English text below:
Hoera, het is weer weekend! Deze week is het hier heel druk geweest. Mijn moeder, zusje, broer en buurman zijn hard bezig met het verbouwen van onze kelder. Overal plastic bakken vol met voorraad, enorme bergen stof op de planken… En dan het eruit slopen van de planken, alle bakken in de schuur opslaan tot ze weer een plekje kunnen krijgen, de kelder schrobben, waterdicht maken en isoleren… Het is een enorm werk. Ik heb zelf alleen een beetje meegeholpen met het opslaan van de voorraad, ik word nog steeds erg snel moe. Verder heb ik wat lieve reacties van vriendinnen gehad over dit stukje over vervlogen dromen dat ik woensdag plaatste. Soms schrijf ik een persoonlijk stuk als dit en heb ik het al gepubliceerd voor ik bedenk dat het wel heel persoonlijk is. En dat het wel wat meer ‘licht’ kan gebruiken, want ik begrijp dat al die sombere gedachten jullie ook niet blij maken. Ik zal proberen alles voortaan wat meer licht te geven, wat meer te benadrukken wat ik ervan heb geleerd en hoe God er doorheen heeft gewerkt. Ook was het afgelopen woensdag dankdag, officieel dankdag voor gewas en arbeid. Ik heb ’s avonds ruim de tijd genomen om God te danken voor alles wat Hij mij geeft. Deze week ben ik weer actief geweest op internet, en daarvan wil ik wat dingen met jullie delen.
Hooray, it’s the weekend again! This week has been really busy over here. My mother, sister, brother and neighbor are working hard remodelling our basement. There are plastic crates everywhere willed with stock, mountains of dust on the shelves…. And then the tearing apart of the shelves, storing all the crates in the shed until they can have a new place, scrubbing the basement clean, make it waterproof and isolate the walls… It’s a huge job. I myself only helped a little with crating the stock, I still get tired very quickly. Apart from that I got some sweet reactions from friends about this piece about crushed dreams I placed wednesday. Sometimes I write a personal piece like this and I’ve already published it before I think about it maybe being to personal. And that it may use some more ‘light’, because I understand that all those sombre thoughts don’t make you happy either. I’ll try to give everything a little more light from now on, to emphasize a little more what I learned from it and how God worked trough it. It was also ‘Dankdag’ (thanksday), officially thanksday for crops and labor. I took my time that night to thank God for everything He gives me. This week I’ve been active on the internet again, and I want to share some things with you.
Ik hou van de poëzie van Tyler Knott Gregson. Zijn boek, Chasers of the Light, is via bijvoorbeeld The Book Depository (gratis verzending!) te koop. Ik weet dat Tyler over mensen schrijft, niet over God. Maar ik herken zoveel van God in zijn woorden. Ook in deze haiku. / I love the poetry by Tyler Knott Gregson. His book, Chasers of the Light, is amongst others available via The Book Depository (free shipping!). I know Tyler writes about people, not about God. But I recognize so much of God in his words. Also in this haiku.
Zoals ik hier boven al schreef, was het deze week woensdag dankdag. Dankdag wordt in Nederland alleen door christenen gevierd, het is geen officiële feestdag en ook niet elke kerk ‘doet er aan mee’. Van oudsher is het een feest in de kerk om God te danken voor alles wat hij geeft, in het bijzonder voor ‘gewas en arbeid’. Het is dus een soort oogstfeest. Op Amerikaanse blogs lees ik steeds meer over Thanksgiving, een feest dat eind deze maand plaatsvindt. Dat is wel een officiële feestdag, en bedoeld om je dankbaarheid naar God en voor elkaar te vieren. Vaak met een uitgebreide maaltijd met kalkoen en allerlei andere heerlijkheden. En het is niet alleen een feest voor christenen. Ik vind het wel eens jammer dat wij er niet zo’n groot feest van maken en met elkaar genieten van alles wat God geeft en ook naar elkaar uitspreken waar we dankbaar voor zijn. Maar goed, heel veel dingen uit Amerika waaien over naar Europa, en in het geval van dit feest zou ik dat helemaal niet erg vinden. Maar misschien zijn wij Hollanders wel te nuchter voor zulke enorme feestelijkheden.
As I wrote above, this Wednesday it was Thanksday. Thanksday is only celebrated by christians in the Netherlands, it’s not an official holiday and not every church takes part in it. Since a long time ago it has been a feast in the church to thank God for everything He gives, especially ‘crops and labor’. So it’s kind of a harvest feast. On American blogs I read more and more about Thanksgiving, a holiday that finds place at the end of this month. That is an official holiday, and meant to express your gratitude towards God and each other. Often it’s celebrated with a huge meal with turkey and all kinds of delicious foods. It’s not just a celebration for christians. I somethimes find it a shame that we don’t make such a feast of it and enjoy with everyone of what God gives and express to one another what we’re grateful for. But okay, a lot of things from America fly all the way across the ocean to Europe, and in the case of this celebration, I wouldn’t mind one bit. But maybe us Dutchies are a little too down to earth for such huge festivities.
Deze psalm past wat mij betreft perfect bij dankdag. God is overal en zorgt voor ons. De mooiste reden om dankbaar te zijn / This Psalm goes with Thanksday perfectly as far as I’m concerned. God is everywhere and takes care of us. The best reason to be Thankful.
Jennifer schreef een post naar mijn hart. Eigenlijk had ik nooit zo nagedacht over de relatie tussen mijn telefoon en mij. Voor mij is mijn telefoon vooral een middel om contact te houden met mijn vrienden via Facebook, SMS en Whatsapp, en met bekenden van blogs via Instagram, email en Twitter. Maar wat is het eerste wat ik doe als ik wakker word soms? Even op Twitter kijken wat het laatste nieuws is. Even zien op Facebook wat mijn vrienden de avond ervoor hebben gedaan. In plaats van dat ik God mijn eerste aandacht geef, gaat die aandacht naar de telefoon. Jennifer ervoer hetzelfde, en besloot ermee te stoppen. Geen telefoon voordat er tijd was besteed aan Jezus. Ik sluit me daar helemaal bij aan, en het eerste wat ik elke dag doe is God danken, Hem vragen om kracht en de #shereadstruth Bijbelstudie lezen.
Jennifer wrote a post after my own heart. Actually I hadn’t really thought about the relationship between my phone and me. For me, my phone is especially a way to keep in contact with my friends through Facebook, whatsapp and SMS, and with people I know from blogs trough Instagram, email and Twitter. But sometimes, what’s the first thing I do when I wake? I take a quick look at Twitter to see what’s the latest news. And I flip trough Facebook to see what my friends did the night before. Instead of giving God my first attention, that attention goes to my phone. Jennifer experienced the same thing, and decided to quit. No phone until there was time spent with Jesus. I wholeheartedly agree, and the first sting I do everyday is thank God, ask Him for strength and read the #shereadstruth devotional.
Ik vind deze column van een van mijn favoriete schrijvers, Francine Rivers, erg mooi. Ze beschrijft het proces van gaan van ‘zorgenmaker’ naar ‘vechter’. Heel mooi, net als haar andere posts!
I love this column by one of my favorite authors, Francine Rivers, very much. She describes the proces of going from ‘worrier’ to ‘warrior’. Very beautiful, just like her other posts.
Tim Keller heeft helemaal gelijk. / Tim Keller is totally right.
Gretchen van Life Lived Beautifully schreef een heel informatief stuk over hoe zij haar Bijbel leest en er over schrijft. Ze gebruikt daarbij haar zelf ontworpen ‘In the morning when I rise, give me Jesus’ journal. Ik heb haar meteen gemaild over deze journals, want ze zijn nu even uitverkocht. Ze lijken me zo ontzettend handig om eens écht diep in je Bijbel te duiken. Er is ruimte voor gebed, voor het opzoeken van passages en woorden, voor het toepassen van de tekst, voor alles eigenlijk wat je op wilt schrijven, maar wel met ‘prompts’, dus ‘aanzetjes’ die je duidelijk maken waar en hoe je over iets na kunt denken. Ze mailde me meteen enthousiast terug dat er weer een nieuwe lading aankomt en dat ze me nog eens mailt als die is gearriveerd. Je kunt de journals hier kopen.
Gretchen of Life Lived Beautifully wrote a really informative piece about how she reads her Bible and writes about it. She uses the journal ‘In the morning when I rise, give me Jesus’ journal that she created herself. I immediately emailed her about these journals, because they’re out of stock right now. They seem so very handy to really dig deep into your Bible. There’s room for prayer, looking up passages and words, applying the text, for just about everything really you want to write down, but with prompts, so little headlines that show how aqnd where you can think about something. She immediately enthousiastically emailed me back saying a new batch is on it’s way and that she will email me again when it arrives. You can buy the journals here.
Dit blijft altijd een prachtige, bemoedigende tekst / This will always be a beautiful, encouraging text
Katherine Henson schreef een soort ‘statement’ over haar leven, een compacte uiteenzetting van wat en wie ze wil zijn. En het beschrijft precies wat en wie ik wil zijn. Lees het even, het is de moeite waard!
“All I have to give is a broken girl with an unshakeable God illuminating through. That’s what I want to give you – every single day, with every single word, with every single pinky promise, with every single cup of coffee, with every single fierce fiber of my being. I want to give you God.”
Katherine Henson wrote a kind of ‘statement’about her life, a compact letter of what and who she wants to be. And it describes exactly what and who I want to be. Just read it, it’s worth your while!
Vorige week ben ik via Twitter en Facebook lid geworden van #fireworkpeople. Dit is een beweging die vrouwen in het algemeen, maar vooral vrouwen die bloggen, wil ondersteunen, helpen en bemoedigen. Ze willen ieders talenten en passies naar voren laten komen. Iedere dinsdagnacht (helaas lig ik dan al te slapen, maar alle Amerikaantjes zijn dan nog klaarwakker) hebben ze hele bemoedigende gesprekken over bloggen, het leven, hoe mensen te bemoedigen en hoe het verschil te kunnen maken in je omgeving. Het is altijd leuk om op woensdag via de hashtag #fireworkpeople op Twitter de gesprekken terug te lezen. Sinds deze week hebben ze ook een site met een blog, en zelfs als je zelf niet blogt, is het de moeite waard er een kijkje te nemen. Ik ben al zo bemoedigd door deze vrouwen, ze proberen me met man en macht ervan te overtuigen dat mijn blog ertoe doet, dat ik ertoe doe, dat ik mag zijn zoals ik ben en dat betere tijden zullen komen.
Last week I joined #fireworkpeople via Twitter and Facebook. This is a movement that wants to encourage, help and give support to women in general, but especially bloggers. They want to get out each member’s talents and passions. Every Tuesdaynight (unfortunately I’m asleep then, but all the Americans are wide awake) they have very encouraging talks about blogging, life, how to encourage peole and how to make a difference in the world around you. It’s always great fun to read the talks back on wednesday by searching the hashtag #fireworkpeople on Twitter. Since this week they also have a site with a blog, and even when you don’t blog yourself, it’s worth your while to take a peek. I have already been so encouraged by these women, they try with all their might to convince me that my blog matters, that I matter, that I can be who I am and that better times will come.
Pin van de week / Pin of the week:
Ik wens je een heel fijn weekend! / I wish you a very nice weekend!
