. Besides that visit we stayed at home and wished my mom’s family a happy newyear via Whatsapp and we were called with the best wishes by my father’s family. So a nice and quiet day.

Ik ben dankbaar voor vrijdag. Ik werd al op tijd opgehaald om met R, A en A te gaan lunchen, nog één keertje omdat R gisteren weer voor onbepaalde tijd naar Duitsland is vertrokken. Het was erg gezellig (en snel, want één van de A’s had vroeg in de middag een afspraak) en we kwamen er achter dat we eigenlijk zaterdag ook nog wel even tijd hadden om elkaar te zien. ’s Middags ben ik nog met mijn broertje naar wat winkels geweest om wat kleinigheidjes te kopen, want ’s avonds had ik een date met E, over wie ik dit stuk schreef. We hadden afgesproken in een Italiaans restaurant hier in de buurt, en het was erg gezellig. Helaas gaat het niet zo goed met haar en haar familie op dit moment, dus ik heb geprobeerd mee te denken en te helpen en we houden goed contact zodat ik weet waarvoor ik kan bidden en of ik nog iets anders kan doen. Na ons etentje, toen ze thuis was aangekomen, stuurde ze me nog een berichtje dat ze nog steeds dacht aan ons woord- Immanuel. En dat ik haar dierbaar ben en dat ze van me houdt. Dat was heel fijn om te horen. Ik heb nog een tijd met mijn moeder zitten praten over E’s problemen en zij kwam tot dezelfde conclusies als ik. Ook hebben we het nog gehad over hoe moeilijk ik het vind dat vriendinnen zwanger worden/zijn, dat ik dat zelf zo mis, een gezin. Dat ik het zo mis om iemands nummer één te zijn. Gelukkig heb ik mijn lieve ouders die er voor me zijn en vriendinnen die weten dat het een gevoelig onderwerp is.

I am grateful for Friday. I was picked up pretty early to go have lunch with R, A and A, one last time because R had to leave for Germany again yesterday and doesn’t know when she’ll be back again. It was really nice (and quick, because one of the A’s had an appointment early in the afternoon) and we found out that actually we could meet up on Saturday as well. In the afternoon I went to some shops with my little brother to get some little presents, because that night I had a date with my friend E, about whom I wrote this piece. We met in an Italian restaurant nearby and it was very nice. Unfortunately she and her family aren’t doing very well right now, so I tried to think with her and to help and we are keeping in touch so that I know what to pray for and if there’s anything else I can do. After our dinner, when she had arrived home, she sent me a message that she still remembered our word- Emmanuel. And that I’m precious to her and that she loves me. That was very good to hear.

Ik ben dankbaar voor zaterdag, mijn laatste drukke dag voorlopig. Ik merk aan mijn buik, aan de nachtmerries die steeds erger worden en mijn emoties dat ik het véél te druk heb gehad de laatste tijd. Maar zaterdag was fijn. Eerst heb ik ’s ochtends de boodschappen voor de hele week gedaan, daarna ben ik lekker even op de bank gaan liggen. ’s Middags gingen we al vroeg met z’n allen naar mijn oom en neefje die hun verjaardagen vierden. Ze wonen, voor Hollandse begrippen, een eindje weg (nog geen uur rijden, dus ehm… redelijk dichtbij nog) en ik vind het altijd fijn om naar hen toe te gaan. Ik voel me altijd welkom in hun gezin en ze hebben een heel gezellig huis. Toen we ’s avonds terugkwamen moest ik even snel eten, want ik ging nog met R, A en A naar de bioscoop. Helaas was één van de A’s ziek geworden en ging mijn neef, R’s broer, gezellig mee. We gingen naar de film Exodus: gods and kings. Een heel vreemde interpretatie van het leven van Mozes. Ik zou ‘m als christen zeker niet aanraden, omdat God erg tekort wordt gedaan. Hieronder even wat ik er (kort) over schreef op Facebook:

Oké, even een korte review: als je het verhaal van Mozes niet kent is het echt zo’n dramatische, epische film. Maar als je het verhaal kent zie je een soort wanhopige poging van iemand die niet gelooft om de logica te vinden in een verhaal dat helemaal niet draait om logica, maar geloof. Zo ziet Mozes god (uitgebeeld door een ietwat onaardig, wraakzuchtig kind) omdat hij z’n hoofd stoot, worden alle plagen uitgelegd als gevolgen van elkaar (het begint met krokodillen die massaal mens en dier aanvallen, waardoor het water in bloed verandert, héél vreemde theorie, en daar komen dan de muggen op af enz. enz.) en begint Mozes pas een beetje in die god (waarvan wordt gesuggereerd dat ie alleen maar in z’n hoofd zit en extreem gewelddadig en ongevoelig is) te geloven. De reden waarom Mozes de Hebreeërs weg wil hebben uit Egypte heeft meer te maken met een vete tussen hem en de farao dan met Gods plan of de slavernij. Ook het einde is vreemd, en het ‘einde’ van de farao en zijn leger is ook…merkwaardig.

Gelukkig was het wel gezellig met z’n allen en hebben we ook hard moeten lachen om sommige scenes (die in de Bijbel helemaal niet grappig zijn eigenlijk). Ik had van te voren geen idee dat de film zo lang zou duren, anders was ik niet gegaan en op tijd in m’n bedje gekropen. Maar ach, nu heb ik eens een zéér alternatieve versie van Exodus gezien… En afscheid genomen van R.

I’m grateful for Saturday, my last busy day for a while, I hope. I notice I’ve been wáy to busy by my stomach, my nightmares getting worse and my emotions. But Saturday was nice. In the morning I did the shopping for the entire week, afterwards I rested a little on the couch. In te afternoon we all went to the birthdays of my cousin and uncle. They live, in Dutch distances, a little while away (not even an hours drive, so ehm… fairly close still) and I always love going to them. I always feel welcome in their family and they have the cosiest home. When we got back at night I had to eat very quickly, because i would go to the movies with R, A and A. Unfortunately one of the A’s had gotten sick but my cousin, R’s brother, went with us. We went to the movie Exodus: gods and kings. A very liberal interpretation of the life of Moses. I wouldn’t recommend it as a christian, because I feel God doesn’t get the credit He deserves at all! Below is a little review I wrote about it on Facebook:

Okay, a little review: when you don’t know the story of Moses it’s really a dramatic, epic movie. But when you know the story, you see a kind of desperate attempt of someone who doesn’t believe to find logic in a story that isn’t about logic, but about faith. For instance, Moses sees god (presented as a somewhat unkind, vengeful child) because he hits his head, all plagues are played out as consequences of each other (it starts with crocodiles who attack humans and animals so badly all of a sudden that the water turns into blood, véry strange theory, and then the mosquito’s come because of that and so forth and so forth) and Moses only starts to believe a little bit in that god (of whom it is suggested he’s only in Moses’ head and is extremely violent and insensitive). The reason why Moses wants the Hebrews out of Egypt has more to do with some kind of feud between him and the faro than with Gods plan or the slavery. The ending is weird too, and the ‘end’ of the faro and his army also is… strange.

Luckily we did have fun amongst ourselves and we have laughed very hard about some scenes (that aren’t funny at all in the bible). Beforehand I had no idea the movie was this long, otherwise I wouldn’t have gone and had gone to bed early. But hey, now I’ve seen a véry alternative version of Exodus… And said goodbye to R.

Ik ben erg dankbaar voor de preek van zondagmorgen. Het ging over de gelijkenis die Jezus vertelde over de olijfboom in de wijngaard. Ik weet niet wat ik de laatste 28 jaar gedaan heb, maar ik had het idee dat ik de gelijkenis voor het eerst hoorde. De dominee legde uit dat het in die tijd een wet was dat je maar één gewas per veld verbouwde. Als je dan tóch een andersoortige boom plantte, zoals een olijfboom in een wijngaard, was de opbrengst van die boom helemaal voor God. In de gelijkenis komt de eigenaar vaak kijken of de olijfboom al vrucht draagt, maar dat gebeurt al jaren niet. Hij zegt tegen de manager van de wijngaard: kap ‘m maar om, hij brengt toch geen vruchten voort. De manager vraagt echter om uitstel en pleit voor de boom: laat ‘m nog één jaar staan, dan graaf ik erom heen en bemest ik ‘m, zodat hij vrucht gaat dragen. De dominee legde uit dat God de eigenaar is, Jezus de manager en wij de boom. De bedoeling van ons leven is vrucht dragen. Maar misschien doen we dat wel niet, gebruiken we onze gaven niet, luisteren we niet naar God, leven we niet naar Zijn geboden en helpen we anderen niet. God’s geduld raakt dan een keer op. Maar Jezus pleit voor ons, ongevraagd en met veel passie: geef hen nog één jaar, dan zal ik alles doen wat ik kan om hen vrucht te laten dragen! Ik vond het erg mooi dat de dominee benadrukte dat ook dit nieuwe jaar ons weer is gegeven, en dat Jezus steeds probeert om vruchten in ons leven te werken. En dat we om Zijn hulp mogen vragen als we geen vruchten zien in ons leven. Heel mooi!

I’m very grateful for the sermon on Sunday morning. It was about the story Jesus told about the olive tree in the vineyard. I don’t know what I’ve done for the last 28 years, but I felt like I heard this story for the first time. The pastor explained that, in these times, it was the law to plant only one crop per field. When you díd plant another tree or crop in the field, all it’s profits were entirely for God. In the story the owner checks on the olive tree many times, but it hasn’t happened in years. He tells the manager of the vineyard: cut the tree down, it doesn’t bear any fruit anyway. The manager asks for more time though, and pleads for the tree: let it be for one more year, than I’ll dig around it and fertalise it, so that it will bear fruit. The pastor explained that God is the owner, Jesus the manager and we are the tree. The meaning of our life is bearing fruit. But maybe we don’t, maybe we don’t use our talents, we don’t listen to God, don’t live according to His commands and we don’t help others. But Jesus pleads for us, without our asking and with a lot of passion: give them one more year, than I will do everything I can to make them bear fruit! I found it very beautiful that the pastor emphasized that we have been given this new year, and that Jesus tries to work fruit in our lives. And that we can ask for His help when we don’t see fruits in our lives. Very beautiful!

Waar ben jij dankbaar voor? What are you grateful for?

Monday Thankfulness #13

30/12/2014

English text below:

… op dinsdag! Sorry voor de late Monday Thankfulness, ik heb het zó druk gehad en ben erg moe van de feestdagen. Dus het is er niet zo van gekomen. Ik hoop dat jullie allemaal mooie, goede Kerstdagen hebben gehad en uitzien naar Oud&Nieuw. Hieronder vind je een lijst van dingen/gebeurtenissen/mensen waar ik de afgelopen week dankbaar voor was:

… on Tuesday! I’m sorry for the late Monday Thankfulness, Ive been só busy and am very tired because of the holidays. So I just didn’t get to it. I hope you all have had a beautiful Christmas and are looking forward to Newyears (we Dutchies call it Old&New). Below is a list of things/happenings/people I was grateful for the past week:

Ik ben dankbaar dat ik naar de verjaardag van lieve vriendin J ben geweest. Ze is echt een schat, en gelukkig was ze blij met de kadootjes die ik voor haar had gekocht. Er kwamen een paar mensen met kleine kinderen, dus dan wordt het al snel druk, maar ik vond het fijn bij haar te zijn en te vieren dat ik haar al zo lang ken, dat ze een gezegend jaar achter de rug heeft en haar een nieuw, gezegend jaar toe te bidden.

I’m grateful that I went tot sweet J’s birthday. She really is a treasure, and luckily she was happy with the presents I bought her. There were some people with little children there, so than it gets busy quite quickly, but I had fun being with her and celebrating that I’ve known her for so long, that she had a blessed year and praying for a new, blessed year.

Ik ben dankbaar voor de Kerstdagen. Zoals jullie wel weten vieren we er (en we zijn een uitzondering) twee in Nederland. Eerste Kerstdag ben ik, na het luisteren naar de ochtenddienst van de kerk, naar mijn tante gegaan en daar was de hele familie van mijn moeders kant (behalve een nichtje en een schoon-neef) bij elkaar om samen Kerst te vieren en – natuurlijk- samen te eten. Het was erg druk maar wel fijn om iedereen te zien en ik heb nog een fijn gesprek gehad met mijn lieve nichtjes. Op Tweede Kerstdag kwamen mijn broer, schoonzusje, neefje en oma een dagje bij ons om gezellig samen te zijn en te gourmetten (zoals heel Nederland waarschijnlijk deed die dag). Het was fijn om samen te zijn, lekker te spelen met mijn neefje en we hadden nog een enorme berg eten over! Rond vijf uur ging iedereen alweer naar huis, aangezien mijn moeder de avond ervoor de griep had opgelopen en zich helemaal niet lekker voelde, en ik ontzettend moe was van eerste Kerstdag en van het gastvrouw spelen op tweede Kerstdag. Beide avonden heb ik wel ruim de tijd genomen om God te danken voor Zijn komst naar ons, Zijn offer voor ons en Hem te vragen snel weer te komen. Al met al, een geslaagde maar héél vermoeiende Kerst!

I’m grateful for the holidays. As you know we celebrate (and we are an exeption) two days of Christmas in the Netherlands. The first day of Christmas I went, after listening to the morning service of our church, to my aunts home where the entire family on my mother’s side (exept for one cousin and a cousin-in-law-to-be) was together to celebrate Christmas and – of course- to eat together. It was very busy but also very nice to see everyone and I’ve had a nice conversation with my cousins. On the second day of Christmas my brother, sister in law, nephew and grandma came to us for the day to be together and have a big grill (like probably our entire country had that day). It was nice being together, to play with my nephew and we were left with a huge pile of food we couldn’t eat that day. Around five everyone went home, because my mom had gotten the flu the evening before and I was super tired from the day before and playing hostess that day. Both evenings I took my time to thank God for His coming to us, His sacrifuce for us and to ask Him to come again soon. All in all it was a good, but véry tiring Christmas!

Ik ben dankbaar voor mijn vriendin R, die in Duitsland woont maar nu een paar weken weer thuis in Nederland is. We zijn naar de film geweest en hebben samen geshopt, en het was fijn haar weer te zien en lekker bij te kletsen. Helaas heeft ze nu ook griep, het heerst enorm, dus dat is geen leuk einde van haar vakantie (zondag gaat ze weer naar Duitsland). Maar hopelijk is ze vrijdag genoeg opgeknapt om nog met een paar andere vriendinnen te gaan lunchen.

I’m grateful for my friend R, who lives in Germany but is back home in the Netherlands for a few weeks now. We went to the movies and have been shopping together, and it was lovely seeing her again and to talk about everything and anything. Unfortunately she also has the flu right now (it’s going round like a maniac), so that’s not a fun ending of her holiday (she’s going back to Germany on Sunday). Hopefully she’s well enough this Friday to have lunch with me and some other friends.

Ik ben dankbaar voor mijn ‘kleine’ zusje. Ze werd tweede kerstdag 25 jaar, en vierde het de dag erna. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ze een beetje mijn ‘kindje’ is, en daarom wordt zij altijd extra verwend op verjaardagen:-) Ik ben ’s ochtends naar haar toe gegaan, blijven eten en halverwege de middag, toen het nogal druk werd, weer vertrokken. Ik ben dankbaar dat ik zoveel met haar optrek, ook al is ze nu getrouwd en woont ze in een ander dorp- ik ben dankbaar dat ze altijd tijd voor me maakt en dat we goeie maatjes zijn. Soms vind ik het moeilijk om haar los te laten (zoals rond haar bruiloft, haha) maar ik weet dat JW, haar man, goed voor haar zorgt en dat ze ook goed voor zichzelf kan zorgen. Ik hoop en bid dat ze een gezegend nieuw jaar in mag gaan en het prachtige mens mag blijven dat ze is!

De heerlijke taart die ze had gemaakt met, natuurlijk, een verjaardagsvlaggetje! / The delicious cake she had made with, of course, a birthday flag!

I am grateful for my ‘little’ sister. She turned 25 the second day of Christmas, and celebrated it the day after. I’ve always had the feeling she’s kind of my ‘baby’, that’s why she always gets extra-spoiled on birthdays:-) I went to her in the morning, stayed for lunch and halfway trough the afternoon, when it got real busy, I went home again. I’m grateful I get to hang out with her so much, even though she’s now married and living in another village – I’m grateful she always makes time for me and that we’re good buddies. Sometimes I have a hard time letting her go (like when she got married, haha) but I know that JW, her husband, takes good care of her and that she can take good care of herself too. I hope and pray she has entered a very blessed new year and stays the beautiful, amazing person that she is!

Ik ben dankbaar voor zaterdagavond. Sinds we vijftien zijn, hebben mijn vriendinnen en ik altijd samen Sinterklaas gevierd. We trokken dan een naam uit een bakje en voor diegene maakten we een surprise, kochten we een kadootje en schreven we een bijpassend gedicht. We bleven het volhouden, ook toen er vriendjes en daarna mannen en daarna kinderen bijkwamen. Dit jaar zijn de drie kindjes die er al zijn echter al zo groot dat ze Sinterklaas bewust meemaken, en daarom willen alle opa’s en oma’s hen natuurlijk ook overladen met kadootjes. En om dan óók nog eens Sinterklaas te vieren met de vriendinnen en mannen werd een beetje te druk. Maar ik vond het zo jammer dat deze traditie van meer dan tien jaar verloren ging, dat ik heb voorgesteld een Sinterkerstennieuw (ja, totaal gejat van de Telfort reclame) etentje te houden. Dus zaterdagavond zijn we met alle vriendinnen en hun mannen/vriend naar een Italiaan geweest en hebben we gezellig met elkaar gegeten. En iedereen was het ermee eens: een goede nieuwe traditie! Ik ben erg dankbaar voor mijn vriendinnen die altijd tijd proberen vrij te maken voor elkaar en het zo waarderen om elkaar te zien!

I’m grateful for Saturday evening. Since we are fifteen, my girlfriends and I have always celebrated Sinterklaas together. We drew a name from a bowl, and for the person we picked we made a ‘surprise’, a sort of pinata but not the kind you break, just something to hide your present in and wrote a poem to go with it. We kept going, also when boyfriends, then husbands, than babies joined our group. This year the three children are so big that they can celebrate Sinterklaas, and of course every grandma an grandpa wants to shower them with gifts. To have to celebrate Sinterklaas with friends and husbands too, became a little too busy. But I found it such a pity that a tradition of over ten years old was gone, that I proposed a Sinterchristandnew (yes, that’s Sinterklaas, Christmas and Newyears in one, stolen from a Dutch commercial) dinner. So Saturday evening we went to an Italian restaurant with all the girlfriends and their husbands/ boyfriend and we had a lovely meal. And everyone agreed: a good new tradition! I’m so grateful for my friends that always try to make time for each other and appreciate meeting up so much!

Ik ben dankbaar voor de ochtenddienst van onze kerk van afgelopen zondag. Het ging over de invloed van de duivel op ons leven. Het lijkt niet zo’n leuk onderwerp en ik ben niet zo’n enorme voorstander van het geven van teveel aandacht aan het kwaad, maar ik denk dat heel veel mensen, ook in de kerk, totaal niet doorhebben dat er een andere wereld is, een wereld die wij niet zien maar waardoor we wel beïnvloed worden. De dominee maakte duidelijk hoeveel macht satan heeft, en op welke terreinen hij ons beïnvloedt. Maar aan het einde van de dienst maakte hij vooral duidelijk dat, hoeveel macht satan ook heeft en hoe erg je dat soms niet doorhebt en soms wel (denk aan de duidelijk duistere macht van IS), God altijd machtiger is en satan’s macht aan het kruis, met Jezus’ offer, is overwonnen. Natuurlijk vechten we nog een strijd met het kwaad, maar de oorlog is al gewonnen. Een prachtige preek wat mij betreft!

I am grateful for the morning servive of our church last Sunday. It was about the influence of the devil on our lives. It doesn’t seem like such a fun subject and I’m not a huge fan of giving a lot of attention to evil, but I think very many people, even in church, have no clue that there’s another world, a world we can’t see but that does influence us. The pastor made clear how much power satan has, and on which areas in our lives he influences us. But at the end of the service he especially pointed out that, no matter how powerful satan is and no matter how unaware or aware (think about the obviously evil power of IS) we are of it, God always is way more powerful and that satans powers have been conquered on the cross with Jesus’ sacrifice. Of course we’re still fighting with evil, but the war is won! A beautiful sermon, as far as I’m concerned.

Ik ben dankbaar voor gisteren. R wilde graag nog een keer naar een grote kledingwinkel hier in de buurt, dus ik dacht haar een plezier te doen en af te spreken dat gisteren te gaan doen. En ik dacht dat mijn zusje ook wel mee zou willen. Helaas bleek R dus de griep te hebben en mijn zusje niet zo’n zin te hebben naar die winkel te gaan, maar uiteindelijk zijn m’n zusje en ik toch nog naar het winkelcentrum geweest waar die winkel zich bevindt. Het was mijn bedoeling ‘eventjes’ te gaan, maar het was zó druk, dat we maar een paar winkels hebben bekeken en, nadat we er doorheen geschuifeld waren, nog een héle tijd in de rij voor de kassa moesten staan. Toen we uiteindelijk om drie uur weggingen (we waren er om half twaalf) slokte de parkeerautomaat ook nog eens het geld van mijn zusje in zonder ons kaartje te valideren, dus hadden we een hele rij geïrriteerde mensen achter ons staan terwijl wij het via de intercom probeerden op te lossen. Gelukkig kwam het goed en ging ik met een paar leuke dingen naar huis – het grootste succes was denk ik wel de enorme pot sambal die ik voor mijn vader kocht bij de Indonesische toko. Ik ben dankbaar voor zulke dagen met mijn zusje- hoewel ik niet meer terug kon rijden omdat ik helemaal bibberig en duizelig was van de drukte en vermoeidheid. ’s Avonds heb ik ons gezin nog op lekker ongezond Mc Donalds voer getrakteerd, dat had ik mijn broertje nog, omdat hij vakantie heeft en dat gevierd moet worden, beloofd. Dus al met al een leuke, maar verschrikkelijk drukke dag. Vandaar ook dat ik me vandaag rustig hou en alleen maar blogs lees en posts voor komende week schrijf!

I’m grateful for yesterday. R wanted to go to a big clothing store nearby, so I thought I could do her a favour and go there yesterday. And I thought my little sister might have wanted to join us too. Unfortunately R just got the flu and my sister didn’t want to go to that store, but eventually my sister and I went to the mall where that shop is. I had meant to go for just an hour or so, but it was só busy that we just looked at a few stores and, after we squeezed ourselves trough the crowds, we had to wait for a loooong time at the check-outs. When we finally left at three ( we were there at eleven thirty) the parking machine swallowed my sisters money without validating our parking ticket, so we had a whole line of irritated people standing behind us while we tried to solve everything through the machine’s intercom. Luckily everything ended well and I went home with some nice stuff – the biggest hit I think was the huge jar of sambal (the super hot stuff) I bought at the Indonesian toko for my dad. I’m grateful for days like those with my little sister- although I couldn’t drive back because I was all shaky and dizzy because of the crowds and being tired. Yesterday evening I treated out family to nice unhealthy Mc Donalds meals, as I had promised my little brother because he has two weeks off of school and that has to be celebrated. So all in all it was a fun, but terribly busy day. That’s why today I’m staying in and keeping still, just reading blog posts and writing some for this week!

Ik ben dankbaar dat het vandaag dinsdag is. Zo meteen hebben mijn broer en schoonzusje namelijk de 20-weken echo, waarin niet alleen wordt gekeken of alles goed is met de tweeling, maar ook wat hun geslacht is! Zó spannend, ik hoop toch wel dat één van hen een meisje is! Gewoon, voor de afwisseling:-) Maar het belangrijkste is natuurlijk dat de kindjes gezond zijn, daar hoop ik het hardste op. Ik laat het jullie snel weten!

I’m grateful that it’s Tuesday today. In a few minutes my brother and sister in law have their 20-weeks ultrasound, in which not only the health of the twins is examined, but also their sex! Só exiting, I really hope at least one of them is a girl! Just for a change:-) But most importantly of course I hope the babies are healthy. I’ll let you know soon!

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Monday Thankfulness #12

22/12/2014

English text below:

Hiep hiep, het is maandag! Dat betekent dat het de week van Kerst is, en velen van jullie óf al vrij zijn, óf bijna vrij zijn! Mooi, toch? Ik heb weer een lijstje met dingen/mensen/belevenissen waar ik dankbaar voor ben, lees je mee?

Hip hip, it’s Monday! That means it’s the week of Christmas, and many of you are already off work or are almost off work! Good, right? I’ve made a list again with things/people/adventures I’m grateful for, read along?

Ik ben vandaag (maandag) erg dankbaar dat mijn lieve, lieve vriendin J weer een jaartje ouder is geworden. Ze is zo’n bijzonder mens, en ik vind het een eer dat ik haar vriendin mag zijn. Ze laat me altijd weten wat er speelt in haar leven, stuurt me kaartjes, betrekt me bij haar gezin, komt langs met haar superschattige zoontje en maakt tijd voor me. Ze is gewoon een voorbeeldvriendin, en ik doe mijn best om dat ook voor haar te zijn. Straks ga ik even bij haar op visite en ik neem een kratje met allerlei kadootjes mee, hopen maar dat ze er blij mee is:-) Lieve J, dank voor wie je bent- ik weet niet wat ik zonder je zou moeten!

I am very grateful today (Monday) that my sweet, sweet friend J turns another year older. She’s such a special person, and I think it’s an honour to be friends with her. She always lets me know what’s going on in her life, sends me cards, involves me in her family, comes by with her super cute little boy and makes time for me. She’s just a model friend, and I try my best to be that to her too. Later I’m going to her to celebrate and I’m bringing a little crate filled with presents, I’m hoping she will love it:-) Dear J, thank you for who you are – I wouldn’t know what to do without you!

Nog iets waar ik ontzettend dankbaar voor ben: mijn andere superlieve vriendin die een tijdje terug jarig was en waarvan ik wel eens heb verteld dat ze keihard heeft geknokt om beter te worden, heeft een keuring met vlag en wimpel doorstaan. Dat betekent dat ze zeker geschikt is voor haar werk, en dat ze dus eigenlijk niet ontslagen mag worden. Ze is al zes jaar keihard aan het werk, en dit is echt haar beloning. Ik ben zo trots! Ik heb God enorm veel gebeden of Hij haar weer haar passies terug wilde geven (haar werk en sport) en nu kan ze weer voldoende bewegen om dat allebei weer op te pakken. A, ik ben zó trots op je! God laat je niet los!

Another thing I’m incredibly grateful for: my other supersweet friend who’s birthday was a little while back and of whom I’ve once told that she has fought to get better, has done a test and has passed with flying colors! That means she is certainly suitable to do her job, and that she can’t get fired. She’s been working so hard for the past six years, and this really is her reward. I’m so proud! I’ve prayed to God many, many times if He wanted to give her back her passions (her job and sports) and now she can move enough to get back into swing with both! A, I’m só proud of you! God doesn’t let you go!

Ik ben dankbaar voor deze Instagram tekst van Ann Voskamp. Ik weet nog dat ik een paar jaar geleden rond Kerst last had van een enorme depressie. Ik werd wakker op Kerstochtend en kon alleen maar huilen. Het voelde niet als een wonder. Ik herinner me dat ik mijn moeder vertelde dat ik me compleet waardeloos voelde, terwijl God zelf juist naar de aarde was gekomen om mijn waarde voor eeuwig te bezegelen. Het voelde niet alsof God bij me was. Maar Hij was er, en Hij heeft me door die ellendige periode heen geholpen, ook al kon ik op dat moment Zijn komst eigenlijk niet vieren. Als je wacht op een wonder met Kerst: God is met je. Dát is het wonder van Kerst!

I’m grateful for this text on Instagram by Ann Voskamp. I remember being very depressed a few years back around Christmas. I woke on Christmas morning and all I could do was cry. It didn’t feel like a miracle. I remember telling my mom I felt completely worthless, while God Himself came to this earth to establish my worth. It didn’t feel like God was with me. But He was there, and He helped me trough that miserable period of time, even though on that moment I really couldn’t celebrate His coming. When you are waiting for a miracle at Christmas: God is with you. Thát is the miracle of Christmas!

Ik ben dankbaar voor mijn bezoekje aan de film ‘de Hobbit’, geïnspireerd door het boek van de schrijver Tolkien, met mijn familie. We zijn nu samen naar alle drie de films geweest, en ik ben dankbaar dat ik dat uitje elk jaar met hen kan delen. Ook vriendin A is altijd meegeweest, dit keer voor het eerst met haar (nog redelijk ‘nieuwe’) vriend. Ik vind het jammer dat de trilogie nu is afgelopen. Je kunt zeggen wat je vindt van de boeken van Tolkien (met name the Silmarillion, the Lord of the Rings en the Hobbit), maar ik vind het prachtig hoe hij de strijd tussen goed en kwaad beschrijft. En dat het goede uiteindelijk overwint.

I’m grateful for my visit to the movie ‘The Hobbit’, inspired by the book of the author Tolkien, with my family. We went to all three movies together, and I’m grateful that I can share the trip with them each year. Friend A also went with us every year, this year for the first time with her (still fairly ‘new’) boyfriend. I’m a little sad the trilogy has come to an end. You can say what you want of the books of Tolkien (especially the Silmarillion, the Lord of the Rings and the Hobbit), but I love how he describes the battle between good and evil. And that the good conquers all, eventually.

Ik ben dankbaar voor de lieve kerstkaarten die beginnen binnen te stromen. In Nederland hebben we niet zo de gewoonte om een familiefoto als kerstkaart te gebruiken, en ook niet om een uitgebreide update over iedereen in het gezin mee te sturen. We sturen elkaar gewoon een Kerst- en Oud&Nieuw gerelateerde kaart en schrijven erop wat we elkaar wensen voor Kerst en het nieuwe jaar. Van één vriendin kreeg ik een kaart met haar twee superschattige kinderen erop, dat vond ik een erge leuke. Ook die van R was erg leuk, grappig gewoon. De herders met een berg schapen met vreemde uitdrukkingen op hun schapenbakkessen. En die van J had de liefste woorden. Ik ben benieuwd of ik er nog meer krijg:-)

I’m grateful for the sweet Christmas cards that start to pour in. In the Netherlands we don’t really have the habit to use a family photo as a Christmas card, nor do we write a big update about everyone in the family to go with the card. We just send each other a Christmas- and Newyears related card and write on it what we wish each other for Christmas and the new year. From one friend I recieved a card with her two supercute kids on it, I liked that one very much. R’s one was very nice too, just plain funny. The sheperds were pictured with a pile of sheep with weird expressions on their sheep faces. And J’s card had the sweetest words. I’m curious if I get any more cards:-)

Ik ben dankbaar voor de lieve mensen in mijn leven. Deze week hebben we twee mensen die belangrijk voor me waren herdacht: mijn ome Leo, die jarig geweest zou zijn maar een aantal jaar geleden is overleden, en mijn oma, mijn vader’s stiefmoeder, die vorig jaar op ome Leo’s verjaardag is overleden. Mijn oma was oud en, wat de Bijbel zo mooi zegt, ‘der dagen zat’. Ze wilde graag naar Huis. Bij mijn oom was het anders. Niet dat hij niet naar huis wilde, maar hij bleef vechten. Voor mijn tante. Dit heb ik geschreven net nadat hij overleden was, in 2009:

Een half uurtje geleden is m’n ome Leo overleden. Veel te jong nog, eigenlijk. Maar helemaal verwacht. Hij was al ziek vanaf zijn achttiende, en in de loop van de jaren is steeds meer duidelijk geworden hoe vreselijk zijn ziekte was. Steeds kwam er weer een extra probleem bovenop, werd het steeds moeilijker om te leven. Het laatste jaar is hij regelmatig in het ziekenhuis geweest. Een paar keer waren we bang dat hij niet meer thuis zou komen, maar steeds krabbelde hij er weer bovenop.

Eigenlijk kende ik ‘m helemaal niet. Hij was er altijd wel. Stilletjes, in een rolstoel, wit, dun en op de achtergrond. Praten vroeg veel inspanning, denk ik. Lopen ging niet meer. Slikken ook niet meer, op het laatst. En mijn tante, mijn tante zorgde en zorgde maar. Heel haar leven, elke dag, ging om het zorgen voor ome Leo. Voor haar is het zo erg. Zo stil, zo leeg, zo koud, zo eenzaam. Wat zal ze het moeilijk krijgen. Wat heeft ze veel gegeven. Maar ik weet dat ze dat allemaal uit liefde heeft gedaan, dat ze uit liefde alles opgaf voor hem, net zoals hij níet opgaf uit liefde voor haar.

Ja, ik heb makkelijk praten. Ik kende hem nauwelijks, maar toch voel ik een soort opluchting namens hem. Want het is afgelopen, klaar. Ik denk dat niemand zo blij zal zijn met de nieuwe hemel, de nieuwe aarde, en vooral het nieuwe lichaam als mijn ome Leo. Ik zie het helemaal voor me: gezondheid, kracht, energie, geluk. Geen pijn, geen lijden, geen zorgen. Hij kan weer rennen.

Het zal pijn doen, de scheiding. De dood, het hoort gewoon niet. Niets is onnatuurlijker. Maar toch… ik denk dat ome Leo nu wel gelukkig is. En dat is tóch mooi! En ik weet dat mijn tante haar weg zal vinden, Zijn weg. En dat we allemaal om haar heen zullen staan.

I’m grateful for all the sweet people in my life. This week we commemorated two people who were important to me: my uncle Leo, who would have had his birthday this week but died a couple of years ago, and my grandma, my fathers stephmom, who died last year on my uncle Leo’s birthday. My grandma was very old and, as the Bible puts so nicely: tired of days. All she really wanted was to go Home. It was different for my uncle. Not because he didn’t want to go Home, but he kept fighting. For my aunt. This is what I wrote just after he died, in 2009:

Half an hour ago my uncle Leo has died. Way too young, really. But totally expected. He had been sick since he was eightteen, and with each year passing by it became more and more appearant how horrible his illness was. Problem upon problem stacked on the pile, it became harder and harder to live. The last year he has been in and out of the hospital. A few times we feared he wouldn’t come home again, but time and time again he came back.

I didn’t actually know him at all. He was always there. Silently, in a wheelchair, white, skinny and in the background. Talking took a lot of effort, I think. He couldn’t walk anymore. He couldn’t even swallow, at the end. And my aunt, my aunt cared and cared and cared. For all of her life, every day, it was about taking care of uncle Leo. It’s so hard for her. So quiet, so empty, so cold, so lonely. She will have such a hard time. How much she has given. But I know she did it all out of love, that she gave everything up out of love for him, just like he wouldn’t give up out of love for her.

Yes, it’s easy for me to say. I hardly knew him, but still I feel kind of relieved on behalf of him. Because it is finished, done. I think no one will be as happy with the new heaven and the new earth, and especially the new body as my uncle Leo. I can see it now: health, strength, energy, happiness. No pain, no suffering, no worries. He can run again.

It will hurt, the great divide. Death, it just shouldn’t be. Nothing is more unnatural. But still… I think my uncle is happy now. And that’s beautiful. And I know my aunt will find her way, His way. And that we’ll all be surrounding her.

Ik ben dankbaar dat God onze tijden in Zijn hand houdt. Dat Hij, en Hij alleen weet wanneer we zullen sterven. Ik kan heel goed begrijpen dat mensen het leven niet meer aankunnen en zelfmoord plegen. Dat ze gewoon geen andere uitweg meer zien omdat het leven te hard is, te kil, te uitzichtloos. Ik kan me, júist als Christen, goed voorstellen dat je gewoon naar Huis wilt, veilig bij de Vader wilt zijn. En ik kan me ook voorstellen dat, wanneer je lichamelijk doodziek bent, dreigt te stikken of vreselijke pijn hebt, je denkt aan euthanasie. Ik geloof niet dat zelfmoord plegen een zonde is die ervoor zorgt dat je nooit bij God kunt komen. Als Íemand begrijpt hoe zwaar het leven kan zijn en hoe graag je wilt dat je lijden voorbij is, dan is het Jezus wel. Met actieve euthanasie (de stekker ontkoppelen als iemand al jaren hersendood is begrijp ik beter) heb ik persoonlijk meer moeite, ik weet niet waarom. Misschien omdat het zo klinisch is, zo praktisch, zo ‘schoon’. Zelfmoord is vaak een wanhoopsdaad, euthanasie een gepland uit het leven stappen. Maar ik ben zó dankbaar dat ik niet degene ben die gaat over leven of dood. Of die moet goedkeuren hóe iemand dood mag/moet gaan. Ik weet Wie mijn leven vasthoudt, Wie ieders leven vasthoudt. En dat geeft me rust.

I’m grateful that God holds our times in His hands. That He, and He alone knows when we will die. I can understand very well how people can’t handle life anymore and commit suicide. That they just don’t see another way out because life is too hard, too cold, too hopeless. Ican, especially as a Christian, understand that you just want to go Home, want to be safe with your Father. And I can also understand that, when you’re physically ill to death, face a death of suffocation or filled with pain, you consider euthanasia. I don’t believe committing suicide is a sin that makes you never being able to get to God. When Sómeone understands how hard life can be and how much you want your suffering to be over, it’s Jesus. Personally, I have a harder time accepting active euthanasia (pulling the plugs when somebody has been braindead for years, I kind of get). I don’t really know why. Maybe because it’s so clinical, so practical, so ‘clean’. Suicide often is an act of desperation, euthanasia is a planned moment to stop living. But I’m só grateful that I’m not the one in charge of life and death. Or the one who has to approve hów some one can or should die. I know Who holds my life, Who holds everyone’s life. And that gives me rest.

Ik ben dankbaar dat het bijna Kerst is. Vandaag (zondag) is de vierde Adventszondag. De dominee las vanmorgen uit Jesaja, waar staat: ‘Troost, troost mijn volk.’ Het woord dat daar in het Grieks gebruikt wordt voor ‘troost’, betekent ‘Heilige Geest’. Dus eigenlijk staat er: Heilige Geest, Heilige Geest mijn volk. Dat zegt heel veel over God’s karakter, vooral over dat van de Heilige Geest. Zoals ik in de laatste Welcome to the Weekend heb gedeeld, wil ik graag op de Heilige Geest lijken en rustig en stil doen wat nodig is om Jezus bekend te maken als de Zoon van God en de Redder van de mensheid. Ik heb gereageerd op het stuk van #shereadstruth dat erover ging, en dit heb ik geschreven: ‘Ik vind het mooi dat in de quote wordt gezegd dat de Heilige Geest ‘verlegen’ is – dat is wel hoe ik Hem heb leren kennen. Hij is teder en duwt ons bijna onmerkbaar, maar hoe meer we Hem eren, hoe meer Hij aanwezig is. Ik merk het in mensen die Zijn woorden spreken: aardig, zacht, begrijpend en inderdaad een beetje verlegen over de grote woorden die ze spreken, maar altijd wijzend naar onze Jezus. Ik denk dat dat is waarom we in de Bijbel worden gewaarschuwd de Heilige Geest niet bedroefd te maken of te schofferen, omdat Zijn aard verlegen, stil is en Hij afstand van ons kan nemen. God zij dank verlaat Hij ons nooit helemaal, en laat Hij ons zien als Wie we zouden moeten zijn terwijl Hij ons zachtjes duwt en troost.’ Ik ben dankbaar dat God’s Geest zo’n grote rol speelt in ons geloofsleven, of we dat nu doorhebben of niet. In deze tijd van voorbereiding op Kerst blijft Hij wijzen naar Degene om Wie het gaat: Jezus.

I’m grateful that it’s almost Christmas. Today (Sunday) is the fourth Advent Sunday. The Pastor read from Isaiah this morning, where God says: ‘Comfort, comfort my people.’ The word that’s used in Greek for ‘comfort’ means ‘Holy Spirit’. So actually it says: ‘Holy Spirit, Holy Spirit my people.’That says so much about Gods character, especially about the character of the Holy Spirit. As I said in the last Welcome to the Weekend, I would love to be like the Holy Spirit and quietly do what is nessecary to make Jesus known as the Son of God and the Saviour of mankind. I’ve commented on the piece about it on #shereadstruth, and this is what I wrote: ‘I love that the quote says that the Holy Spirit is ‘shy’- that’s how I’ve come to know Him. He is tender and pushes us almost unnoticeably, but the more we honor Him, the more He is present. I notice it in people who speak His words: kind, soft, understanding and indeed a little shy about the big words they speak, but always pointing towards our Jesus. I think that’s why we are warned in the Bible not to sadden or offend Him, because His nature is shy, quiet and He can distance Himself from us. Thank God He never leaves us, and He shows us Who we should be like while gently pushing and comforting us.’ I’m grateful God’s Spirit plays such a big part in our faith life, whether we see it or not. In this time of preparation for Christmas, He keeps pointing towards the One it’s all about: Jesus.

Ik ben erg dankbaar voor de preek van zondagavond van onze nieuwe predikant. Hij las voor hoe de engel Maria vertelde dat ze een kindje zou krijgen en dat Hij de redder van de wereld zou worden. In plaats van te twijfelen, gelooft Maria de engel, maar ze stelt hem wel een vraag: hoe kan dat dan? De dominee maakte het punt dat je, als je echt gelooft, je best vragen mag stellen. Maar wat hij vooral érg duidelijk maakte, is dat voor God níets onmogelijk is. NIETS. Wat Hij je belooft heeft, zál Hij waarmaken. God heeft me een grote belofte gedaan. En soms verlies ik de hoop. Denk ik dat God het maar blijft uitstellen omdat mijn geloof te klein is, of dat Hij niet meer aan mij denkt. Maar deze preek gaf me hoop. Niets is onmogelijk voor God. Niets.

I’m very grateful for the sermon by our new pastor this Sunday night. He read about us about the angel telling Mary that she would have a baby and that He would be the Saviour of the world. Instead of doubting, Mary believes the angel but she does ask him a question: how can that be? The pastor made the point that, when you really believe, you are allowed to ask questions. But his major point was that NOTHING is impossible for God. Nóthing! What He has promised you, He wíll give you. God made me a big promise. And sometimes I lose hope. I think God keeps postponing because my faith is too small, or that He doesn’t think about me anymore. But this sermon gave me hope. Nothing is impossible for God. NOTHING.

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Monday Thankfulness #11

15/12/2014

English text below:

Het lijkt altijd of er maar een paar uur zit tussen mijn Welcome to the Weekend en Monday Thankfulness stukjes. Maar toch is er weer een heel weekend voorbij gegaan en heb ik weer een hele week mijn dankbaarheid opgespaard. Lees en kijk maar mee!

It always seems like there are just a few hours between my Welcome to the Weekend and Monday Thankfulness pieces. But once again a whole weekend has gone by and I’ve saved up a whole week of gratitude. Read and watch with me!

Zoals ik in deze post al zei, ben ik maandag voor het eerst naar een nieuwe, christelijke psycholoog geweest. Het liep een beetje anders dan gedacht en uiteindelijk zat ik met de baas van de praktijk in een kamer. Ik heb jullie en mijn vriendinnen gevraagd te bidden en dat is zeker niet voor niets geweest: het was gewoon geweldig! Hij begreep me, biedt me een uitgebreide behandeling, geeft me de ruimte en bekijkt alles ook nog eens vanuit een christelijk oogpunt. Het was alsof ik weer even kon ademhalen, en ik zie dit echt als een wonder. Superbedankt als je mee hebt gebeden, het heeft al mijn verwachtingen overtroffen!

As I mentioned in this post, I went to a new christian psychologist for the first time on Monday. It went a little bit different than I thought and eventually I ended up talking with the boss of the practice. I’ve asked you and my girlfriends to pray and that has certainly not for nothing: it was just great! He understood me, offers me a significant treatment, gives me space and looks at everything from a christian perspective. It was like I could breathe again for a minute, and I really see this as a miracle. Thank you SO much if you prayed with us, it has exeeded all my expectations!

Vrijdag was mijn lieve lieve vriendin en nichtje R, die ik nu al 28 jaar ken, jarig. Ik had een hele doos met spulletjes verzameld waarvan ik wist dat ze ze leuk zou vinden, en die werden dan ook met gejuich begroet. Tegenwoordig werkt ze in Duitsland en woont ze daar nu een paar jaar, en ik mis haar erg. We deden altijd alles samen, en het was fijn om weer eens gewoon, zoals elk jaar, op haar verjaardag te zijn, mee te eten en samen naar de winterfair van de kerk te gaan (daarover later meer). R, dank voor wie je bent.

R is de persoon links / R is the one on the left

Het kratje met spulletjes heb ik aan R gegeven. Samen met de kaart ervoor, het kastje met de laatjes en het luchtje erop. Weet je dat ook weer:-) / The little crate with stuff was my gift to R. Together with the card in front of it, the little cabinet with the drawers and the perfume on top of it. So now you know:-)

Friday my sweet sweet friend and cousin R, who I’ve now known for 28 years, celebrated her birthday. I collected a big crate filled with stuff I knew she would like, and it was greeted with joy:-) She works in Germany these days and has been living there for a few years, and I miss her so much. We always used to do anything together, and it was so nice to just, like every year, be together on her birthday, eat together and go to the Winter Fair of the church together (more on that later). R, thank you for who you are.

Ik ben dankbaar voor een lief kaartje en een mooi kadootje dat ik kreeg van mijn andere lieve, lieve vriendin J. Ze was zo blij voor me dat de afspraak maandag zo goed was gegaan, dat ze dit kaartje stuurde. En op R’s verjaardag gaf ze me ook nog eens dit superleuke tijdschrift. Ik bof maar met zulke vriendinnen!

I’m grateful for a sweet card and a lovely gift from my other sweet, sweet friend, J. She was so happy for me that the appoiuntment on Monday went well, that she sent me this card. And on R’s birthday, she gave me this superfun magazine. I’m so lucky to have such girlfriends!

Ik ben dankbaar dat we zondag Sinterklaas gaan vieren met het hele gezin + aanhang + baby + oma. Ik ben al tijden op jacht geweest naar de perfecte kadootjes, en ik ben zó benieuwd hoe iedereen ze vindt! Daarover zul je aan het einde van dit artikel meer kunnen lezen- het is nu zaterdag maar zondagavond maak ik het af. Het enige wat ik nu nog moet doen is een gedicht schrijven en alles inpakken. En dat wordt nog een grote klus want eh… ik heb het misschien ietwat overdreven op het kadootjesfront. Maar ach, waar je genoeg van hebt, daar mag je van uitdelen!

I’m grateful we’re going to celebrate Sinterklaas this Sunbday with the whole family + in-laws + baby + grandma. I’ve been on the hunt for the perfect presents for ages, and I’m só curious what everyone thinks of them! You’ll read more about that at the end of this article – now it’s Saturday but I finish writing this on Sunday. All I have to do now is write a poem and wrap everything up. And that will be a big job because uhm… I may have overdone it a little bit on the present departement. But still, what you have enough of, you can share!

Ik ben dankbaar voor het lieve kadootje (een kadootje naar mijn hart:-)) dat R meenam van de kerstmarkt in Hamburg, Duitsland. Precies iets voor mij, ik ben er zó blij mee. En kadootjes krijgen terwijl er iemand anders jarig is, is ook nooit verkeerd. Moet je kijken hoe mooi:

I’m grateful for the sweet present (a present after my own heart:-)) that R took home from the christmas market in Hamburg, Germany. It’s exactly something for me, I’m só happy with it! And getting presents while it’s some one elses birthday is never a wrong deal. Look how pretty!

Ik ben dankbaar voor de lol die mijn neefje me bezorgt. Zoals hier. Mijn broer en schoonzusje hebben een hond (de grote witte), wij hebben een hondje en dan is er nog Albert. Op de een of andere manier is hij er altijd bij als de hondensnoepjes uitgedeeld worden. En hij heeft er ook al eens een hapje van genomen:-) Hier de drie hondjes op een rijtje:-)

I’m grateful for the fun my little nephew gives me. Like here. My brother and sister in law have a dog (the big white one), we have a little dog and then there’s Albert. One way or another he’s always there when the dog candy is being shared. And he also took a bite once:-) Here are the three little doggies in a row:-)

Ik ben dankbaar dat ik vrijdag naar de Winter Fair van onze kerk ben gegaan. Mijn tante heeft het een paar jaar geleden opgestart (zij en mijn andere tante gaan naar allerlei markten en fairs met hun pipowagen vol brocante) voor een goed doel, en sindsdien is het al echt een traditie geworden om door allerlei kraampjes te snuffelen op het kerkplein. Ik vond het wel eng, want ik ken vrijwel iedereen en ben dan bang voor moeilijke vragen, maar het was gewoon leuk! Ook heb ik nog de aller-allerlaatste kadootjes kunnen vinden voor Sinterklaas.

I’m grateful I went to the Winter Fair of our church this Friday. My aunt started it a few years back (she and my other aunt go to markets and fair in an old gypsy home filled with cool old stuff) for a good cause and since then it has started to really bve a tradition to go trough all the stalls on the church scuare. I was scared, because I know practically everyone there and was afraid of hard questions, but it was just fun! I also bought the final – yes final – presents for Sinterklaas.

Ik ben dankbaar dat ik nu (zondagochtend) inmiddels klaar ben met het inpakken van de kadootjes:-) Ik ben twee uur bezig geweest, poepoe. En mooi inpakken kan ik ook al niet. Maar het gaat om de inhoud, toch?

I’m grateful that I’m now (Sunday morning) done with wrapping the presents. I’ve been at it for two hours, man oh man. And I can’t wrap presents neatly. But it’s about what’s inside, right?

Ik ben dankbaar voor het lied ‘Hallelujah’ van de christelijke band Cloverton. Het is een cover van het lied van Rufus Wainwright, wat ik altijd mooi heb gevonden qua melodie en ook wel qua sfeer, maar waar ik niet helemaal achterstond. Cloverton heeft er een kerstlied van gemaakt, en ik vind het gewoonweg prachtig. Echt even luisteren!

I’m grateful for the song ‘Hallelujah’ by the christian band Cloverton. It’s a cover of the song by Rufus Wainwright, which I’ve always liked by melody and also by feeling, but couldn’t totally stand behind. Cloverton has made a christmas song about it, and I just totally love it. Really take a listen!

En dan is het nu tijd voor een update over de Sinterklaasviering, waar ik heel dankbaar voor ben! Het was lekker druk (we waren met z’n tienen) en we hadden een gigantische stapel kadootjes. Op de eerste foto zie je de kado’s die ik voor iedereen had gekocht en een paar kadootjes die mijn broertje had gekocht. Op de tweede foto zie je de stapel met kado’s toen we er allemaal waren. Iedereen had voor iedereen iets gekocht, en we hadden ook lootjes getrokken dus iedereen kreeg ook een groter kado met een gedicht. Ik schaamde me al een beetje dat ik wel érg veel voor iedereen had gekocht dit jaar, maar ik kreeg zelf ook heel veel kado’s dus dan is het niet zo erg, toch? (mijn bankrekening piept van wel:-)) Gelukkig geven we elkaar geen kado’s met Kerst, dat scheelt!

And now it’s time for an update about the Sinterklaas celebration, for which I’m very grateful. It was quite chaotic (there were ten of us) and we had an ginormous pile of presents. In the first picture you see the presents I got everybody and a few presents my little brother bought. In the second picture you see the stack of presents when we were all there. Everyone got everyone else something, and we had also drawn names of someone you had to buy a bigger gift and write a poem to (out of Sinterklaas’ name, of course). I was a little bit ashamed at hów much I had bought everyone this year, but I got a LOT of presents myself, so then it isn’t so bad, right? (my bank account squeels it is:-)) Luckily we don’t do gifts on Christmas, so there’s that!

Ik ben dankbaar voor alle kadootjes die ik heb gekregen. Teveel om op te noemen, dus ga ik even proberen ze op de foto te zetten:-) Ik ben wel vergeten een superleuk notitieboek in de foto te proppen, dus bij deze: die heb ik ook gehad!

I’m grateful for all the presents I got. Too much to name them all, so I’m going to try to squeeze them in a picture:-) I did forget to put a super cute notebook in the picture, just so you know: I got that too!

Ik ben dankbaar voor de ochtenddienst van zondag. Onze dominee is bezig aan een prekenserie over Nehemia, en het ging nu over een boek waarin heel het volk tekende dat ze vanaf dat moment God’s geboden zouden volgen en Hem alleen zouden dienen. De dominee maakte het heel concreet: als dat boek nu voorin de kerk lag, zou jij het dan tekenen? Of is het je te bindend? Het zette me wel aan het denken. Ik zou dat boek graag tekenen, maar ik weet ook dat ik God’s geboden bij lange na niet kan naleven. Gelukkig vertelde de dominee nog iets anders: als je het (in dit geval hypothetische) boek openslaat, zie je in bloed de naam van Jezus Christus geschreven. Dan kun je met een gerust hart zelf ook tekenen. Want als je toch tegen God’s geboden ingaat, is Jezus’ bloed daar om je schoon te wassen, borg te staan voor jou. Een prachtige dienst!

I’m grateful for the morning service on Sunday. Our pastor is working on a series about Nehemiah, and right now He preached about a book that all the people signed by which they promised to follow Gods commands and honour only Him. The pastor made it very tangible: when that book would be laying in church, would you sign it? Or would it be too big a commitment for you? It made me think… I would love to sign that book, but I also know that I wouldn’t be able to live by Gods commands at all. Luckily the pastor said something else: If you would open the (in this case hypothetical) book, you see the name of Jesus Christ, written in blood. Then you can sign yourself too with your mind at ease. Because when you do fail Gods commands, Jesus’ blood is there to wash you clean, to make bail for you. A beautiful service!

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Monday Thankfulness #10

08/12/2014

English text below:

En het is alweer maandag. Ik heb een drukke week achter de rug, en een heerlijk rustig weekend. Ik hoop dat jullie allemaal zin hebben in de nieuwe week die voor ons ligt en dat de Hollanders (voor zover ze het vieren) hebben genoten van Sinterklaas.

And it’s Monday again. I’ve had a very busy week, and a lovely quiet weekend. I hope you’re all looking forward to the new week that’s lying ahead of us and that the Dutchies (as far as they celebrated) enjoyed Sinterklaas.

Ik ben super super dankbaar voor het nieuws wat ik nu eindelijk mag verspreiden: mijn broer en schoonzusje verwachten een tweeling! Het was wel even schrikken toen we het hoorden, want we hadden allemaal op één baby’tje gerekend. Maar wat is het toch mooi, een nieuwe zwangerschap, nieuw leven en dat zelfs dubbelop! Mijn broer en schoonzusje zullen aardig wat hulp nodig hebben natuurlijk, met drie kleine kinderen. Maar we staan allemaal voor hen klaar en hopen dat alles goed mag gaan! We danken God voor dit wonder en bidden hem om wijsheid met betrekking tot de ruimte in huis, de reactie van kleine Albert, de financiën en de extra drukte. Hieronder zie je een echo waar allebei de kindjes duidelijk te zien zijn. Hopelijk kan ik ze in april of mei ‘in het echt’ ontmoeten!

I am super super grateful for the news I can finally share: my brother and sister in law are expecting twins! It was a bit of a shock when we heard, because we all thought there would be just one baby. But how beautiful it is, a new pregnancy, new life and that even doubled! My brother and sister in law are of course going to need quite a lot of help with three little children. But we are there for them and hope everything will go well. We thank God for this miracle and pray to Him for wisdom concerning the space in the house, the reaction of little Albert, the finances and the extra busyness. Above you can see the ultrasound picture where both little babies are clearly to be seen. Hopefully I can meet them ‘for real’ in April or May.

Ik ben dankbaar voor een drukke week. Ja, gek he? Maar in deze week heb ik de laatste kadootjes voor deze maand gekocht, veel opgetrokken met mijn schoonzusje en neefje (die ook nog kadootjes nodig hadden), de verjaardag van mijn broer gevierd, Sinterklaaskleinigheidjes bij mijn vriendinnen bezorgd, de wekelijkse boodschappen gedaan, op Albert gepast, warempel drie keer gepost op Child of Light en mijn financiën geregeld. Heel erg productief voor mijn doen, en ik zie het dan ook als iets heel goeds!

I’m grateful for a busy week. Yes, weird right?! But this week I’ve purchased the last presents for this month, spent a lot of time with my sister in law and my nephew (who needed some presents too), celebrated my brother’s birthday, delivered little Sinterklaas presents at my girfriends houses, got the weekly groceries, babysat Albert, posted on Child of Light three times (well, hooray!) and taken care of my finances. Very productive for me, so I look at it as something very good!

Ik ben dankbaar dat ik vandaag mag beginnen met nieuwe therapie, bij een christelijke psycholoog. Er is mij meerdere keren verteld dat mijn ziekte chronisch is, en dat ik er maar mee moet leren leven. Dat hoop ik met deze nieuwe behandeling te gaan leren. En ook hoop ik dat ik geholpen kan worden met mijn vragen rondom mijn angststoornis en mijn geloof: Hoe kan ik God dienen als ik het huis bijna niet uit durf? Dat soort vragen. Zoals je misschien wel begrijpt zie ik er als een berg tegenop, maar hoop ik ook dat het goed voor me zal zijn. Zou je, als je het kunt en erin gelooft, voor me kunnen bidden?

I’m grateful that today I can make a start with a new therapy, with a christian psychologist. I have been told multiple times that my illness is chronical and that I just have to learn to live with it. I hope to start learning with this new treatment. I also hope I can get help with questions regarding my anxiety disorder and my faith: How can I serve God if I’m almost incapable to leave the house? That kind of questions. As you may understand I feel sick thinking about starting, but I also hope it will be good for me. Would you, if you can and believe in it, pray for me?

Ik ben dankbaar voor een chat die ik had met de vriendin die ik noemde in dit bericht. Ik was bang dat ik haar erg gekwetst had doordat ik het gevoel had te moeten kiezen tussen haar en een andere vriendin. Gelukkig zei ze dat ze dat niet zo had gevoeld, dat ze me erg heeft gewaardeerd als vriendin en dat ze me nog steeds mist. Ook zei ze dat ze blij is dat we nog contact hebben en dat ze altijd uitkijkt naar mijn posts. Ik vond die reactie zó lief, ik ben er echt dankbaar voor en het bevestigt maar weer wat een mooi persoon ze is!

I am grateful for a chat I had with the friend I mentioned in this post. I was afraid I hurt her very much because I had the feeling I needed to choose between her and another friend. Luckily she said she hadn’t felt it that way, that she has always appreciated me as a friend, and that she still misses me. She also said she’s happy we’re still having contact and that she always looks forward to my posts. I thought that reaction was só sweet, I’m really grateful for it and it only confirms what a beautiful person she is!

Ik ben (nog steeds ja!) erg dankbaar voor mijn kleine neefje. Het is zo’n schatje en je ziet hem met de dag groeien. Sinds anderhalve week kan hij helemaal zelf lopen en struint hij overal zelf naartoe. Ook heeft hij een nieuwe hobby: het leeggooien van zijn bakken met speelgoed en er dan in gaan zitten:-) De foto is niet al te best, maar dit geeft het idee aardig weer:

I am (still, yes:-)) very grateful for my little nephew. It’s such a sweetheart and you can see him grow every day. Since one and a half week he can walk all by his own and he walks where ever he wants. He also has a new hobby: emptying his boxes with toys and then sit in them:-) The picture isn’t too good, but this shows you the idea.

Ik ben dankbaar voor de koudere dagen. Het is zo heerlijk knus om ’s avonds in mijn bed te kruipen met een warme pyjama aan, drie dekens over me heen met een kat er boven op als kers op de taart en dan nog even een leuke serie of film te kijken. Het is gewoon heel knus, en ik ben dankbaar voor alle bescherming tegen de kou die ik heb. Ik bid voor de mensen die dat niet hebben. Vooral de Yezidi’s die bedreigt worden door IS hebben het nu heel moeilijk, omdat ze geen middelen hebben om zichzelf warm te houden. Misschien een goed idee om via een hulporganisatie een bijdrage te geven?

I’m grateful for the colder days. It’s so nice and cosy to get into bed at night wearing warm pajamas, three blankets covering me and a cat on top as the cherry on the pie and to watch a nice episode of a series or a movie. It’s just really cozy, and I’m grateful for all the protection against the cold I’ve got. I pray for the people who don’t have it. Especially the Yezidi’s, that are treathened by IS have a really tough time right now. They have no means to keep themselves warm. Maybe it’s a good idea to donate something to them trough a charity?

Ik ben dankbaar voor een nieuwe (nou ja, eigenlijk een oude) cd die ik deze week heb gekocht: My mothers hymn book van Johnny Cash. De cd staat vol met mooie hymns, en een klein beetje wetende wat voor leven deze man heeft geleid ontroert het mij ontzettend om hem deze liederen te horen zingen. Mijn favoriet (sowieso een favoriete hymne) is ‘I’ll Fly Away’. Hieronder kun je ‘m luisteren.

I’ll Fly Away by Johnny Cash on Grooveshark

I’m grateful for the new (well, actually it’s old) album I bought this week: my mothers hymn book by Johnny Cash. The cd is filled with beautiful hymns, and knowing a little bit about this man’s life, it really touches me to hear him sing these songs. My favorite (a favorite hymn of mine anyway) is ‘I’ll Fly Away’. Above you can listen to it.

Ik ben dankbaar voor een zeer gulle oom en tante die ons allerlei kadobonnen hebben gegeven. Zó ontzettend lief! Ik weet hoe erg ik bof met mijn familie- ik zou bij ieder van hen terecht kunnen als er iets aan de hand was, dat weet ik zeker. Ze denken aan ons, leven mee en andersom gaat het net zo.

I’m grateful for my very generous aunt and uncle who have given us a stack of gift vouchers. Só incredibly sweet! I know how lucky I am to have my family- I would be welcome at anyone of them when something was wrong, I’m sure of it. They think about us, live trough everything with us, just as we do with them.

Vandaag een korter rijtje dan normaal. Niet omdat ik minder heb om dankbaar voor te zijn- absoluut niet! Maar meer omdat ik erg moe ben en graag naar bed wil:-) Ik schrijf de Monday Thankfulness posts altijd op zondag, vandaar. Als je gewend was mijn posts in je email te krijgen, schrijf je dan opnieuw in aan de rechterkant van de blog om ze weer vanzelf te krijgen. Zoals ik gisteren al schreef, is er iets fout gegaan bij het updaten van mijn blog. Ik zou het leuk vinden als je lekker meeleest!

Today the list of hearts is a little shorter than normal. Not because I have less to be thankful for- absolutely not! It’s more because I’m very tired and want to go to bed:-) I always write the Monday Thankfulness posts on Sundays, and it’s getting late now. If you were used to getting my posts in your inbox, please subscribe again on the right side of the blog to get them automatically again. As I wrote yesterday, something has gone wrong when I updated my blog. I would love for you to keep reading along!

Waar ben jij dankbaar voor? / What are you grateful for?

Previous Entries