Ik heb wel eens de neiging om op te geven. Om gewoon maar te stoppen met doorzetten, met proberen, met vechten. Ik het dan de neiging om maar gewoon in een hoekje te gaan zitten en het leven aan me voorbij te laten gaan. De angsten kunnen levensgroot zijn, de problemen lijken onoverwinnelijk. Dan heb ik steun aan deze tekst. Ik verwácht ook dat God er snel zal zijn, dat Hij redding zal geven. Dat Hij me nieuwe kansen, nieuwe paden zal geven. Nieuwe deuren zullen zich openen. Dus probeer ik dapper en sterk te zijn en mijn redding van God te verwachten. Het is altijd het donkerst vlak voor zonsopkomst. Maar God zál komen en uitkomst geven, dat heeft Hij beloofd. I sometimes have the tendency to give up. To just stop pushing trough, fighting, trying. I have the tendency to just sit in a corner and watch life go by. Fears can be the size of life, the problems seem invincible. Than I find comfort in this Scripture. I dó expect God to be there soon, I expect Him to rescue me. I expect that He will give me new chances, new paths. New doors will open. So I try to be brave and strong and expect my rescueing from God. It's always darkest just before dawn. But God wíll come and rescue, He has promised so.
