English text below:
Zoals ik in deze post ook al schreef, leef ik zo’n beetje op liedjes. Mijn hart kan dagen vol zijn van een nieuw lied, een nieuwe cd (op het moment ben ik helemaal weg van Steffany Gretzinger en haar nieuwe cd The Undoing). Hier een lied van die cd:
Morning Song by Steffany Gretzinger
Nieuwe liederen zijn goed. God nodigt ons uit om een nieuw lied te zingen, een lied tot eer van Hem. Ik ben dan ook erg dankbaar voor de ruime keuze aan nieuwe liederen die elke dag verschijnen en waar ik mijn gevoelens in kwijt kan. In die uitnodiging om een nieuw lied te zingen, nodigt God ons ook uit om creatief te zijn met onze stem, instrumenten en gevoelens. Want het doel van liederen is niet enkel Hem grootmaken, maar ook van mens-zijn. Gewoon je gevoelens eruit zingen, je zwakheid durven laten horen, je vragen naar God uitspreken.
Maar wat ik eigenlijk net zo prachtig vind, zijn de oude liederen. Ik ga momenteel al een paar jaar niet meer naar de kerk (maar luister elke zondag twee diensten van mijn kerk mee op de kerkradio) maar de Psalmen raken mij nog steeds. Niet alleen als ik ze lees in de Bijbel, maar ook de berijming (dus de Psalmen die je kunt zingen) vind ik prachtig. In onze kerk zingen we uit de berijming van 1773, dus al behoorlijk oud. Toch ben ik zo met die berijming opgegroeid, dat hij niet veel geheimen meer voor me heeft. De rare samentrekkingen, oude woorden en uitleg van bepaalde verzen vind ik heel gewoon, maar ik kan me voorstellen dat voor ‘nieuwkomers’ de berijmde psalmen behoorlijk wennen zijn. Gelukkig zijn er ook veel nieuwere berijmingen en zijn er projecten als the Psalm Project en Psalmen voor nu. Ik zal eens een voorbeeld geven van zo’n oude berijmde psalm die ik prachtig vind en vaak in mijn hoofd heb zingen: Psalm 27 vers 7:
Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.
Natuurlijk klinkt dit voor een buitenstaander heel vreemd. Maar als je weet dat het woord ‘schaar’ hier staat voor ‘schare’, dus een groep mensen, wordt alweer een hoop duidelijk.
Er schuilt iets van troost in die oude Psalmen. De gedachte dat ze al enkele eeuwen zoveel voor mensen hebben betekend en dat nog steeds doen, ondanks de oude vertaling. Is onze kerk toe aan een nieuwe vertaling? Misschien wel. Het was al een hele stap dat een paar jaar terug in ingevoerd werd dat er ook liederen worden gezongen. En ik weet dat deze vertaling, vooral voor de oudere generatie, helemaal vertrouwd is. Misschien is het over een paar jaar zover. In de tussentijd geniet ik van de scheve woorden, de verdwenen uitdrukkingen en de rare samentrekkingen die zo bekend voor me zijn en zo belangrijk in mijn geloofsbeleving.
Waar ik tegenwoordig ook graag naar luister, zijn de oude hymnes, vooral Engels en Amerikaans. Come Thou Fount is mijn favoriet, en sowieso mijn lievelingslied. Je vindt ‘m hieronder:
Veel van de oude hymnes zijn ook in het Nederlands vertaald, maar deze voor zover ik weet niet. Ik weet dat ze in Engelse en Amerikaanse kerken veelvuldig worden gezongen, en de psalmen weer niet. Bij ons is het juist andersom. Hoe dan ook, ik kan je aanraden de Psalmen eens berijmd te lezen of een kerk binnen te stappen en al die geschiedenis te beleven: een geschiedenis vol vragen en klachten naar God, maar ook vooral een geschiedenis tot Zijn eer.
Like I wrote in this post already, I kind of live on songs. My heart can be filled for days by a new song, a new cd (at the moment I totally love Steffany Gretzinger and her new cd The Undoing). Here is a link to a song of that cd.
Morning Song by Steffany Gretzinger
New songs are good. God invites us to sing a new song, a song in Hin honour. I’m truly grateful for the big choice in new songs that comes out daily in which I can express my feelings. In the invitation to sing a new song, God also invites us to be creative with our voice, instruments and feelings. Because the goal of songs is not just to give Him praise, but also being human. Justr singing out your feelings, daring to let your weakness be heard, expressing your questions towards God.
But what I actually find equally as beautiful, are the ancient songs. At the moment I haven’t really been to church for a few years (but I listen to our churches’ services every sunday) but the Psalms still touch me. Not only do I read them in the Bible, but also the rhymed versions (so the Psalms you can sing) I truly love. In our church we sing from the rhyming of 1773, so that’s pretty old. Still I grew up with this rhyming so much, that it doesn’t have many secrets for me. The weird astringements, old words and explanations of certain verses are totally normal to me, but I can imagine that for most ‘newcomers’ the rhymed Psalms take some getting used to. Luckily there are much newer rhymes and there are projects like ‘The Psalm Project’ and ‘Psalmen voor nu'(Psalms for now). I will give you an example of such an old rhymed Psalm that I love and that sings around in my head a lot: Psalm 27 verse 7 (in my own translation from Dutch):
When I hadn’t believed that in this life my
soul would enjoy Gods favour and help,
My God, where would my hope, my courage have gone?
I would have perished in all my sadness and grief.
Wait for the Lord, devouted crowd, keep courage:
He is faithful, the source of all good;
so His strength showers on you in weaknes;
wait then, yes wait, depend upon the Lord.
(of course this all rhymes in Dutch and I have made it a little more modern because I didn’t know the old English words:-)) In Dutch, for someone from outside the church this would sound very strange. For instance, the word ‘schaar’ is used, which is short for ‘schare’ which means ‘crowd’. But the word ‘Schaar’ also means scissors. So in old Dutch, you’re actually singing: ‘devouted scissors, keep courage’. Which is weird. But when you know the astrigements, all becomes clear.
There’s a big comfort in those old Psalms. The thought that they have meant so much for people troughout the ages and still do, despite the old translation. Is our church ready for a new one? Maybe. It was a big step for us that, a few years back, we began singing other songs than the Psalms. And I know that this translation, especially for the older generation, is something they’re so trusted with. Maybe we’ll be ready in a few years. In the meanwhile I enjoy the weird words, the lost expressions and the weird astringements that are so familiar to me and so important in the living of my faith.
What I love to listen to these days too, are the old hymns, especially the English and American ones. ‘Come Thou Fount’ is my favorite hymn and my favorite song anyways. You can find it under here:
A lot of these old hymns are also translated to Dutch, but I believe this one isn’t. I know they are being sung a lot in American and English churches, and the Psalms aren’t. With us, it’s the other way around. However, I can really recommend to read the rhymed Psalms or to get into a church and enjoy all that history: a history filled with questions and complaints towards God, but also a history for His honour.
